Γίνεται να ταξιδέψει μια ολόκληρη ομάδα σε σημαντική διοργάνωση με 9 δρομείς στην ημιαντοχή και χωρίς έναν (έστω) προπονητή συνοδό; Αν είσαι ο ΣΕΓΑΣ όλα γίνονται.
Ο Χρήστος Κοτίτσας, ο Χάρης Ξενιδάκης, ο Γιώργος Μαντζαρίδης, ο Παναγιώτης Πετρουλάκης, ο Μάρκος Γκούρλιας, ο Μάριος Αναγνώστου, η Κατερίνα Κούτλη, η Ανθή Κυριακοπούλου και η Αναστασία Μαρινάκου είναι όλοι τους δρομείς που συμμετέχουν στο βαλκανικό πρωτάθλημα κλειστού κυνηγώντας επιδόσεις και διακρίσεις. Καλούνται όμως να το κάνουν χωρίς όμως καμία υποστήριξη, χωρίς έστω έναν προπονητή να κρατήσει χρονόμετρο και να τους δίνει οδηγίες την ώρα του αγώνα. Και όλα αυτά γιατί για προσωπικούς λόγους δεν ακολούθησε την Εθνική ο τομεάρχης δρόμων Δημήτρης Θεοδωρίδης.
Όμως και πάλι, η παρουσία του τομεάρχη απλά θα μετρίαζε το κακό, πάλι ανεπάρκεια δείχνει ότι δεν προνόησαν οι αρμόδιοι να συνοδεύει την Εθνική ομάδα έστω ένας από τους προπονητές των εννέα δρομέων, ένας Κουμπούρας, ένας Καρρές, μία Παρχαρίδου, ένας Ζώρζος, ένας Αναγνώστου. Φυσικά και υπάρχουν συνοδοί προπονητές στην αποστολή της Εθνικής, εξειδικευμένοι προπονητές αλμάτων και εμποδίων, όχι όμως δρόμων…
Και άντε οι Γιατρουδάκης-Ματάκης που ηγούνται των Εθνικών ομάδων το καταλάβαμε πως δεν έχουν μεγάλη εμπειρία και γι αυτό κάνουν τα λάθη, όμως οι Κεντέρης-Παπακώστας-Μελέτογλου, είναι αδιανόητο να μην αντιλαμβάνονται πόσο μεγάλο φάουλ είναι σε ολόκληρη Εθνική ομάδα να μην υπάρχει ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ προπονητής για να καθοδηγήσει τους 9 δρομείς ημιαντοχής-αντοχής που βρίσκονται στη Κωνσταντινούπολη για το βαλκανικό κλειστού.
Είναι δυνατόν να υπάρχει έστω και ένας άνθρωπος στην τεχνική και διοικητική ηγεσία του ΣΕΓΑΣ, που δεν αντιλαμβάνεται πόσο σοβαρό ρόλο παίζει ο προπονητής την ώρα του αγώνα, ειδικά όταν μιλάμε για τα αγωνίσματα των 800μ, 1500μ, 3000μ; Ολόκληρο Νότη Παπούλια έχουν στο επιτελείο τους, ατέλειωτες ώρες περνούν μαζί του όλοι οι παραπάνω. Δεν τον ρώτησαν;
Που όμως χρόνος και ενδιαφέρον από την ηγετική ομάδα της Σακοράφα να ασχοληθούν με τον ουσιαστικό ρόλο και τις ευθύνες που έχουν ως διοίκηση της ομοσπονδίας. Προέχει η λαϊκίστικη πολιτική πάνω στις πλάτες των αθλητών και των προπονητών τους, για να γίνει η μοιρασιά των ταξιδιών και οι συναλλαγές για την εξασφάλιση της καρέκλας. Ίσως βέβαια να έχουν το γνώθι σαυτόν και επειδή καταλαβαίνουν πόσο τυχαία βρέθηκαν στη διοίκηση, να κάνουν ότι μπορούν μήπως και βγάλουν και δεύτερη χρονιά.
