Έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα στον τελικό του λιγκ καπ «Νίκος Σαμαράς», παρόλο που η συγκεκριμένη διοργάνωση δεν παύει να είναι ένα τουρνουά και τίποτα περισσότερο, αποχαιρετώντας την Σύρο, υπάρχουν μεγάλοι νικητές (ο Ολυμπιακός και η Σύρος) κι ένας μεγάλος χαμένος (ο ΠΑΟΚ).
του Δημήτρη Τυχάλα
[email protected]
Ξεκινώντας από τα εξωαγωνιστικά, όπως και σε όλες τις υπόλοιπες διοργανώσεις που έχουν γίνει στο νησι, στην Σύρο είχαμε να ασχοληθούμε μόνο με το βόλεϊ και όχι με οτιδήποτε άλλο περίεργο…
Τι κι αν η ομάδα τους έχασε στον ημιτελικό (όπως πέρσι στο Final 4 του Κυπέλλου ή στον προημιτελικό του 2012 στο φάιναλ 8 του κυπέλλου) οι Συριανοί και στον τελικό ήταν στο γήπεδο και απόλαυσαν ένα μοναδικό θέαμα, συντελώντας και οι ίδιοι στο να βγει αυτή η όμορφη εικόνα.
Όσον αφορά τα αγωνιστικά όπως γράψαμε και χθες, ο Ολυμπιακός μετά την τεράστια διπλή ανατροπή που πέτυχε (από 0-2, 2-2 και από 10-14, 17-15 στο τάι μπρέικ) απέκτησε αυτός το ψυχολογικό προβάδισμα απέναντι στον ΠΑΟΚ που έχασε τεράστια ευκαιρία για να ολοκληρώσει μία ιδανική εβδομάδα.
Μέχρι την περασμένη Δευτέρα οι περσινοί νταμπλούχοι δεν είχαν κερδίσει ομάδα της πρώτης τετράδας, αλλά αφού πέρασαν από την Κηφισιά (για το πρωτάθλημα) και νίκησαν τον Φοίνικα στον ημιτελικό του λιγκ καπ (αυτές ήταν οι πρώτες τους φετινές εντός έδρας ήττες) έφτασαν μια ανάσα από το να κάνουν μέσα σε 6 μέρες το 3χ3, που θα άλλαζε σημαντικά τα δεδομένα.
Κι όσο κι αν οι απόψεις είναι μοιρασμένες στη μέση για το αν το κέρδισε ο Ολυμπιακός ή το έχασε ο ΠΑΟΚ (που και τα δύο ισχύουν) η ουσία είναι ότι ο Ολυμπιακός μπορεί να έφυγε με καράβι σήμερα το απόγευμα από τη Σύρο, αλλά στην πραγματικότητα επέστρεψε στον Πειραιά καβάλα στ’ άλογο.
Έχοντας νοκ άουτ από τον 6ο πόντο του πρώτου σετ, ίσως τον πιο ποιοτικό του παίκτη (Όγκουρτσακ) και ευρισκόμενος με την πλάτη στον τοίχο, είχε το καθαρό μυαλό να εκμεταλλευτεί στο 100% όλα τα λάθη και τις αδυναμίες του ΠΑΟΚ.
Ποιοτικά ο αγώνας με μικρές εξαιρέσεις δεν ήταν ότι καλύτερο έχουμε δει. Όσο ο ΠΑΟΚ είχε υποδοχή και οι κεντρικοί του κρατούσαν τους κεντρικούς του Ολυμπιακού, ο Σεπέδα οδηγούσε τον ΠΑΟΚ.
Όταν όμως το ματς πήγε αναγκαστικά στις άκρες, ο Ολυμπιακός το γύρισε με χαρακτηριστική ευκολία (ο Σπίνου είχε 7 μπλοκ, ενώ όλος ο ΠΑΟΚ είχε 8).
Για να φτάσουμε στο τάι μπρέικ, όπου ο Ολυμπιακός κέρδισε έχοντας 3/10 επιθέσεις (έναντι 10/19 του ΠΑΟΚ), αλλά είχε 4 μπλοκ (έναντι 1), 2 άσους (έναντι 1) και μόλις 3 λάθη την ώρα που ο ΠΑΟΚ έκανε 8 (!).
Κι οι αριθμοί σ’ αυτή την περίπτωση δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αμφισβήτησης, αλλά παράλληλα αποδεικνύουν ότι τη δεδομένη χρονική στιγμή ο Ολυμπιακός είναι καλύτερη ομάδα από τον ΠΑΟΚ.
Κάτι απολύτως λογικό καθώς ο Ρομπέρτο Πιάτσα (κάποια στιγμή θα πρέπει να ηρεμήσει γιατί αδικεί τον εαυτό του) δουλεύει από τα μέσα Αυγούστου με το συγκεκριμένο ρόστερ και αυτό φαίνεται μέσα στο γήπεδο.
Όχι ότι δεν υπάρχουν αδυναμίες, αλλά το βόλεϊ είναι ρατσιστικό άθλημα και πάντα η καλύτερη ομάδα κερδίζει.
Το ερώτημα λοιπόν πόσο μπορεί να αλλάξει ο ΠΑΟΚ μέσα σ’ αυτές τις 40 μέρες περίπου που απομένουν για να ολοκληρωθεί η κανονική περίοδος… Ωστόσο πριν ανοίξουμε την κουβέντα για τους τελικούς, καλό θα ήταν να περιμένουμε τις επόμενες δύο, τρεις αγωνιστικές (την ερχόμενη Δευτέρα υπάρχει το ΠΑΟΚ – Φοίνικας) για να δούμε ποια θα είναι η τελική κατάταξη στις θέσεις 2-3-4 (ο Ολυμπιακός μόνο με αυτοκτονία δεν θα είναι πρώτος) και τι ισορροπίες θα διαμορφωθούν εν όψει πλέι οφς.
