Μεταξύ Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς σχεδόν 600 παιδιά, αγόρια και κορίτσια ηλικίας έως 15 ετών έπαιξαν χάντμπολ σε τρεις γωνιές της Ελλάδος.
του Ηλία Τάταλα
[email protected]
Αυτά συνέβησαν στις Συκιές με το τουρνουά «Climax» του Φοίβου, στην Αλεξανδρούπολη με το «Κυκλωπάκι» των Κυκλώπων και στο Άργος με το Wolfaki του Διομήδη. Η συμμετοχή και μόνο τόσων παιδιών είναι ελπιδοφόρα για το άθλημα και αξίζει μία επιβράβευση στα σωματεία που διοργάνωσαν τα τουρνουά, αλλά και σε αυτά που συμμετείχαν με τις ακαδημίες τους.
Το ζητούμενο για το ελληνικό χάντμπολ είναι αυτά τα παιδιά να μείνουν στο άθλημα, διότι όπως παραδέχονται πολλοί άνθρωποι του ελληνικού χάντμπολ, μέχρι τις ηλικίες των 16-17 ετών υπάρχει επάρκεια. Μετά δημιουργείται το πρόβλημα.
Πολλοί λόγοι υπάρχουν που ένα παιδί ή ένας νέος διακόπτει τον αθλητισμό. Το… αντιαθλητικό σχολείο και το εκπαιδευτικό σύστημα που λειτουργεί αποτρεπτικά ως προς το υγιές σώμα, είναι ένας βασικός λόγος. Η ανάγκη του βιοπορισμού είναι ένας άλλος. Στο ελληνικό χάντμπολ, όμως υπάρχουν και άλλοι αποτρεπτικοί παράγοντες που πρέπει να διορθωθούν, αρχής γενομένης στο 2015 και αυτό δεν είναι ευχολόγιο. Είναι ανάγκη.
Η κατάσταση στο άθλημα θα πρέπει να εμπνέει ένα παιδί για να παραμείνει στο χώρο και να συνδέσει τα αθλητικά όνειρά του με τη μπάλα του χάντμπολ.
Επίσης είναι σημαντικό το ταλαντούχο παιδί που έχει τα απαιτούμενα σωματομετρικά χαρακτηριστικά να επιλέξει το χάντμπολ ως άθλημα του, αντί για το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ ή το βόλεϊ.
Για να γίνουν όλα αυτά και με δεδομένο ότι χρήματα δεν πρόκειται να πέσουν από τον ουρανό το 2015 ώστε να υπάρχει το οικονομικό δέλεαρ της ενασχόλησης με το άθλημα, το ζητούμενο είναι η οργάνωση.
Οργάνωση σε κάθε επίπεδο. Από τους συλλόγους στους οποίους απευθύνονται οι οικογένειες για να βάλουν τα παιδιά τους στον αθλητισμό. Από την ομοσπονδία σε προβολή, μάρκετινγκ, δημιουργίας κανόνων που θα προάγουν την εμπορικότητα, ακόμη και δημιουργίας ενός υποτυπώδους σταρ σίστεμ αθλητών – προτύπων. Κανονικά, όλα αυτά θα λύνονταν πιο εύκολα από ένα συνεταιρισμό των ομάδων, όμως διάθεση για κάτι τέτοιο δεν φαίνεται να υπάρχει από την πλευρά των παραγόντων. Επομένως, τα περισσότερα εξαρτώνται από την ομοσπονδία.
Με την ευχή το 2015 να γίνει απαρχή πραγματικής ανάπτυξης για το ελληνικό χάντμπολ… καλή χρονιά σε όλες και όλους.
