Αν και μετράει μόλις 10 χρόνια ζωής, το Στράντε Μπιάνκι της Ιταλίας έχει καθιερωθεί στις συνειδήσεις των φίλων της ποδηλασίας και αυτό γιατί τα τελευταία χρόνια τιμούν τον αγώνα σπουδαίοι αθλητές.
του Στέφανου Σουλιώτη
[email protected]
Οι χωματόδρομοι, τα χαλίκια και η σκόνη που σηκώνεται στο πέρασμα των αθλητών έχουν δώσει το όνομά σε έναν από τους πιο νέους αλλά σημαντικούς αγώνες. Το Στράντε Μπιάνκι ή «λευκοί δρόμοι» είναι η πρώτη σημαντική μονοήμερη διοργάνωση της χρονιάς που διεξάγεται επί ιταλικού εδάφους. Ο αγώνας αναβαθμίστηκε φέτος και πλέον ανήκει στην ανώτατη κατηγορία. Δεν είναι όλες οι επαγγελματικές ομάδες υποχρεωμένες να τρέξουν, ωστόσο το γεγονός πως καμία δε θα λείπει δείχνει πόσο μεγάλη σημασία έχει για όλους η συγκεκριμένη διοργάνωση. Η διαδρομή που θα καλύψουν αύριο Σάββατο οι αθλητές είναι σχετικά μικρή για μονοήμερο αγώνα. Έχει μήκος 175χλμ. με εκκίνηση και τερματισμό τη Σιένα. Η κούρσα δεν χαρακτηρίζεται ορεινή αλλά περιλαμβάνει αρκετές ανηφοροκατηφόρες και έντεκα κομμάτια χαλικόδρομου. Το προτελευταίο που θα συναντήσουν στα 20χλμ. πριν από το φινάλε είναι εκείνο στο οποίο αναμένονται να γίνουν οι επιθέσεις. Το τελευταίο κομμάτι χαλικιού οι αθλητές θα το περάσουν περίπου στα 12 χλμ. πριν το τέλος. Από εκείνο το σημείο και μετά η διαδρομή απαιτεί προσοχή γιατί έχει απότομες στροφές, ενώ ανηφορίζει ελαφρώς προς τον τερματισμό. Πολυνίκης του θεσμού είναι ο Φάμπιαν Καντσελλάρα (3 νίκες) ο οποίος όμως έχει αποσυρθεί από την ενεργό δράση και έτσι δε θα βρίσκεται στη γραμμή εκκίνησης. Αυτό δε σημαίνει πως δεν ταξίδεψε στην Ιταλία. Αντιθέτως εκεί περνάει αυτές τις ημέρες καθώς τιμήθηκε από τους διοργανωτές του Στράντε Μπιάνκι και μάλιστα είδε ένα κομμάτι χαλικόδρομου να βαπτίζεται με το όνομά του. Υποψηφιότητα γαι το βάθρο θέτει ο νικητής του 2015 και δεύτερος πέρυσι Ζντένεκ Στίμπαρ, ο Πίτερ Σάγκαν που έχει τερματίσει δύο φορές δεύτερος και ο ο Γκρεγκ Βαν Άβερμετ ο οποίος έχει τερματίσει μέσα στην πρώτη δεκάδα στις πέντε τελευταίες εμφανίσεις του. Ενδιαφέρον θα έχει η παρουσία του νικητή του 2014, Μίχαλ Κιατκόφσκι, αλλά και των Βιντσέντζο Νίμπαλι., Φάμπιο Άρου και Ριγκομπέρτο Ουράν.
