Πραγματικός μαχητής ο Ιωάννης Βαΐτσης πέτυχε τον στόχο του στον πρώτο αγώνα του έτους, κερδίζοντας το πιο δυνατό χειροκρότημα από όσους παρευρέθηκαν στο πανελλήνιο πρωτάθλημα των 50χλμ. βάδην στο κωπηλατοδρόμιο του Σχινιά.
της Ελεονώρας Ρωσιάδου
[email protected]
Ο βαδιστής του Ναπολέοντα Κεφαλόπουλου ενώ ξεκίνησε δυναμικά περνώντας δεύτερος το 36χλμ., στην συνέχεια οι δυνάμεις του άρχισαν να τον εγκαταλείπουν με το ρυθμό του να μειώνεται και κάποιες φορές να πέφτει στο έδαφος εξαντλημένος. Με τεράστια αποθέματα ψυχικής δύναμης και την υποστήριξη των δικών του ανθρώπων ο Βαΐτσης παρότι σκέφτηκε πολλές φορές να εγκαταλείψει, με πείσμα έσφιξε τα δόντια και σηκώθηκε ξανά και ξανά, φτάνοντας έως το τέλος. Σε επικοινωνία με το Sportsfeed ο ίδιος μίλησε για τα συναισθήματα του μετά τον αγώνα αλλά και για τις σκέψεις που έκανε όταν ήταν πεσμένος στην άσφαλτο, προκειμένου να ξανασηκωθεί στα πόδια του. «Νιώθω πραγματικά πολύ κουρασμένος! Αλλά και χαρούμενος που βγήκε ο αγώνας, αν και πολλές φορές σκέφτηκα να εγκαταλείψω. Είμαι ικανοποιημένος που κατάφερα να τερματίσω στην πρώτη μου συμμετοχή στα 50χλμ. βάδην και κάθε αρχή και δύσκολη. Το κουράγιο και τη δύναμη για να συνεχίσω το πήρα από τις σκέψεις που έκανα ότι πρέπει να βγει και πως έτσι θα εκπληρώσω τον στόχο μου. Βέβαια υπήρχαν και πολλοί άνθρωποι που τους ήξερα και με στήριζαν ψυχικά και τους ευχαριστώ πολύ όλους!».
Όσο αφορά τις στιγμές που χαράχτηκαν πιο έντονα μέσα του από τον συγκεκριμένο αγώνα, ο Βαΐτσης δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στην πολύτιμη υποστήριξη του προπονητή του. «Περισσότερο από τον αγώνα μου έμειναν οι φωνές των παιδιών που μου φώναζαν σε όλh την διάρκεια και ο προπονητής μου που μoy έλεγε κάθε 2 χιλιόμετρα αν θέλω κάτι. Θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον προπονητή μου που είμαστε μαζί εδώ και 7 χρόνια και στα καλά και στα δύσκολα!».
Σχετικά ευκολότερες ήταν οι συμμετοχές για τις δύο αδερφές Βαΐτση, όπου Ευαγγελία και Νάνσυ κέρδισαν το χρυσό μετάλλιο στα 10χλμ βάδην γυναικών και 5χλμ. βάδην νεανίδων αντίστοιχα.
