Τα «Όνειρα της Ρωσίας»

Με τον εντυπωσιακότερο τρόπο άνοιξε η αυλαία των 22ων Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων στο Σότσι, σε μία αληθινά φαντασμαγορική γιορτή του Ολυμπισμού.

του Νίκου Κούδα
[email protected]
follow me @nkoudas

Ολυμπιακή μαγεία! 2.800 αθλητές από 88 χώρες, 25.000 κομπάρσοι και η τεχνολογία, μας προσέφεραν ένα τρίωρο γεμάτο θέαμα, λάμψη, αλλά και… μαθήματα ρωσικής ιστορίας. Το επιβλητικό Ολυμπιακό Στάδιο “Fisht” γέμισε από χρώματα, ιστορία, λάμψη και μουσικές κατά την λαμπερή τελετή έναρξης των ρωσικών Αγώνων, με τους περίπου 40.000 θεατές που είχαν την τύχη να την παρακολουθήσουν από κοντά, να βιώνουν μία πραγματικά αξέχαστη εμπειρία ζωής.
Η τελετή με την εμπνευσμένη επωνυμία «Όνειρα της Ρωσίας», την οποία επιμελήθηκε και σκηνοθέτησε μαεστρικά μία πλειάδα καλλιτεχνών, με επικεφαλής τον 52χρονο σπουδαίο Ρώσο σκηνοθέτη Κονσταντίν Έρνστ, ξεκίνησε με τα 33 γράμματα του Κυριλλικού αλφάβητου, με το κάθε γράμμα να αντιστοιχεί σε μία ιστορική προσωπικότητα ή χαρακτηριστική έννοια της χώρας.
Το κεντρικό πρόσωπο του κόνσεπτ της γιορτής ήταν η 11χρονη Λίζα Ντεμίκοβα από το Κράσνονταρ, που συμβόλιζε την έννοια της αθωότητας και της αγάπης μέσα στο κατάλευκο φόρεμά της. Έτσι, το πρώτο «ζωντανό» πλάνο (μετά το εισαγωγικό βίντεο) γέμισε με τα καταπράσινα μάτια της μικρούλας, η οποία πετώντας τον χαρταετό της βρέθηκε ξαφνικά να ίπταται πάνω από ένα παραδοσιακό αγροτικό τοπίο, τα Ουράλια όρη και τη λίμνη Βαϊκάλη.
Ακολούθησε ένα πατριωτικό… παραλήρημα με τον ρωσικό εθνικό ύμνο να ψάλλεται από μία εξαιρετική αντρική χορωδία, ενώ επί σκηνής είδαμε και τον διάσημο Ρώσο κοσμοναύτη, με ελληνικές ρίζες, Φιόντορ Γιουρτσίχιν – Γραμματικόπουλο.
Ρίγη συγκίνησης προξένησε η πατροπαράδοτη είσοδος της 7μελούς ελληνικής αποστολής ως πρώτης στο Ολυμπιακό Στάδιο, με προεξάρχουσα τη σημαιοφόρο μας Παναγιώτα Τσακίρη. Ολόκληρος ο αγωνιστικός χώρος μετατράπηκε σε έναν φωτισμένο παγκόσμιο χάρτη, με τις αποστολές των ομάδων να εξέρχονται από μία υπόγεια καταπακτή, μοιάζοντας σα να βγαίνουν από τα έγκατα της Γης. Ακολούθησαν και οι 88 συμμετέχουσες χώρες, με αλφαβητική σειρά βάσει του Κυριλλικού αλφάβητου. Ξεχώρισαν οι πολυπληθείς αποστολές των Η.Π.Α. και του Καναδά (με 221 αθλητές!), αλλά και οι ολιγομελείς όπως της Βερμούδας με τα… κοντά σορτσάκια, του Πακιστάν, της Χιλής και άλλων με 1 μόλις αθλητή, αλλά και οι σαγιονάρες θαλάσσης και τα σορτσάκια των Νήσων Κέϊμαν!
Άσχημη εντύπωση προκάλεσαν τα πλάνα με τις αρκετές άδειες θέσεις στο στάδιο, κυρίως κατά την ώρα της παρέλασης των αποστολών. Βέβαια η εξήγηση δόθηκε λίγο αργότερα, καθώς αρκετές από τις κενές αυτές καρέκλες προορίζονταν για τους αθλητές που σταδιακά τις γέμισαν. Όπως και να’ χει, το sold out που περίμεναν οι διοργανωτές δεν επιτεύχθηκε, αφού όπως φαίνεται οι στρατιώτες που θα επιστρατεύονταν δεν ήταν αρκετοί…
Η συνέχεια αποζημίωσε και τον πιο απαιτητικό τηλεθεατή, με ένα πληθωρικό υπερθέαμα εξερεύνησης σε βάθος της ρωσικής ιστορίας και κουλτούρας, αποτελούμενο από πολλά διαφορετικά μέρη. Έτσι, μετά την είσοδο στο Στάδιο των τριών μασκότ των Αγώνων, παρακολουθήσαμε μία εντυπωσιακή ιστορική αναδρομή στη «ρωσική Οδύσσεια» μέσα στους αιώνες, όπως τη χαρακτήρισε ο -πανταχού παρών- Αλέξης Κωστάλας, μέσα από ένα επικό φιλμάκι: αρχαίες τριήρεις, καθέλκυση πλοίων καθοδηγούμενων από τον Πέτρο Α’ τον Μέγα και φυσικά ένα αφιέρωμα στη ρωσική βιομηχανική επανάσταση, που μας οδήγησε μέχρι το σήμερα. Εν συνεχεία είδαμε επί σκηνής μία ιπτάμενη τρόικα (όχι τη… γνωστή μας, αλλά το κλασικό ρωσικό όχημα των 3 αλόγων), μία εντυπωσιακή πολύχρωμη μικρογραφία του Ναού του Αγ. Βασιλείου, με τις κλασικές οροφές σε στιλ… Τέτρις, εκατοντάδες παιδάκια, Κοζάκους χορευτές, ακροβάτες κ.ο.κ.
Η εξαιρετική μετάβαση από τη μεσαιωνική εποχής στην τσαρική Ρωσία του Μεγάλου Πέτρου εμπεριείχε αρχικά μία μολυβένια θάλασσα με πλοία, για να καταλήξουμε στην χλιδή της ρωσικής αυτοκρατορικής περιόδου: ένα μαγικό σε αρμονία χορευτικό σόου που παρέπεμπε σε δεξιώσεις τύπου «Δόκτορ Ζιβάγκο» και «Άννα Καρένινα», καθοδηγούμενο από τη σύγχρονη ιέρεια του ρωσικού μπαλέτου, Σβετλάνα Ζαχάροβα σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Ακολούθησε ένα πρωτότυπο πέρασμα από την οριστική παρακμή της εποχής των Τσάρων στη βιομηχανική επανάσταση, με την επιβλητική μορφή ενός ιπτάμενου τρένου (ο θρυλικός υπερσιβηρικός) να μας εισαγάγει στη νέα εποχή. Έπειτα ταξιδέψαμε στην ανοικοδόμηση της «μητέρας» των Ρώσων Μόσχας, στους θρυλικούς πιλότους της ρωσικής πολεμικής αεροπορίας, στην «τρέλα» της διαστημικής κούρσας (Γιούρι Γκαγκάριν) με τις Η.Π.Α. και τέλος στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1980 (τελευταίους επί ρωσικού εδάφους).
Μετά τους μακροσκελείς (και βαρετούς) λόγους των Ντμίτρι Τσερνισένκο και Τόμας Μπαχ (Πρόεδρος της ΔΟΕ) απολαύσαμε την πεμπτουσία της ρωσικής κουλτούρας. Η αθάνατη μουσική από τη «Λίμνη των Κύκνων» του Πιότρ Τσαϊκόφσκι γέμισε τις οθόνες και τις ψυχές όλου του κόσμου, σε ένα εκπληκτικό χορευτικό δρώμενο μέσα στο σκοτάδι.
Τελικά, η Ολυμπιακή σημαία έκανε την εμφάνισή της στα χέρια 8 μεγάλων προσωπικοτήτων του ρωσικού πνεύματος, όπως τον μάεστρο Βαλέρι Γκέργιεφ, την πρώτη γυναίκα κοσμοναύτη και τον σκηνοθέτη Νικίτα Μιχάλκοφ.
Η κορυφαία στιγμή της βραδιάς, δηλαδή η είσοδος της ιερής φλόγας και το άναμμα του Ολυμπιακού βωμού τελικά δεν έκρυβε εκπλήξεις ή… σκάνδαλα, αφού η ερωμένη του Βλάντιμιρ Πούτιν, Αλένα Καμπάεβα, δεν ήταν τελικά η εκλεκτή. Οι Ρώσοι πήγαν με τη λογική και την παράδοση, επιλέγοντας το δίδυμο των δύο κορυφαίων Ολυμπιονικών τους για την ύψιστη αυτή τιμή: η Ιρίνα Ροντνίνα (καλλιτεχνικό πατινάζ) και Βλάντισλαβ Τρέτιακ (χόκεϊ επί πάγου) ήταν τελικά οι αθλητές που έδωσαν το πρώτο φως στους 22ους Αγώνες. Η φλόγα μπήκε στο στάδιο από την σούπερ σταρ του τένις Μαρία Σαράποβα (που μάλιστα στο Σότσι έμαθε την τέχνη της) και ακολούθησαν η τεράστια επικοντίστρια Έλενα Ισινμπάγεβα, ο θρύλος της πάλης Αλεξάντερ Καρέλιν και η πρώην γυμνάστρια (και παραλίγο πέτρα του σκανδάλου) Αλένα Καμπάεβα, που παρέδωσε τη δάδα στην Ιρίνα Ρόντνινα.
Το μεγαλύτερο παρατράγουδο; Εκείνος ο 5ος Ολυμπιακός κύκλος ακόμη περιμένουμε να ανάψει…