Σεν Μόριτζ: Tο προπονητικό κέντρο της Ελβετίας φιλοξενεί την παγκόσμια ελίτ

Φέτος πολλοί αθλητές που ανήκουν στην enfant gâté του παγκόσμιου στίβου βρέθηκαν για αρκετές εβδομάδες στην ελβετική πόλη, η οποία εξελίσσεται σε ένα από τα ιδανικότερα μέρη στον κόσμο για καλοκαιρινή προετοιμασία.

του Παναγιώτη Βότση
[email protected]

Η πόλη των 5000 κατοίκων βρίσκεται σε μία από τις κοιλάδες που σχηματίζουν οι ελβετικές Άλπεις στο νοτιοανατολικό τμήμα της χώρας, κοντά στα σύνορα με την Ιταλία. Είναι αρκετά γνωστό ως πολυτελές χειμερινό θέρετρο και λέγεται μάλιστα και «Μονακό των βουνών», αφού από την πόλη ξεκινούν δίκτυα τελεφερίκ που οργώνουν τα εκατέρωθεν βουνά, τα οποία το χειμώνα είναι ο παράδεισος των σκιέρ. Οι τοπικές αρχές όμως έχουν καταφέρει να εξασφαλίζουν έντονη κίνηση και τους καλοκαιρινούς μήνες, αφού τα αποτελεί έναν από τους βασικούς προορισμούς προετοιμασίας κορυφαίων αθλητών αντοχής, κοντράροντας ανοιχτά το άλλο γνωστό προπονητικό κέντρο σε ευρωπαϊκό έδαφος, το γαλλικό Φοντ Ρομέ στα καταλανικά Πυρηναία.

Στην επιτυχία του Σεν Μόριτζ συνδράμουν και τα εξής στοιχεία:
α) βρίσκεται σε υψόμετρο 1850μ. οπότε επιτρέπει προπόνηση υψομέτρου:
β) έχει σταθερό κλίμα 12-18 βαθμών το καλοκαίρι με χαμηλή υγρασία και 322 μέρες ηλιοφάνειας το χρόνο
γ) έχει όλες τις απαραίτητες σύγχρονες εγκαταστάσεις, με βασικότερη το κεντρικό γήπεδο τεσσάρων διαδρόμων με ελαστικό τάπητα που ανανεώνεται συχνά.

Η μικρή πόλη είναι χτισμένη στις όχθες της ομώνυμης λίμνης, γύρω από την οποία υπάρχει και προσεγμένο μονοπάτι για τρέξιμο, το οποίο συνδέεται με άλλα μονοπάτια και συνολικά σχηματίζουν δίκτυο μήκους 80-100 χιλιομέτρων. Ο συγχρωτισμός της πόλης με αθλητικά δρώμενα είχε αρχίσει πολλές δεκαετίες πριν, αφού εκεί έχουν διεξαχθεί δύο χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες, το 1928 και το 1948. Αργότερα, πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Μεξικό το 1968 άρχισε να γίνεται γνωστό ως κέντρο καλοκαιρινής προετοιμασίας και για το στίβο. Η επιλογή του ως προπονητική βάση από το νυν πρόεδρο της IAAF Σεμπάστιαν Κόου δε, απογείωσε τη δημοφιλία του.

Ειδικά φέτος με την τεράστια καλοκαιρινή σεζόν λόγω της Ντόχα, πολλοί κορυφαίοι αθλητές της Ευρώπης και όχι μόνο, επέλεξαν αυτό τον προορισμό για να απογειώσουν την απόδοσή τους στα τέλη Σεπτέμβρη. Οι Βρετανοί και οι Πολωνοί έστειλαν τις ομάδες μεσαίων και μεγάλων αποστάσεων στις οποίες περιλαμβάνονται ονόματα όπως ο Άνταμ Κζστσοτ, ο Μαρτσίν Λεβαντόφσκι και η Λόρα Μιούιρ και προφανώς δεν θα μπορούσε να λείπει ο εξαιρετικός Ελβετός Ζουλιέν Βάντερς. Η Μούιρ μάλιστα προκειμένου να είναι σε θέση να συναγωνιστεί τις Αφρικανές στη Ντόχα, προπονείται στο Σεν Μόριτζ αλλά μένει ψηλότερα, σε ξενοδοχείο στα 2.400μ., ακολουθώντας τη σύγχρονη προπονητική λογική «live high train low» (μείνε ψηλά, προπονήσου χαμηλά), κάτι που βέβαια το υποστηρίζει και ο προϋπολογισμός της ισχυρής βρετανικής ομοσπονδίας. Πέρα όμως από εθνικές ομάδες, εκεί βρέθηκαν φέτος και ιδιωτικές ομάδες με αθλητές υψηλού επιπέδου όπως η ιταλική Tuscany Camp που έχει αναλάβει πολλούς αθλητές από την Ουγκάντα, την ανερχόμενη δύναμη στις αποστάσεις, αλλά και μικροί αθλητές από διάφορους ευρωπαϊκούς συλλόγους σε πλαίσιο προπόνησης-αθλητικού τουρισμού. Επίσης, δεδομένου ότι συνδυάζει υγρό στοιχείο (λίμνη και κλειστό κολυμβητήριο) με δίκτυο μονοπατιών για ποδήλατο και τρέξιμο, είναι τόπος έλξης επαγγελματιών τριαθλητών και ποδηλατών.

«Ο δήμος δίνει μεγάλη σημασία στην προώθηση του αθλητισμού και θέλει να μετατρέψει την πόλη σε κέντρο προετοιμασίας για αθλητές υψηλού επιπέδου αλλά όχι μόνο. Για αυτό το λόγο χορηγεί και έχει ως πρέσβειρα την Ελβετίδα τριαθλήτρια Νικολά Σπίριγκ που ήταν χρυσή στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου του 2012 και αργυρή στο Ρίο το 2016. Για εμένα είναι ίσως το καλύτερο προπονητικό κέντρο στον κόσμο. Δεν είναι τυχαίο που οι καλύτεροι αθλητές που έχουν οικονομικές δυνατότητες να κάνουν ό,τι θέλουν, επιλέγουν αυτό», είπε στο Sporstfeed ο Έλληνας προπονητής Γιάννης Δαγκόγλου που βρέθηκε σε ένα από τα καμπ για καλοκαιρινή προετοιμασία στα μέσα Αυγούστου, με τρεις νέους αθλητές του. «Σε συνεννόηση με το δήμο, οι αθλητές που αγωνίζονται σε διεθνές επίπεδο παίρνουν μία κάρτα αθλητή η οποία τους δίνει το δικαίωμα να κινηθούν με όλα τα μέσα μαζικής μεταφοράς (και τελεφερίκ), να μπουν στο κεντρικό στάδιο και να κάνουν χρήση του γυμναστηρίου δωρεάν. Επίσης δίνονται και κουπόνια από το δήμο για δωρεάν χρήση της ιδιωτικής πισίνας που υπάρχει στην πόλη 1-2 φορές την εβδομάδα», συνέχισε. Απάντηση είχε και για το μόνο μειονέκτημα του Σεν Μόριτζ, τις τσουχτερές τιμές της Ελβετίας: «Για εμένα δεν είναι θέμα το οικονομικό γιατί υπάρχουν λύσεις. Το θέμα είναι να υπάρχει η θέληση και η βούληση. Για παράδειγμα, πολλοί αθλητές εδώ συνηθίζουν να νοικιάζουν σπίτια: μένουν μαζί, μαγειρεύουν μέσα και γυμνάζονται. Τις βασικές προμήθειες τις φέρνουν οδικώς από την Ιταλία εκμεταλλευόμενοι τις εδικές διατάξεις που υπάρχουν για τα γκρουπ. Έτσι το κόστος πέφτει πάρα πολύ». Τέλος, ένα συγκριτικό πλεονέκτημα που μας ανέφερε είναι ότι λόγω της συγκέντρωσης πολλών διαφορετικών ομάδων και αθλητών, δημιουργούνται καθημερινά κοινά γκρουπ προπόνησης και έτσι καλλιεργείται έντονα το ομαδικό πνεύμα, ειδικά στους μικρότερους αθλητές.

Ο Δαγκόγλου βρέθηκε εκεί με τους νεαρούς αθλητές Τζουλιάνο Μάνγκο, Αθηνά Ιωαννίδη και Γιώργο Κασσάρα που σίγουρα κέρδισαν πολύτιμες εμπειρίες, όπως φαίνεται και στο φωτογραφικό υλικό από την επίσκεψή τους: