Το «δεν ξεχνώ» του Νίκου Αγγελόπουλου

Δεν είναι συχνό φαινόμενο οι Έλληνες βολεϊμπολίστες να στέλνουν τα δικά του κοινωνικά μηνύματα μέσα από το άθλημα που υπηρετούν…

του Δημήτρη Τυχάλα [email protected]

Κι όσο κι αν στην περίπτωση του πρώην διεθνή πασαδόρου και νυν αθλητής της Ολυμπιάδας Πατρών, Νίκου Αγγελόπουλου, υπάρχει το προσωπικό κίνητρο, καθότι η μητέρα του Σνέζανα είναι από την Σερβία, η πρωτοβουλία του να θυμίσει τι είχε συμβεί πριν από 20 χρόνια ακριβώς στη δεύτερη πατρίδα του, ήταν ξεχωριστή και ιδιαίτερη.
Την περασμένη Κυριακή, στο περιθώριο του ντέρμπι της Ολυμπιάδας Πατρών με τον ΑΟ Καλαμάτα 80, ο Νίκος εμφανίστηκε στο ζέσταμα με ένα μπλουζάκι-μνημείο για τους βομβαρδισμούς των ΝΑΤΟϊκών δυνάμεων στο Βελιγράδι στις 24 Μαρτίου 1999, το οποίο έγραφε: Είμαι κι εγώ στόχος; 20 χρόνια και το μόνο που άλλαξε είναι ότι πλέον δεν αναρωτιέμαι. 24.3.199.
«Ήμουν 11 χρονών όταν είχαν γίνει οι βομβαρδισμοί. Θυμάμαι αρκετά πράγματα, αλλά όπως καταλαβαίνεις οι όποιες πληροφορίες δεχόμουν ήταν φιλτραρισμένες από τους γονείς που το είχαν ζήσει πολύ πιο έντονα», λέει ο Νίκος και συνεχίζει με ηρεμία στη φωνή του: «Δεν χάσαμε κάποιον συγγενή μας, αλλά όλοι όσοι ζούσαν στο πεδίο των βομβαρδισμών είχαν κινδυνεύσει και στις 78 ημέρες που διήρκεσε όλη αυτή η τρέλα δεν ήταν εύκολη η επικοινωνία και υπήρχε μεγάλη αγωνία. Γενικά το συγκεκριμένο γεγονός πέρα από την επίδραση που είχε στην οικογένεια μου μας είχε επηρεάσει ως λαό, αφού είχε γίνει εδώ στη γειτονιά μας. Κι αυτό το νόημα είχε η ενέργεια μου, να υπενθυμίσω ένα θλιβερό γεγονός που είχε κοστίσει τη ζωή τόσων ανθρώπων».
Ένα χρόνο μετά μαζί με τον πατέρα του Άρη Αγγελόπουλο (πρώην Ομοσπονδιακό τεχνικό) και τη μητέρα του βρέθηκε στο Βελιγράδι κι οι εικόνες με τα κατεστραμμένα είναι απ’ αυτές που θα κουβαλά σ’ όλη του τη ζωή.
«Ειδικά η τρύπα από τις βόμβες στο νοσοκομείο είναι κάτι που δεν θα ξεχάσω ποτέ και με είχε επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό. Η αλήθεια είναι ότι μέσα σε ένα χρόνο είχε γίνει τρομερή δουλειά στην ανοικοδόμηση, αλλά κάποια κτήρια έμειναν ανέγγιχτα για να θυμούνται όλοι…».
Στο παιδικό του μυαλό μια άλλη εικόνα ήταν τα πλακάτ που κρατούσαν οι διαδηλωτές στο Βελιγράδι με ζωγραφισμένους στόχους, που τους είχε δει για πρώτη φορά λίγα μέτρα από το σπίτι του στην Πάτρα, τις ημέρες των βομβαρδισμών.
Οι Ζόραν Γκάιτς, Σλόμπονταν Μπόσκαν, προπονητής και παίκτης τότε του Ολυμπιακού, είχαν φορέσει ανάλογα μπλουζάκια κατά τη διάρκεια του φάιναλ φορ του Κυπέλλου και μάλιστα ένα εξ αυτών το έχει στο πατρικό του.
«Ένα γήπεδο βόλεϊ, πόσω μάλλον ένα γήπεδο της Α2, δεν έχει το τόσο μεγάλο κοινό ώστε το οποιοδήποτε μήνυμα να αποκτήσει μεγάλη δυναμική, αλλά είναι ωραίο ακόμη και σε μικρότερη κλίμακα να περνάνε κάποια μηνύματα και να υπενθυμίζονται κάποια γεγονότα. Κι αν το θέλεις πέρα από την υπενθύμιση ήταν και μια προσωπική ότι ζούμε σε μια κοινωνία όπου ο καθένας μας έχει στοχοποιηθεί».