Τα γενέθλια (της αποχώρησης) του Σεβαστή

Μέρα δύσκολη ξημέρωσε, μέρα μπερδεμένη! Ο Βασίλης Σεβαστής γίνεται σήμερα 71 ετών και (σύμφωνα με το νόμο) κλείνει το κεφάλαιο της διοικητικής παρουσίας του στον ελληνικό αθλητισμό. Στον στίβο! Στον ΣΕΓΑΣ που λίγο έλλειψε να μετονομαστεί σε… ΣΕΒΑΣ. Ίσως γι’ αυτό να ‘ναι μελαγχολικός ο καιρός!

του Σταύρου Γεωργακόπουλου
[email protected]

Με 53 χρόνια προσφοράς, κατά δική του ομολογία, όπως και να το κάνουμε, η συμπλήρωση του ορίου ηλικίας που προβλέπει ο νόμος προκαλεί μία αναστάτωση ακόμα σε επίπεδο καιρού. 

Το τιμώμενο πρόσωπο γεννήθηκε σαν σήμερα πριν από 71 χρόνια. Το ημερολόγιο έγραφε 27 Μαΐου 1949 όταν οι Καλύμνιοι βρήκαν ακόμα ένα λόγο για να αισθάνονται υπερήφανοι. Σε μια περίοδο που το νησί των σφουγγαράδων έψαχνε να βρει τον ρυθμό της ζωής με την ένταξή του στην Ελλάδα, η γέννηση του Βασίλη Σεβαστή δεν συγκέντρωσε εξ αρχής τα βλέμματα που ακολούθησαν τον 71χρονο παράγοντα στο υπόλοιπο κομμάτι της ζωής του. 

Επειδή εδώ λέμε αλήθειες, ο μικρός Βασίλης αγάπησε τον αθλητισμό. Μέσα από τη σκληρή προπόνηση, άλλωστε, κατάφερε σε ηλικία 22 ετών (1971) να ανεβεί στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου στους μεσογειακούς αγώνες της Σμύρνης. Ακολούθησε ένα χρόνο αργότερα το χάλκινο στους βαλκανικούς αγώνες. Μεγάλη επιτυχία, εκείνα τα χρόνια. Ειδικά όταν μιλάμε για δέκαθλο. Ναι, δεκαθλητής ήταν στα νιάτα του ο Σεβαστής. Ως παράγοντας, βέβαια, ξεπέρασε κάθε επιτυχία και όριο.
Στην προεδρία του ΣΕΓΑΣ έμεινε 15 χρόνια! Άλλα εννιά κάθισε στην καρέκλα του γενικού γραμματέα. Μέχρι που ήρθε ο Λευτέρης Αυγενάκης να θεσμοθετήσει νόμο για τα όρια ηλικιών και να βάλει ταβάνι στις θητείες των παραγόντων. Ο Σεβαστής, όμως, δεν το βάζει κάτω. Ανακοίνωσε ήδη ότι θα θέσει υποψηφιότητα στις εκλογές ως πρώτος μεταξύ ίσων. Για να αποδείξει ότι τον αθλητισμό πολλοί αγάπησαν, μα την καρέκλα περισσότεροι.

Κάλυμνος – Αθήνα – Πάτρα – Καλάβρυτα

Με ύψος 1.92 ο γραμματέας του ΣΕΓΑΣ ξεχώριζε από τότε που θυμάται τον εαυτό του. Η Κάλυμνος και αργότερα η Ρόδος αποδείχθηκαν μικρά νησιά για να χωρέσουν τις φιλοδοξίες του. Ανέβηκε στην Αθήνα για να σπουδάσει. Εντάχθηκε στον Πανιώνιο. Έγινε γυμναστής και κάπως έτσι βρέθηκε στην Πάτρα. Ως καθηγητής στο 1ο και το 5ο λύκειο, όπως θυμούνται όσοι έχουν ζήσει τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης.

Η πρωτεύουσα της Αχαΐας αποδείχθηκε ιδιαίτερα φιλόξενη για τον Σεβαστή. Μέχρι και τμήμα στίβου στην Ένωσης Αθλοπαιδιών Πατρών δημιούργησε με τον τότε φίλο του, Μήτσο Χαλκιά. Όταν τα έσπασαν, όμως, αυτό το κομμάτι του συλλόγου διαλύθηκε, όπως λένε οι Πατρινοί. 

Ο Σεβαστής και ο Χαλκιάς αποτέλεσαν για κάποια χρόνια αχώριστο δίδυμο. Όταν ο δεύτερος πήγε στα Καλάβρυτα, ο μύθος ανέφερε ότι τον ακολούθησε και ο πρώτος. Με την ιδιότητα του διευθυντή σε ένα στάδιο που δεν υπήρξε ποτέ. Κάπως έτσι του έμεινε το παρατσούκλι «λιμενάρχης των Καλαβρύτων».  Εκείνο το διάστημα, πάντως, βοήθησε τον 30χρονο καθηγητή να κάνει μία επένδυση στο μέλλον. Τότε γνώρισε τον μετέπειτα υφυπουργό αθλητισμού, Ανδρέα Φούρα.

Μέσω της ΕΑΠ, πάντως, ο ευθυτενής Βασίλης έφτιαξε κανάλι επικοινωνίας με τον Κώστα Παπαναστασίου. Ο «Κοκός», σύμφωνα με τους φίλους του, ως γενικός γραμματέας Αθλητισμού έβαλε τον Σεβαστή κάτω από την ομπρέλα του. Τον έχρισε διευθυντή και στο στάδιο της Πάτρας. Έμεινε εκεί μέχρι το 1981 όταν η πρώτη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ άλλαξε τα πάντα στον κρατικό μηχανισμό. Σφόδρα ενοχλημένος ο Σεβαστής, όπως του καταλογίζουν οι μετέπειτα συνοδοιπόροι του, κινήθηκε στις παρυφές της Αριστεράς. Μέχρι που τον θυμήθηκε ο παλιόφιλος, ο Φούρας και έτσι το νερό μπήκε στο αυλάκι. 

Το ΠΑΣΟΚ και η ανατροπή Μολυβά

Κάποιος θα αναρωτηθεί εάν κάνουμε μία βιογραφία. Ο υπογράφων θεωρεί πώς γράφει τον επίλογο της αθλητικής παρουσίας του Σεβαστή με την ευκαιρία των 71ων γενεθλίων του. 

Με τον Φούρα στο τιμόνι του αθλητισμού, τα πράγματα για τον Καλύμνιο καθηγητή άλλαξαν πλήρως. Από γυμναστής και προπονητής έγινε πλέον παράγοντας. Ήταν η εποχή που το λεγόμενο σύστημα ΠΑΣΟΚ στον αθλητισμό γινόταν ολοένα και πιο ισχυρό. Και σε αυτό ο Σεβαστής έπαιξε σημαντικό ρόλο ως διευθυντής του τότε υφυπουργού αθλητισμού. Με παράλληλη παρουσία, πλέον, και στον ΣΕΓΑΣ. Υπό τη βαριά σκιά του Στράτου Μολυβά έως το 1992 όταν υπέβαλε την παραίτησή του. Η διαδικασία απεμπλοκής από τον Μολυβά δρομολογήθηκε στις 24 Απριλίου 1997 όταν οι μαζικές παραιτήσεις από την αρχαιότερη ομοσπονδία άφησαν στο ΔΣ μόνο επτά άτομα και έτσι στις 16 Μαΐου ορίστηκε προσωρινή διοίκηση από το πρωτοδικείο για να προκηρύξει εκλογές. Αυτές διεξήχθησαν στις 29 Ιουνίου και ο Σεβαστής έγινε πρόεδρος και με την ψήφο 199 σωματείων ως μέλος της Ανανεωτικής Κίνησης Αθλημάτων. Η ανανέωση, βέβαια, ίσχυε τότε και με στόχο μόνο τον Μολυβά. Έκτοτε, η ανανέωση μπήκε στο ντουλάπι με τις… απαγορευμένες λέξεις. 

«Εξαγοράστηκαν συνειδήσεις», κατήγγειλε τότε ο Μολυβάς. «Στις 29 Μαρτίου συμφωνούσαν όλοι και ξαφνικά άρχισαν τις παραιτήσεις», πρόσθεσε στο σκεπτικό του. 

Ήταν η εποχή που ακόμα και σε προεκλογικές εκδηλώσεις του Ανδρέα Φούρα, ο αθλητισμός δεχόταν σημαντικές οικονομικές ενέσεις. Αρκεί, βέβαια, να είχε πράσινη απόχρωση η ομοσπονδία. Κάτι μπορεί να θυμάται επί τούτου ο Σπύρος Ζαννιάς για όσα συνέβησαν σε μια στοά της Ιπποκράτους έπειτα από μία ομιλία του Φούρα και πριν από την επίσκεψη σε συγκέντρωση του Κώστα Λαλιώτη στο Ρέντη.

Η ακόμα μία θητεία του 1997

Ως επικεφαλής του ΣΕΓΑΣ ο Σεβαστής έγραψε τη δική του ιστορία. Είναι σελίδες γεμάτες με κόντρες. Του καταλογίζουν ότι ακροβατούσε σε τεντωμένο σχοινί με μοναδικό στόχο την παραγοντική επιβίωσή του. Εμείς, βέβαια, δεν υιοθετούμε όσα γράφονται κατά καιρούς ή κυκλοφορούν από στόμα σε στόμα.

Τα δικά του λεγόμενα, πάντως, έχουν αξία. Στις 16 Ιουλίου 1997, για παράδειγμα, ο Σεβαστής έλεγε στον Γιώργο Ρουσάκη στην εφημερίδα «Τα Νέα» ότι πιστεύει στις ιδέες και όχι στα πρόσωπα.  Όταν, βέβαια, μιλάει για τους άλλους. Σε εκείνη τη συνέντευξη, ο άνθρωπος που μισεί το ψέμα και λατρεύει την αλήθεια είπε χωρίς περιστροφές ότι οι επιτυχίες του στίβου «δικαιώνουν αθλητές, προπονητές, σωματεία». Σιγά μην έδινε εύσημα και στη διοίκηση του Μολυβά. Είχε πει και άλλα ωραία ο Σεβαστής. Στην ερώτηση για τι πρέπει να φοβάται ο πρόεδρος του ΣΕΓΑΣ, η απάντηση ήταν αφοπλιστική: «Την αλλοτρίωση των θέσεων και των αρχών του», είπε και αμέσως μετά απάντησε ότι ως πρόεδρος θα ήθελε «ακόμη και μία, αρκεί να ‘ναι παραγωγική». Για θητεία, τον ρωτούσαν, αλλά μάλλον απάντησε για… ζωή.

Η στήριξη από τον Φούρα

Μια ζωή μέσα στον ΣΕΓΑΣ και τον στίβο έχει ο Σεβαστής. Μέχρι και τραγούδι μπορεί να γίνει. Και βρισκόταν παντού. Για παράδειγμα, ο Γιάννης Χρυσανθόπουλος κατήγγειλε ότι στα εγκαίνια του κλειστού γυμναστηρίου στο παλιό εργοστάσιο του Λαδόπουλου στην Πάτρα, ο Φούρας είπε στον τότε τεχνικό σύμβουλό του να πάρει από το Αίγιο τα ρολά του ταρτάν και να τα μεταφέρει στο νέο στάδιο. Εμείς δεν είμαστε μπροστά για να το επιβεβαιώσουμε, αλλά ο Σεβαστής ήταν εκεί!

Γενικά ο άλλοτε υφυπουργός Αθλητισμού στηρίζει τον άνθρωπό του. Το έκανε το 2007 όταν ο πρόεδρος του ΣΕΓΑΣ τιμωρήθηκε από την ΕΦΙΠ. Το επανέλαβε και όταν εισήγαγε ο Λευτέρης Αυγενάκης τον νόμο με τα όρια ηλικίας και θητειών. Έχει, πάντως, αξία μία τοποθέτηση του Φούρα στην «Καθημερινή» με αφορμή την τιμωρία του Σεβαστή.

«Ο ελληνικός αθλητισμός έχει προβλήματα υποχρηματοδότησης μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες, κάτι που είναι απαράδεκτο και αντισυνταγματικό. Είμαστε η μόνη χώρα, το Σύνταγμα της οποίας προβλέπει ότι ο αθλητισμός τελεί υπό την εποπτεία και την προστασία του κράτους», είχε δηλώσει μεταξύ άλλων στις 28 Ιανουαρίου 2007. Άραγε, πώς την εννοούσε ο Αχαιός πολιτικός την εποπτεία όταν μέμφεται τους διαδόχους του υφυπουργούς Αθλητισμού επειδή νομοθετούν για τον αθλητισμό;

Την απάντηση ενδεχομένως να την έχει δώσει προκαταβολικά ο ίδιος ο Σεβαστής. Με συνέντευξή του στην εφημερίδα «Τα Νέα». Όταν ρωτήθηκε για τα υπέρ και τα κατά του συστήματος, ο τότε πρόεδρος του ΣΕΓΑΣ απάντησε: «Υπέρ η συμβολή της πολιτείας, κατά το ότι δεν υπάρχει συνολικά ολοκληρωμένο πρόγραμμα».

Είναι, λοιπόν, καλή η πολιτεία, αλλά μέχρι εκεί που της επιτρέπουμε εμείς. Τελικά, βιβλία ολόκληρα μπορεί να φτιάξει κάποιος για τον Σεβαστή. Ίσως γι’ αυτό και ο ίδιος παραδέχεται ότι περισσότερο γράφει, παρά διαβάζει.

Κόντρες και στο εξωτερικό

Ξεχωριστό κεφάλαιο στη ζωή του 71χρονου, πλέον, παράγοντα έχουν οι κόντρες του. Άνοιξε πολλά μέτωπα κατά τη διάρκεια της διαδρομής του. Ως αληθινός δεκαθλητής κατάφερε και βρήκε άκρη με πολύ κόσμο. Το 2004, για παράδειγμα, στον τομέα αθλητισμού του ΠΑΣΟΚ εκφράζονταν ενστάσεις για νέα υποψηφιότητα του Σεβαστή στην ομοσπονδία. Με επιχείρημα τη στάση του στην υπόθεση του Κώστα Κεντέρη και της Κατερίνας Θάνου. Τότε, όμως, ο πανέξυπνος Βασίλης κατάφερε και βρήκε άκρη ακόμα και με τον Γιώργο Ορφανό. Στο «Βήμα» κατέγραψαν πολλά από «τα ακροβατικά» του έμπειρου παράγοντα.

Αλλά με τέτοιο βιογραφικό, εμείς μπορούμε απλά να χαρακτηρίσουμε «ανιστόρητο» τον Ζακ Ρογκ, ο οποίος αναρωτήθηκε «Mr Who;», όταν του ανέφεραν τον Σεβαστή. Πώς μπόρεσε και έγινε πρόεδρος της ΔΟΕ ένας άνθρωπος που δεν γνώριζε την τεράστια διαδρομή που είχε στον αθλητισμό ο νυν γενικός γραμματέας του ΣΕΓΑΣ; 

Ο προκλητικός Βέλγος, μάλιστα, είχε υποστηρίξει το 2004 ότι «αυτός ο άνθρωπος χρειάζεται ψυχίατρο». Έλαβε κι αυτός την τιμωρία του επειδή ο Θεός συγχωρεί, αλλά ο Σεβαστής, ποτέ. 

Μέχρι και με τον Μίνωα Κυριακού τα έβαλε ο πανίσχυρος το 2007 πρόεδρος του ΣΕΓΑΣ. Ήταν η εποχή που ο ιδρυτής του Antenna εξέταζε το ενδεχόμενο της υποψηφιότητας του στην IAAF. Ο Σεβαστής, όμως, πρότεινε στο ΔΣ της ομοσπονδίας να στηρίξουν ανοικτά τον Λαμίν Ντιακ με το επιχείρημα ότι «πρέπει να πάμε με τους νικητές». Τότε χρονολογείται και το πρώτο ηχηρό χαστούκι εκ των έσω που οδήγησε τον νυν γραμματέα σε αναθεώρηση του σχεδιασμού του με την ανάδειξη του Κωνσταντίνου Παναγόπουλου στη θέση του προέδρου. 

Στις 16 Σεπτεμβρίου του 2007 το ΔΣ καταψήφισε με 9-8 την εισήγηση του Σεβαστή για σύμπλευση με τον Ντιακ. Η στάση του ΣΕΓΑΣ είχε γίνει ρεπορτάζ ακόμα και στον «Guardian» επειδή αδυνατούσαν οι Άγγλοι να αντιληφθούν πώς μπορούσε ελληνική ομοσπονδία να στήριξε ξένο παράγοντα απέναντι σε Έλληνα. 

Βέβαια το 2015 στις εκλογές της τότε IAAF, δεν ίσχυσε το «πάμε με τους νικητές» του Σεβαστή, καθώς παρά την εκ των έσω πληροφόρηση που του δόθηκε επέλεξε να στηρίξει τον Σεργκέι Μπούμπκα έναντι του Σεμπάστιαν Κόου.

Τελικά, με τον Σεβαστή δεν μπορείς να τελειώσεις ένα κείμενο. Αλλά ένας νόμος μπορεί να κλείσει τα κεφάλαια της παραγοντικής καριέρας. Γι’ αυτό και ο 71χρονος Καλύμνιος αποκλείεται να συγχωρέσει τον Αυγενάκη. Όπως, άλλωστε, έχει πει κατ’ επανάληψη «εγώ δεν σταματώ το αντάρτικο όταν με πειράξουν». Οπότε και στα χρόνια της συνταξιοδότησής του ως μέλος του ΣΕΓΑΣ, ο Σεβαστής θα ‘χει κάτι να ασχολείται. Εμείς να δούμε τι θα κάνουμε χωρίς τον Βασίλη… Διότι κατά πώς λέει και ο ποιητής, ήταν κι αυτός μία λύση…

ΥΓ. Χρόνια πολλά Βασίλη Σεβαστή! Απόλαυσε από σήμερα τον στίβο ως απλός και γνήσιος φίλαθλος.