Όταν ήταν μικρός στηνόταν με την οικογένειά του μπροστά στην τηλεόραση για να θαυμάσει τους κολυμβητές των Ολυμπιακών Αγώνων. Τον περασμένο Αύγουστο ο Δημήτρης Κουλούρης δε χρειάστηκε να ανοίξει την τηλεόρασή του. Το έκαναν οι δικοί του άνθρωποι για να δουν τον ίδιο να στέκεται στον βατήρα δίπλα στους καλύτερους αθλητές του κόσμου.
του Στέφανου Σουλιώτη
[email protected]
Για τον Δημήτρη Κουλούρη οι Ολυμπιακοί Αγώνες ήταν η σημαντικότερη στιγμή της καριέρας του. Κάθε φορά που θα ακούει τη λέξη Ρίο θα του έρχονται στο μυαλό ιδιαίτερες αναμνήσεις. Τελετή έναρξης, μουσικές, χρώματα, γεμάτο κολυμβητήριο, Κοπακαμπάνα, άγαλμα του Χριστού είναι μόνο μερικά από όσα θα θυμάται με γλυκιά νοσταλγία αλλά και με την ανακούφιση πως είχε την ικανότητα όλα αυτά να τα ζήσει από κοντά και όχι να τα δει σε φωτογραφίες ή να ακούσει άλλους να του τα περιγράφουν. Μπορεί η κούρσα που κολύμπησε στους Αγώνες να μην ήταν η καλύτερή του. Όμως βλέποντας κάθε ημέρα όλη την ελίτ των αθλητών γύρω σου δεν ήταν και το πιο εύκολο να παραμείνεις συγκεντρωμένος. Οι μνήμες από το Ρίο είναι ακόμα πολύ ζωντανές για τον 25χρονο κολυμβητή. Ο Κουλούρης ξεχώρισε επτά στιγμές και τις μοιράστηκε μέσω του Sportsfeed.
«Μου έκανε εντύπωση η διαφορά της διοργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων σε σχέση με τα ευρωπαϊκά και τα παγκόσμια πρωταθλήματα στο άθλημά μου. Δεν ήταν μόνο το επίπεδο των αθλητών το καλύτερο που υπήρχε. Σε όλους τους τομείς υπήρχε άλλη… κλάση».
«Ακόμη και οι καλύτεροι αθλητές σε θεωρούν πραγματικά ισάξιό τους μόνο και μόνο με την παρουσία σου εκεί. Ιδίως οι Αμερικανοί θεωρούν πως η συμμετοχή είναι το σπουδαιότερο επίτευγμα της καριέρας τους, ακόμα και αν δεν πάρουν μετάλλιο, ή δεν μπούνε στον τελικό. Έτσι αντιμετωπίζουν και τους αντιπάλους τους».
«Το κλίμα στο Ολυμπιακό χωριό ήταν εξαιρετικό. Τα περί προβλημάτων που συνεχώς γράφονταν στα MME δεν ίσχυαν. Είχαμε κάποια θέματα στην αρχή, αλλά διορθώθηκαν άμεσα, οπότε δεν αντιμετωπίσαμε ιδιαίτερες δυσκολίες. Όλοι μας νιώθουμε νοσταλγία για εκείνες τις μέρες και δεν υπάρχει ούτε ένας που να μη θέλει να επιστρέψει στο Ρίο».
«Το άγαλμα του Χριστού ήταν το πιο εντυπωσιακό από τα αξιοθέατα στο Ρίο. Εκτός της επιβλητικής φιγούρας του Ιησού, το να βλέπεις αυτή την πόλη από ψηλά ήταν κάτι το εξωπραγματικό! Μόνο αν το δεις με τα ίδια σου τα μάτια μπορείς να το αντιληφθείς.»
«Η πόλη, σαν πόλη, είχε εντελώς διαφορετική κουλτούρα από οποιαδήποτε άλλη έχω επισκεφτεί στην Ευρώπη. Οι Βραζιλιάνοι είναι ιδιαίτερα φιλικοί και ζεστοί άνθρωποι, πρόθυμοι να σε βοηθήσουν. Φυσικά, έχουν και τη σάμπα μέσα τους. Οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας, αρκούν μερικές νότες για να αρχίσουν το χόρο».
«Η τελετή έναρξης είναι μια πρωτόγνωρη και μοναδική εμπειρία για έναν αθλητή. Όσοι την παρακολούθησαν από την τηλεόραση έμειναν εντυωπσιασμένοι. Φανταστείτε λοιπόν πως το ζήσαμε εμείς μέσα στην αρένα. Όλα τα συναισθήματα μαζεμένα. Συγκίνηση και χαρά μαζί. Είναι η στιγμή που σημάδεψε την καριέρα μου…».
«Στο αγωνιστικό κομμάτι και ειδικά στο πρόσθιο το επίπεδο ήταν πάρα πολύ ανεβασμένο. Πιο ανεβασμένο από κάθε άλλο στιλ και αγώνισμα, κάτι που φαίνεται αν κοιτάξει κανείς τους χρόνους των αθλητών που έκλεισαν τους τελικούς. Το γεγονός όμως ότι ανέβηκα στον Ολυμπιακό βατήρα αποτέλεσε για μένα την επιβράβευση κόπων, όχι απλά μιας τετραετίας, αλλά μια ολόκληρης αθλητικής ζωής».
