Ελληνικό τρίαθλο και Βασίλης Κρομμύδας είναι έννοιες ταυτόσημες. Η τωρινή κατάσταση του αθλήματος πληγώνει αφάνταστα τον κορυφαίο Έλληνα τριαθλητή.
του Άκη Ιωακείμογλου
[email protected]
Ενάμισι χρόνο πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο το ελληνικό τρίαθλο έχει εναποθέσει όλες τις ελπίδες του για εκπροσώπηση σε αυτούς στο πρόσωπο του Τζέιμς Χρόνη. Ο νεαρός τραθλητής, που έχει ελληνική καταγωγή, πήρε περασμένο καλοκαίρι την ελληνική υπηκοότητα και έκτοτε εκπροσωπεί την Ελλάδα στις διεθνείς διοργανώσεις, ελπίζοντας ότι θα καταφέρει το 2016 να βρίσκεται στη Βραζιλία. Πέραν αυτού, το ελληνικό τρίαθλο βρίσκεται στο απόλυτο μηδέν, κατάσταση η οποία πληγώνει τον κορυφαίο Έλληνα τριαθλητή, Βασίλη Κρομμύδα. Μιλώντας στο Sportsfeed.gr, ανέλυσε τις αιτίες του προβλήματος και πρότεινε πιθανές λύσεις για να μπορέσει να αναπτυχθεί ξανά.
Βασίλη, τι οδήγησε το ελληνικό τρίαθλο στην κατάσταση που είναι τώρα;
Το τρίαθλο κινείται σε δύο παράλληλους άξονες. Ο ένας είναι ο άξονας των ομοσπονδιών και του συστηματικού πρωταθλητισμού από τις μικρές ηλικίες και ο άλλος της ευρείας βάσης, του ερασιτεχνικού αθλητισμού και των age groupers, μία βάση που μεγαλώνει διαρκώς. Η ομοσπονδία εκεί που έχει ρόλο συντονιστή είναι ο λεγόμενος ποιοτικός αθλητισμός. Όταν κόπηκαν οι επιχορηγήσεις δεν υπήρχαν τα μέσα και η ομοσπονδία δεν μπορούσε να λειτουργήσει.
Επομένως φταίει η κρίση;
Σίγουρα ναι. Το χειρίστηκε λάθος το κράτος. Με τη δικαιολογία της κρίσης δεν κλείνεις ν ελληνικό αθλητισμό. Ακόμα και στους διακριθέντες αυτά που έδωσαν τους τα πήραν πίσω. Και άλλες χώρες πέρασαν κρίσεις και χειρότερες από αυτή που περνάμε εμείς αλλά δεν έκλεισαν τον αθλητισμό τους. Η συμπεριφορά του κράτους δεν συνάδει με το ‘αρχαίο πνεύμα αθάνατο’. Είμαστε πιο βάρβαροι και από τους βάρβαρους.
Λύσεις υπάρχουν ή θα πρέπει να περιμένει το τρίαθλο να τελειώσει η κρίση;
Ο ένας τρόπος είναι αυτός όποτε και αν τελειώσει η κρίση. Ο άλλος τρόπος είναι να ενεργοποιηθούν κάποιοι από τους παράγοντες και να αναζητήσουν οι ίδιοι τους μέσω προσωπικών γνωριμιών χρήματα. Αυτό προϋποθέτει να ξοδέψουν χρόνο και δυστυχώς οι παράγοντες δεν ξοδεύουν χρόνο. Κοιτάζουν μόνο το τι θα του αποφέρει αυτό που κάνουν. Μόνο οι προπονητές και οι αθλητές ξοδεύουν χρόνο για τον αθλητισμό. Μία άλλη σκέψη δική μου σκέψη εδώ και καιρό είναι να πάμε στα ιδιωτικά σχολεία και να το αναπτύξουμε μέσα από αυτά, όπως κάνουμε στα εκπαιδευτήρια Γείτονας.
Και γιατί να αποτελέσει κίνητρο για ένα παιδί η ύπαρξη του αθλήματος σε ένα σχολείο;
Θα πρέπει να κοιτάξουμε και λίγο πιο έξω από την αυλή μας. Το τρίαθλο αυτή τη στιγμή είναι ένα από τα πιο αναπτυσσόμενα αθλήματα παγκοσμίως. Είναι το άθλημα που πριμοδοτείται περισσότερο από όλα στα αμερικανικά πανεπιστήμια. Το δουλεύουν πάρα πολύ και στην Αγγλία. Γιατί λοιπόν να μην αποτελεί κίνητρο για ένα παιδί, ώστε να κερδίσει μία υποτροφία σε πανεπιστήμιο του εξωτερικού μέσω του τριάθλου;
Οι age groupers δεν θα μπορούσαν να δημιουργήσουν μία τέτοια βάση με τα παιδιά τους;
Δυστυχώς όχι. Πριν από τέσσερα χρόνια ξεκίνησα μια ακαδημία εντελώς δωρεάν για τέτοιες περιπτώσεις. Ήρθαν όλο κι όλο τέσσερα παιδιά. Είμαστε παράξενος λαός. Ο μπαμπάς κάνει προπόνηση αλλά το παιδί όχι.
Πώς νιώθεις βλέποντας το άθλημά σου σε αυτό το σημείο;
Με πληγώνει αυτή η κατάσταση. Πέρασαν 25 χρόνια από τότε που ξεκίνησα, δέκα χρόνια από τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας και δεν έχουμε οργανωμένο τρίαθλο. Νιώθω ότι η εμπειρία και η τεχνογνωσία που έχω και μπορώ να μεταδώσω σε παιδιά για τα αγωνιστικά θέματα αλλά στην ομοσπονδια σε διοικητικό επίπεδο πάει χαμένη. Δεν μπορώ να την προσφέρω σε κανέναν.
