Έχουν περάσει 48 ώρες από τη λήξη του 16ου παγκόσμιου πρωταθλήματος στίβου, αλλά εμείς βρισκόμαστε ακόμα στο Λονδίνο και ζούμε ακόμα στους ρυθμούς της διοργάνωσης. Οι Βρετανοί έχουν ξηλώσει σχεδόν τα πάντα και το Ολυμπιακό στάδιο ξαναγίνεται η ποδοσφαιρική έδρα της Γουέστ Χαμ. Έχοντας ηρεμήσει από την πίεση των αγώνων, μπορούμε να αποτυπώσουμε τα συμπεράσματα μας από όλα όσα βιώσαμε δύο εβδομάδες στο Λονδίνο.
Λονδίνο Θανάσης Νικολάου
[email protected] follow me @ThanNikolaou
φωτογραφία Νίκος Ζιαγάκης [email protected]
Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση ή αναπαραγωγή (ολική/μερική/περιληπτική/κατά παράφραση) των φωτογραφιών του Sportsfeed.gr με οποιονδήποτε τρόπο χωρίς τη προηγούμενη γραπτή άδεια (Ν. 2121/1993).
Η Κατερίνα Στεφανίδη είναι global icon. Αυτό που βιώσαμε δύο εβδομάδες στο Λονδίνο, δεν το έχουμε ξαναζήσει για κάποιον άλλο αθλητή ή αθλήτρια της χώρας μας. Οι Βρετανοί έκαναν άνω κάτω το πρόγραμμα τους για την Ελληνίδα επικοντίστρια μόνο και μόνο για να την απολαύσει το κοινό του σταδίου λίγο παραπάνω. Ο πρόεδρος της IAAF Σεμπάστιαν Κόου μας είπε σε συνέντευξη που θα την παρακολουθήσετε τις επόμενες μέρες, πως η Στεφανίδη είναι ένα από τα πρόσωπα στα οποία επενδύει η παγκόσμια ομοσπονδία στη μετα-Μπολτ εποχή για να ανεβάσει και άλλο τη δημοφιλία του στίβου παγκοσμίως και να τον φέρει στα επίπεδα αθλημάτων όπως το ποδόσφαιρο, αμερικάνικο ποδόσφαιρο, μπάσκετμπολ. Ο Σεργκέι Μπούμπκα την κυνηγούσε για να βγει μια φωτογραφία μαζί της και ο Ρόμπερτ Εμιγιάν ήρθε στο συνέδριο των προπονητών μόνο και μόνο γιατί η κόρη του ήθελε να βγει μια φωτογραφία με τη Στεφανίδη.
Οι Έλληνες αθλητές και αθλήτριες θα πρέπει να σταματήσουν να υποτιμούν τις δυνατότητες τους και να επιλέγουν τους σωστούς αγώνες για να φτάνουν στην κορύφωση της φόρμας τους. Έχουμε πραγματικά καλούς αθλητές και αθλήτριες στον ελληνικό στίβο. Δεν είναι μόνο η Στεφανίδη, η Παπαχρήστου, ο Φιλιππίδης και ο Κυριαζής. Τα περισσότερα μέλη της ελληνικής αποστολής στο Λονδίνο είναι αξιόλογοι αθλητές και αθλήτριες που μπορούν και πρέπει να βρίσκονται σε τελικούς. Για να γίνει όμως αυτό θα πρέπει όλο το χρόνο να προετοιμάζονται γι’ αυτούς τους αγώνες, όπως ακριβώς κάνουν όλοι οι αντίπαλοι τους. Πρέπει να βάζουν μεγάλους στόχους.
Για τους αθλητές και αθλήτριες αυτής της κλάσης, ο αυτοσκοπός δε θα πρέπει να είναι απλά το πανελλήνιο πρωτάθλημα, ούτε διοργανώσεις όπως το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ομάδων ή οι μεσογειακοί, μόνο και μόνο για να εξασφαλίσουν μία θέση στο σχεδιασμό. Θα πρέπει να διεκδικήσουν τη μεγάλη διάκριση στη μεγάλη διοργάνωση. Και μία συμμετοχή σε τελικό παγκόσμιου πρωταθλήματος ή Ολυμπιακών Αγώνων είναι πραγματικά μεγάλη διάκριση.
Βέβαια σε αυτό θα πρέπει να βοηθήσει πρώτος από όλους ο ΣΕΓΑΣ που θα πρέπει να σταματήσει να «καίει» τους αθλητές βάζοντας τους να κυνηγάνε όρια όλο το χρόνο και με πολύ μικρή περίοδο στη διάθεσή τους όπως φέτος, ορίζοντας ως Νο 1 διοργάνωση για το 2017 το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ομάδων στη Λιλ. Οι Ολλανδοί υποβιβάστηκαν από τη σούπερ λίγκ, αλλά πήραν τέσσερα μετάλλια στο παγκόσμιο. Τα δύο (1 χρυσό και 1 χάλκινο) με την Ντάφνι Σκίπερς, που άκουσε τα μύρια όσα που δεν αγωνίστηκε στη Λιλ και εξαιτίας της η Ολλανδία έπεσε κατηγορία.
Είδαμε ακόμη τον ελληνικό στίβο να μην έχει καθόλου διεθνείς σχέσεις. Επί 14 μέρες στο Λονδίνο έγινε τρομερό lobbying από Άραβες, Αφρικανούς, Λατινοαμερικάνους και Κοινοπολιτειακούς ακόμα και Βαλκάνιους, αλλά η Ελλάδα δυστυχώς δεν ήταν πουθενά. Οι δαιμόνιοι Τούρκοι που συνεχώς ανεβαίνουν στον παγκόσμιο στίβο (έστω και με μεταγραφές) ήταν παντού. Έβλεπες τον πρόεδρο τους Φατίχ Σιντιμάρ μαζί με το μέλος του ΔΣ της Ευρωπαϊκής Μουνίρ Γιάρας στα πριβέ της IAAF, στη μεικτή ζώνη, στις συνεντεύξεις Τύπου και νόμιζες ότι κυκλοφορούν 2-3 ίδιοι. Αποτελεί θλιβερή διαπίστωση, αλλά τις διεθνείς σχέσεις του ελληνικού στίβου, τις κάνει η Κατερίνα Στεφανίδη μόνο και μόνο επειδή κερδίζει στους αγώνες και για χάρη της ξεσηκώνουν όλο το στάδιο βάζοντας συρτάκι.
Ο πρόεδρος της βουλγάρικης και της βαλκανικής ομοσπονδίας, αλλά και αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής, Ντόμπρομιρ Καραμαρίνοφ, θα πρέπει να κάνει σεμινάρια στους Έλληνες παράγοντες, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Η Βουλγαρία βρέθηκε με μικρή ομάδα στο Λονδίνο και χωρίς μετάλλια, όμως η ομοσπονδία του που διαθέτει ετήσιο προϋπολογισμό αρκετά μικρότερο του ενός εκατομμυρίου ευρώ, έκανε τα έξοδα σε πέντε δημοσιογράφους και δύο φωτογράφους για να προβάλλουν το άθλημα στη χώρα τους. Να το κρατήσουν ψηλά στην επικαιρότητα, «βομβαρδίζοντας» το βουλγάρικο αναγνωστικό κοινό καθημερινά με θεματολογία στίβου. Δυστυχώς από την Ελλάδα υπήρχε μόνο ένα μέσο…
Τα παιδιά που ζουν και προπονούνται στις ΗΠΑ έχουν διαφορετική εξέλιξη. Ο Γιώργος Στεφανίδης έβαλε την Κατερίνα στο αεροπλάνο για τις ΗΠΑ πριν από χρόνια με την ίδια να φεύγει με το ζόρι και με κλάμματα. Ο Θωμάς Κυριαζής, από το 2013 που αγωνίστηκε ο Γιάννης στο παγκόσμιο παίδων στο Ντόνετσκ είχε ήδη αποφασίσει να τον στείλει στις ΗΠΑ επίσης με το ζόρι. Στεφανίδη και Κυριαζής ήταν αυτοί που ξεχώρισαν στο Λονδίνο και η κλάση τους είναι παγκόσμια. Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός. Φυσικά μεγάλο ρόλο παίζουν οι συνθήκες στις οποίες ζουν ως αθλητές στις ΗΠΑ, αλλά το κυριότερο είναι πως έχουν αποκτήσει αμερικάνικη νοοτροπία, έχουν αφήσει πίσω τη μιζέρια και σε συνδιασμό με το ελληνικό ταπεραμέντο έχουν απογειωθεί.
Το 2018 είναι πολύ κοντά και αποτελεί τη μεγαλύτερη ευκαιρία του ελληνικού στίβου. Σε ένα χρόνο από τώρα, θα διεξαχθεί στο Βερολίνο το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στίβου. Με την ποιότητα αθλητών και αθλητριών που διαθέτει ο ελληνικός στίβος, αν γίνει σωστός σχεδιασμός και η ομοσπονδία στηρίξει την ομάδα τότε θα πρέπει να περιμένουμε μεγάλες επιτυχίες και δεν θα είναι μόνο μία Στεφανίδη ή ένας Κυριαζής. Το παγκόσμιο του Λονδίνου θα πρέπει να αποτελέσει οδηγό. Να μάθουμε από τους άλλους και να εφαρμόσουμε διαφορετική τακτική με τον αγώνα στόχο να είναι το ευρωπαϊκό του Βερολίνου και όχι τα Παπαφλέσσεια…
Tα όρια ανακοινώθηκαν το Μάιο από την ευρωπαϊκή ομοσπονδία με έναρξη περιόδου επίτευξης τους, την 1η Ιανουαρίου. Δηλαδή όλοι όσοι βρέθηκαν στο Λονδίνο, έχουν ήδη τα όρια και για το ευρωπαϊκό. Αν ο ΣΕΓΑΣ λοιπόν θέλει ο στίβος να πάει μπροστά, θα τα δώσει σε αυτούς τους αθλητές και θα τους αφήσει να προετοιμαστούν ολόκληρο το χρόνο για να κορυφώσουν στο Βερολίνο και όχι σε αγώνες του Μαίου και του Ιουνίου για να πιάσουν όρια. Είναι απλά και πολύ ξεκάθαρα τα πράγματα. Είτε θέλεις να φτιάξεις μεγάλους αθλητές και θα φέρεις επιτυχίες, είτε θέλεις να ασκείς πολιτική και να ελέγχεις σωματεία και προπονητές. Η επιλογή του ΣΕΓΑΣ θα δώσει την απάντηση.
