Έχοντας περάσει ακριβώς μία εβδομάδα από τη λήξη του 17ου παγκόσμιου πρωταθλήματος στίβου, με μία σαφώς πιο ψύχραιμη ματιά μπορούμε να καταθέσουμε τα συμπεράσματα μας από όλα όσα ζήσαμε 14 μέρες στην πρωτεύουσα του Κατάρ.
του Θανάση Νικολάου – [email protected]
φωτογραφίες – ΑΝ Sports and Media photo agency
Παρακολουθώντας μια τόσο μεγάλη διοργάνωση από τον καναπέ του σαλονιού ή το γραφείο κάποιου ΜΜΕ στην Ευρώπη, δεν μπορεί να διαμορφώσει κάποιος ασφαλή άποψη για ότι συνέβη στη Ντόχα.
Ουτε ο υπογράφων θα μπορούσε να το κάνει λίγες ώρες ή μέρες από την επιστροφή του από τη Ντόχα, επηρεασμένος από την παρουσία του στο Κατάρ. Άλλωστε τις εννέα από τις 14 μέρες ο υπογράφων ήταν άρρωστος και πρέπει να έχει καταγραφεί ως ο πρώτος στην ιστορία του Κατάρ που άναψε τη… θέρμανση.
Η αλήθεια είναι ότι οι συνθήκες στη Ντόχα ήταν δύσκολες, αλλά όχι ανυπόφορες. Έχοντας βρεθεί στην Γκουανγκτζού της Νότιας Κορέας τον περασμένο Ιούλιο για 22 μέρες, μπορώ να πω ότι εκεί τα πράγματα ήταν όντως ανυπόφορα. Με 100% υγρασία και τη θερμοκρασία στους 34 βαθμούς (με αίσθηση 45) δεν κυκλοφορούσες έξω, εκτός από τα σημεία όπου σε ψέκαζαν με δροσερό νερό. Ανάλογες συνθήκες θα συναντήσουν το ερχόμενο καλοκαίρι στο Τόκιο όλοι όσοι αγωνιστούν στους Ολυμπιακούς. Θάνατος από ζέστη δεν έχει καταγραφεί στη Ντόχα. Τον περασμένο Ιούλιο, στο διάστημα που το Τόκιο θα φιλοξενήσει τους Ολυμπιακούς, καταγράφηκαν 57 θάνατοι από θερμοπληξία και 18.000 νοσηλεύτηκαν σε νοσοκομεία. Ας μην είμαστε λοιπόν υπερβολικοί. Στη Ντόχα οι συνθήκες δεν ήταν ιδανικές (εκτός σταδίου), δεν ήταν όμως και ανυπόφορες.
Ψύχραιμα λοιπόν, μια εβδομάδα μετά τους αγώνες μπορούμε να καταθέσουμε τα συμπεράσματα μας, έχοντας ζήσει τη διοργάνωση από κοντά.
Οι συνθήκες ήταν οι ιδανικές για τους αθλητές
- Μόνο όσοι βρέθηκαν στη Ντόχα γνωρίζουν για τη συνθήκες που αντιμετώπισαν οι αθλητές εντός σταδίου. Ήταν οι ιδανικές για αγώνες στίβου και αυτό φάνηκε από τις… εξωπραγματικές επιδόσεις. Ακόμα και για το προθερμαντήριο υπήρχαν δύο επιλογές για τους αθλητές, ένα ανοιχτό και ένα κλειστό. Κάποιοι επέλεγαν την ψύχρα του κλειστού και κάποιοι τη ζέστη του ανοιχτού, πριν βρεθούν στο κυρίως στάδιο των 23-24 βαθμών Κελσίου. Για το λόγο αυτό, το 17ο παγκόσμιο πρωτάθλημα καταγράφηκε ως το κορυφαίο που έγινε ποτέ, όσον αφορά στις επιδόσεις.
Οι Έλληνες δεν ήταν προετοιμασμένοι
- Η ελληνική αποστολή για πρώτη φορά υποχρεώθηκε να μεγαλώσει τόσο πολύ τη σεζόν και από ότι φάνηκε εκ του αποτελέσματος, οι προπονητές (κυρίως) των αθλητών και αθλητριών της ελληνικής αποστολής δεν έπιασαν το στόχο της κορύφωσης με εξαίρεση την Κατερίνα Στεφανίδη.
Οι άδειες εξέδρες
- Το στάδιο Καλίφα είναι από ομορφότερα στον πλανήτη για τη φιλοξενεία αγώνων στίβου. Ωστόσο οι Καταριανοί διοργανωτές δε διαχειρίστηκαν σωστά το κομμάτι που αφορούσε τα εισιτήρια και την πληρότητα του σταδίου. Η οργανωτική επιτροπή δεν άκουσε τις προτάσεις της παγκόσμιας ομοσπονδίας και με εξαίρεση τις τρεις τελευταίες μέρες, το στάδιο ήταν άδειο και χωρίς παλμό. Μόλις εμφανίστηκε ο Μπουτάζ Εσά Μπαρσίμ και οι δρομείς από Κένυα – Αιθιοπία και Ουγκάντα, το στάδιο απέκτησε λατινοαμερικάνικη ατμοσφαιρα ποδοσφαιρικού ντέρμπι.
Οι αγώνες εκτός σταδίου
- Όπως συμβαίνει με περιπτώσεις αγώνων που δε διοργανώνουν Αμερικανοί και Δυτικοευρωπαίοι, υπήρχε γκρίνια. Ωστόσο, οι συνθήκες διεξαγωγής των μαραθωνίων και των αγωνισμάτων του βάδην ήταν γνωστές από την πρώτη μέρα ανάθεσης των αγώνων και δεν ήταν οι χειρότερες που έχει συναντήσει δρομέας. Μπορεί να κάποιος να απευθυνθεί στους Έλληνες μαραθωνοδρόμους των Ολυμπιακών του Ρίο το 2016 για να γίνει η σύγκριση. Όσοι προετοιμάστηκαν σωστά δεν είχαν πρόβλημα. Κανείς από τους ελίτ δρομείς δεν επικαλέστηκε τις συνθήκες, ούτε την ώρα διεξαγωγής. Ήταν παγκόσμιο πρωτάθλημα και ο στόχος ήταν το μετάλλιο. Για τις συνθήκες, μίλησαν ως επί το πλείστον δρομείς που απέχουν αρκετά από το χαρακτηρισμό ελίτ. Μάλιστα κάποιοι αναλυτές, αλλά και βετεράνοι δρομείς παγκοσμίου επιπέδου τόνισαν ότι με τις συγκεκριμένες συνθήκες μηδενίζεται το γενετικό πλεονέκτημα που έχουν κάποιοι έναντι των υπολοίπων σε ιδανικές συνθήκες αγώνων. Επίσης, κάποιοι λησμονούν το μαραθώνιο των Αγώνων της Αθήνας του 2004. Η Πόλα Ράντκλιφ όχι…
Οι νέοι σταρ
- Για πρώτη φορά από το 2005 έγινε παγκόσμιο πρωτάθλημα δίχως τον Γιουσέιν Μπολτ. Και όμως αυτό καταγράφηκε ως το κορυφαίο όλων των εποχών. Οι σταρ της νέας εποχής έδειξαν έτοιμοι να κουβαλήσουν το στίβο τα επόμενα 10 χρόνια. Νόα Λάιλς, Σάλγουα Εΐντ Νάσερ, Μαλάικα Μιχάμπο, Νίκλας Καούλ, Γιαροσλάβα Μάχουτσικ, Άντερον Πίτερς και οι λίγο «παλαιότεροι» Κάρστεν Γουόρχολμ, Καταρίνα Τζόνσον Τόμπσον, Ντίνα Άσερ Σμιθ, Τίμοθι Τσέρουιγιοτ, Σιφάν Χασάν θα κρατήσουν ψηλά το στίβο.
Το γενικό συμπέρασμα είναι πως αν οι Καταριανοί είχαν διαχειριστεί καλύτερα το θέμα των θεατών και είχαν γεμίσει τις κερκίδες, τότε θα μιλάγαμε συνολικά για την κορυφαία διοργάνωση. Οι Βρετανοί που δεν είχαν τίποτα καλύτερο από τους Καταριανούς, παρα μόνο το κατάμεστο γήπεδο κάθε μέρα, δεν άκουσαν το παραμικρό και ας έβρεχε οκτώ από τις 10 μέρες των αγώνων και ας είχαμε δηλητηρισμούς σε διαπιστευμένα ξενοδοχεία αποστολών.
