Μία δεύτερη αθλητική καριέρα άρχισε η Μάνια Μπικώφ. Η άλλοτε διεθνής αθλήτρια της υδατοσφαίρισης εδώ και ένα εξάμηνο καταπιάστηκε με το τρίαθλο και έχει υψηλές βλέψεις.
του Άκη Ιωακείμογλου
[email protected]
Μετά από μία σπουδαία καριέρα στο πόλο η Μάνια Μπικώφ κρέμασε το σκουφάκι της για να αφοσιωθεί στην οικογένειά της. Η επαγγελματική της ενασχόληση με τη ναυαγοσωστική την έφερε κοντά στο τρίαθλο και κάπως έτσι μπήκε το μικρόβιο μέσα της. Έχει πάρει μέρος σε δύο μισά ironman και όπως τόνισε στο Sportsfeed.gr στόχος της είναι να το ολόκληρο ironman το καλοκαίρι στη Γερμανια, σε αγώνα στον οποίο έχει ήδη δηλώσει συμμετοχή. Τελευταία της συμμετοχή ήταν στο Challenge Bahrain, ενώ φυσικά δεν θα μπορούσε να τα καταφέρει αν δεν είχε την αμέριστη συμπαράσταση του συζύγου τα, αφού εκτός από τις επαγγελματικές τους υποχρεώσεις, η οικογένεια αριθμοί και τέσσερα παιδιά.
Μάνια, πώς προέκυψε το τρίαθλο;
Έχω μία σχολή ναυαγοσωστικής και έτυχε αρκετές φορές να πάμε για επαγγελματικούς λόγους σε αγώνες τριάθλου στην Ελλάδα. Όσο το έβλεπα τόσο το ζήλευα και σκεφτόμουν ‘το κολύμπι το έχω, το τρέξιμο το έχω, το ποδήλατο μαθαίνεται. Κάπως έτσι ξεκίνησα. Είμαι τριαθλήτρια μόλις έξι μηνών. Μου αρέσουν οι μεγάλες αποστάσεις. Πήρα μέρος σε δύο μισά ironman. Ο πρώτος μου αγώνας ήταν στη Βουδαπέστη. Ξετρελάθηκα. Τώρα θέλω να κάνω και ολόκληρο. Έχω ήδη δηλώσει συμμετοχή σε αγώνα στη Γερμανία τον Ιούλιο.
Τι είναι αυτό που σε συναρπάζει στο τρίαθλο;
Η εναλλαγή στα αθλήματα και το πόσο απαιτητική είναι. Αρχικά δεν το είχα σε μεγάλη εκτίμηση το τρίαθλο. Πίστευα ότι όλοι μπορούν να το κάνουν αλλά δεν είναι τόσο απλό. Χρειάζεται πολλές ώρες προπόνηση, θέλει κόπο αλλά δεν μπορεί να μην σε συνεπάρει. Μου ξύπνησε συναισθήματα που δεν τα είχα στο πόλο.
Έχοντας επαγγελματικές υποχρεώσεις αλλά και μία οικογένεια με τέσσερα παιδιά, πότε προλαβαίνεις να προπονείσαι;
Τις ώρες του σχολείου των παιδιών συνήθως. Αν δεν είχα βέβαια και τη συμπαράσταση του συζύγου μου δεν θα τα κατάφερνα. Προσπαθώ να είμαι όσο πιο συνεπής γίνεται στις προπονήσεις μου. Αναγκαστικά βέβαια θυσιάζω αυτά που θυσίαζα πάντα, έναν καφέ με την παρέα, έναν κινηματογράφο αλλά δεν με πειράζει.
Ποιος είναι ο μεγάλος σου στόχος;
Θέλω να τερματίσω το ironman της Γερμανίας ατραυμάτιστη και να το έχω ευχαριστηθεί. Θέλω να είναι η αρχή άλλων αντίστοιχων αγώνων και όσο μπορώ να είμαι ένα σωστό πρότυπο για τα παιδιά μου.
Ο δεύτερος αγώνας σου ήταν στο Μπαχρέιν. Με τι εμπειρίες επέστρεψες;
Ήταν φανταστική διοργάνωση. Είχε πολύ σπουδαίες συμμετοχές, διότι υπήρχε ένα πολύ υψηλό χρηματικό έπαθλο και αυτό ήταν σημαντικό κίνητρο γι’ αυτούς. Για εμάς, τους αθλητές των ηλικιακών κατηγοριών υπήρχε ένας σεβασμός που σε κέρδιζε. Μας υποδέχθηκαν στο αεροδρόμιο και είχα την τύχη να με μεταφέρουν με λιμουζίνα στο ξενοδοχείο. Παντού υπήρχε χλιδή.
Οι ντόπιοι πάντως έκαναν πολλά παράπονα στα social media για το κυκλοφοριακό κομφούζιο που προκλήθηκε.
Πράγματι, ο ποδηλατικός γύρος ήταν μία στροφή 90χλμ. Ήταν μία τεράστια διαδρομή και είχαν κλείσει βασικές οδικές αρτηρίες της πόλης. Βλέπαμε ακόμα και πιλότους με τις βαλίτσες στο χέρι αλλά και κόσμο να τρέχει προς το αεροδρόμιο για να προλάβουν τις πτήσεις τους, ενώ είχε δημιουργηθεί ατελείωτες ουρές αυτοκινήτων. Για τους κατοίκους ήταν μάλλον δυσάρεστο το γεγονός. Για τους αθλητές όμως ήταν μία μοναδική εμπειρία.
Ένας εκ των οποίων ήταν και ο ίδιος ο πρίγκιπας.
Ναι, ο πρίγκιπας ήταν πανταχού παρών. Τον συναντούσες συνέχεια, στις προπονήσεις, σε όλες τις παράλληλες εκδηλώσεις. Μόνο στις απονομές ήταν με επίσημη στολή. Ήταν ακόμα και στον τερματισμό και υποδεχόταν τους αθλητές. Την ώρα που τερμάτισα είχα μία ελληνική σημαία μαζί μου. Όταν την είδε κατάλαβε από ποια χώρα είμαι και γνώριζε ότι είμαι η μόνη ελληνική συμμετοχή. Κατάφερα να βγάλω και φωτογραφία μαζί του (η φωτογραφία του θέματος), κάτι που δεν είναι εύκολο. Να φανταστείτε ακόμα και την ώρα του αγώνα είχε συνοδούς που έτρεχαν μαζί του. Δεν τον προσεγγίζεις εύκολα.
