ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ – Πρεβολαράκη: «Τελευταίος αγώνας μου οι Ολυμπιακοί στο Παρίσι»

Λίγοι Έλληνες αθλητές και αθλήτριες έχουν προσφέρει τόσα πολλά στον αθλητισμό και αντιστρόφως έχουν κερδίσει τόσο λίγα, όσο η Μαρία Πρεβολαράκη. Με συνοδοιπόρο τον κορυφαίο προπονητή πάλης, Μοϊσέν Παριάι, κουβάλησαν την ελληνική πάλη από το 2012 μέχρι και το 2021 όταν ο Γιωρίκας Πιλίδης έβαλε τέλος στην «ξηρασία» της ανδρικής πάλης και αγωνίστηκε στους Ολυμπιακούς του Τόκιο. Ο ελληνικός αθλητισμός χρωστά πολλά στη Μαρία Πρεβολαράκη…

της Αγγελικής Μαγκανά 
[email protected]

Η δευτεραθλήτρια Ευρώπης μίλησε σε αποκλειστική συνέντευξη στο Sportsfeed για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι παλαιστές και τη μεγάλη σημασία της στήριξης κράτους και ομοσπονδίας, για την πιο δύσκολη στιγμή στην καριέρα της, τον προπονητή της αλλά και την απόφασή της να αποχαιρετήσει τις παλαίστρες την ολυμπιακή χρονιά του 2024.

Πως διαχειρίστηκες την απογοήτευση του Τόκιο;
Η απογοήτευση μου από τον αγώνα που έδωσα  στους Ολυμπιακούς Αγώνες ήταν πολύ μεγάλη γιατί έκανα την  χειρότερη εμφάνιση που έχω κάνει ποτέ σε αγώνα και αυτό με έριξε πάρα πολύ ψυχολογικά. Πήρα όμως τον χρόνο μου μετά και  από την επέμβαση που έκανα στο γόνατο μου για το πρόβλημα που με ενοχλούσε αρκετούς μήνες και έτσι ξεκουράστηκα αποφορτίστηκα και ξεκίνησα πάλι δυναμικά για μια τελευταία προσπάθεια στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού.

Τα τελευταία χρόνια είσαι σταθερά στις μεγάλες διοργανώσεις διεκδικώντας μετάλλια. Παρά τα προβλήματα τι σε κρατάει να συνεχίζεις στο υψηλότερο επίπεδο;
Το ότι καταφέρνω να συνεχίζω να κρατιέμαι σε υψηλό επίπεδο το οφείλω κυρίως στον πρόεδρο της ΕΟΕ ο οποίος με τις ενέργειες του κατάφερε να βρει σε εμένα, και σε πολλούς αθλητές ακόμη, χορηγούς οι οποίοι με στηρίζουν και μπορώ να κάνω απρόσκοπτα την σωστή προετοιμασία που θέλω. Οι χορηγοί μου είναι η stoiximan, Toyota, kotsovolo και minetta και τους ευχαριστώ πολύ για την στήριξη καθώς επίσης και την progame που βοηθάει σημαντικά τους  αθλητές στην ανεύρεση χορηγών.

Πόσο σε έχει βοηθήσει ο προπονητής σου Μοϊσέν Παριάι;
Είναι ο άνθρωπος που από το 2008 πορευόμαστε μαζί σε αυτό το ταξίδι και όλες τις χαρές και τις δυσκολίες τις αντιμετωπίζουμε μαζί. Έχει καταφέρει να με ανεβάσει αγωνιστικά σε υψηλό επίπεδο και να με κρατάει σταθερά εκεί αλλά πάντα ψάχνει την βελτίωση ώστε να μπορέσουμε να πιάσουμε και τους στόχους που δεν έχουμε ακόμη καταφέρει. Χαρακτηριστικό είναι ότι στις αποτυχίες μου θα στεναχωρηθεί περισσότερο και από εμένα την ίδια. Έχει αφιερώσει και αυτός την ζωή του σε αυτό το άθλημα και το αγαπάει όσο λίγοι. Τώρα προσπαθεί να ασχοληθεί και με τα νεότερα κορίτσια για να βγάλει την επόμενη πρωταθλήτρια ώστε να μην υπάρξει κενό μετά από εμένα στην γυναικεία πάλη.

Ποια είναι η πιο δύσκολη αντίπαλος που έχεις κληθεί να αντιμετωπίσεις μέχρι τώρα;
Η πιο δύσκολη αντίπαλος ήταν η Ελένη Μαρούλη από τις ΗΠΑ με την οποία είχαμε αναμετρηθεί στο προ-Ολυμπιακό τουρνουά στην Μογγολία το 2016 , εκείνη την χρονιά ήρθε πρώτη στους Ολυμπιακούς και μετά άλλαξε κατηγορία βάρους.

Ποιον αγώνα ξεχωρίζεις;
Ο αγώνας που ξεχωρίζω και θυμάμαι πιο έντονα δεν είναι κάποιος αγώνας που κατέκτησα μετάλλιο σε κάποιο ευρωπαϊκό ή παγκόσμιο πρωτάθλημα αλλά ήταν ο αγώνας που μου έδωσε την πρόκριση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Ρίο. Μήνες πριν από αυτούς τους Αγώνες πρόκρισης είχα περάσει την πιο δύσκολη στιγμή στην καριέρα μου καθώς είχα κάνει ένα χειρουργείο στον αυχένα (σπονδυλοδεσία) και το μέλλον στον άθλημα ήταν αβέβαιο. Αρκετοί γιατροί μου έλεγαν ότι μετά από ένα τέτοιο χειρουργείο δεν θα μπορούσα να ξανά κάνω πρωταθλητισμό και ειδικά σε ένα άθλημα επαφής σαν το δικό μας όπου η επιβάρυνση θα ήταν μεγάλη.  Ευτυχώς ο γιατρός που με χειρούργησε ο κ. Βουγιούκας έκανε εξαιρετική δουλειά, από την αρχή ήταν αισιόδοξος και μου έδινε δύναμη και έτσι κατάφερα μετά από μήνες όχι μόνο να επανέλθω αλλά να πάρω και την πρόκριση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ήταν μεγάλη στιγμή για εμένα γιατί είδα ότι υπάρχει ακόμη μέλλον και τίποτα δεν είχε τελειώσει όπως έλεγαν κάποιοι .

Πριν μια εβδομάδα ήσουν πιο κοντά από ποτέ στην κατάκτηση του πρώτου χρυσού ευρωπαϊκού μεταλλίου. Είσαι αρκετά κοντά για να το καταφέρεις. Σε έχει πεισμώσει παραπάνω η δεύτερη θέση;
Πράγματι αυτή την φορά ήμουν πιο κοντά από κάθε άλλη φορά για να κατακτήσω το χρυσό μετάλλιο αλλά δυστυχώς δεν μπήκα από την αρχή δυναμικά ώστε να πάρω ξεκάθαρο προβάδισμα και να μην αφήσω να κριθεί το ματς στις λεπτομέρειες.  Δυστυχώς το ματς το κέρδιζα 2-2 αλλά μια παρατήρηση για παθητικότητα που μου δόθηκε στο δεύτερο ημίχρονο  έκρινε την έκβαση του αποτελέσματος καθώς δόθηκε πόντος στην Σουηδέζα και έτσι βρέθηκε μπροστά στο σκορ με 3-2. Όλες οι ήττες είναι μαθήματα για το μέλλον έμαθα λοιπόν πράγματα και από αυτήν την ήττα και συνεχίζω.

Ο Γιώργος Κουγιουμτζίδης εξελίσσεται σε ένα μεγάλο ταλέντο καθώς έφερε το πρώτο χρυσό σε ευρωπαϊκό ανδρών στην ελευθέρα (79κ) για την Ελλάδα. Η επιτυχία του φέρνει ελπίδα στο άθλημα να ανέβει ψηλότερα;
Ο Κουγιουμτζίδης έχει κάνει τρομερή άνοδο και εξελίσσεται και αυτός σε ένα μεγάλο ταλέντο για το άθλημα. Η ελπίδα βέβαια για να ανέβει ψηλότερα το άθλημα μας έχει έρθει από πιο νωρίς νομίζω με τις τεράστιες επιτυχίες και του Πιλίδη ο οποίος έχει κατακτήσει τα περισσότερα μετάλλια από οποιονδήποτε αθλητή παγκοσμίως στην ηλικιακή του κατηγορία, έχοντας επίσης πάρει την πρόκριση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες σε ηλικία μόλις 20 ετών και με το χρυσό παγκόσμιο μετάλλιο Κ23 που κατέκτησε πέρσι νικώντας στον τελικό τον Ρώσο αθλητή κάτι πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα να παίρνουμε το χρυσό από την υπερδύναμη Ρωσία. Πιστεύω ότι ο Πιλίδης και ο Κουγιουμτζίδης όταν ανέβει σε Ολυμπιακή κατηγορία θα καταφέρουν όχι μόνο να προκριθούν στους Ολυμπιακούς αλλά και να κατακτήσουν ένα μετάλλιο που τόσα χρόνια κυνηγάμε.

Ο Γιωρίκα Πιλίδης μίλησε ανοιχτά για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι παλαιστές και τη λιγοστή στήριξη του κράτους. Πως κρίνεις την απόφασή του να μιλήσει για αυτό; Τι πρέπει να αλλάξει για να βελτιωθεί η κατάσταση;
Σίγουρα για να βγει ο Πιλίδης να μιλήσει ανοιχτά για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει νιώθει πολύ αδικημένος και απογοητευμένος. Εγώ είμαι τυχερή γιατί είμαι γυναίκα και έχω την δυνατότητα να κάνω ανταγωνιστική την προπόνηση μου και εντός Ελλάδας με αγόρια παρτενέρ. Για τους άνδρες είναι πολύ διαφορετικά τα πράγματα. Αυτοί εντός Ελλάδας δεν έχουν ανταγωνισμό επομένως πρέπει να βρίσκονται συνεχώς σε προετοιμασία στο εξωτερικό για να κρατιούνται σε υψηλό επίπεδο. Αυτό βέβαια είναι αρκετά δαπανηρό αλλά και αναγκαίο. Το κακό στην Ελλάδα είναι ότι πρώτα πρέπει να πετύχεις και μετά θα ξεκινήσουν να σου παρέχουν κάποια πράγματα που είναι λάθος πρέπει να υπάρχει στήριξη από την αρχή. Ο Γιώργος για τα τόσα μετάλλια που έχει φέρει για την χώρα δεν παίρνει πριμ από το κράτος το ίδιο και ο Κουγιουμτζίδης για το χρυσό που έφερε τώρα στο ευρωπαϊκό ανδρών. Επίσης τόσα χρόνια δεν λαμβάναμε οδοιπορικά από την ομοσπονδία μόνο ένα ποσό ως πριμ μόνο όταν φέρναμε μετάλλιο.  Βέβαια από πέρσι πριν του Ολυμπιακούς έχουν ξεκινήσει να μας δίνουν εμένα και τον Πιλίδη οδοιπορικά και ελπίζω να μην τα σταματήσουν και επίσης αυτό να γίνεται και για περισσότερους αθλητές. Είναι λογικό λοιπόν να αναρωτιέται κάνεις πως να συνεχίσουν οι νέοι αθλητές να κάνουν πρωταθλητισμό και με τι κίνητρο. Γίνονται βέβαια προσπάθειες να αλλάξουν κάποια πράγματα όπως είπαμε πχ με τα οδοιπορικά και ελπίζω τώρα με τα έξτρα χρήματα που θα παίρνουν οι ομοσπονδίες από το στοίχημα να επενδύσουν όπως ωφελούν στους νέους αθλητές. Ελπίζω η ομοσπονδία να είναι δίπλα στον Πιλίδη και να του προσφέρει ότι αρμόζει σε έναν παγκόσμιο πρωταθλητή ώστε και ο ίδιος να μην αισθάνεται αδικημένος. Αν δεν αντιμετώπιζε ακόμη προβλήματα υγείας και συμμετείχε στο ευρωπαϊκό είμαι σίγουρη ότι θα μας χάριζε και αυτός ακόμη ένα μετάλλιο.

Φέτος φαίνεται ότι είσαι σε τρομερή κατάσταση, παρά την ήττα στον τελικό του ευρωπαϊκού, μέχρι πότε σκέφτεσαι να συνεχίσεις; Θα πας και μετά το Παρίσι;
Ήμουν πολύ καλά πριν το ευρωπαϊκό και θα συνεχίσω το ίδιο σκληρά και για το παγκόσμιο. Τελικός μου στόχος θα είναι το Παρίσι το 2024 και μετά θα σταματήσω. Το άθλημα μας είναι αρκετά επίπονο και ειδικά για μια γυναίκα οπότε δεν μπορώ να πιέζω το σώμα μου και πέραν του 2024 για αυτό και  συνειδητά έχω αποφασίσει ότι εκεί θα ολοκληρώσω την καριέρα μου, όπου εύχομαι να κλείσει όμορφα.

Ποιες είναι οι σκέψεις σου για το Παρίσι;
Οι σκέψεις μου πλέον για το Παρίσι  είναι ότι σε αυτούς τους αγώνες από όλους μπορείς να χάσεις και όλους μπορείς να τους κερδίσεις.  Εγώ θα πάω πολύ καλά προετοιμασμένη και ό,τι γίνει .

Μόλις σταματήσεις θα μείνεις στην πάλη ή στον αθλητισμό γενικότερα;
Ο αθλητισμός και η πάλη είναι η ζωή μου και σίγουρα δεν θα την αφήσω ποτέ.  Θα ήθελα, με την εμπειρία που έχω αποκτήσει όλα αυτά τα χρόνια και τις γνώσεις που έχω, να προσφέρω και να βοηθήσω τους νεότερους αθλητές και αθλήτριες να φτάσουν και αυτοί τους στόχους τους, απλά δεν ξέρω από πιο πόστο ακόμη γιατί την προπονητική, αν και έχω τελειώσει την γυμναστική ακαδημία, είναι κάτι που προς το παρόν δεν με ενθουσιάζει.