Το μήκος θα είναι από τα αγωνίσματα που θα τραβήξουν τα βλέμματα στην Σταρκ Αρένα του Βελιγραδίου χάρη στη συμμετοχή του χρυσού Ολυμπιονίκη Μίλτου Τεντόγλου που είναι το φαβορί. Ποια επίδοση όμως θα του εξασφαλίσει το χρυσό;
της Αγγελικής Μαγκανά
[email protected]
Κάνοντας μια αναδρομή σε όλους τους τελικούς του μήκους στα παγκόσμια πρωταθλήματα κλειστού στίβου, με εξαίρεση την περίοδο της κυριαρχίας του σπουδαίου Κουβανού άλτη (και νυν προπονητή της Γιουλιμάρ Ρόχας) Ιβάν Πεντρόσο, δεν υπήρξε μηκίστας που να πήρε το χρυσό με άλμα πάνω από τα 8.50μ.
Στο Βελιγράδι φέτος, λαμβάνοντας υπόψη την προϊστορία, τα ατομικά ρεκόρ και τη φόρμα των αθλητών, ένα άλμα στα 8.40μ θα φέρει το χρυσό. Ίσως και το 8.35μ να είναι αρκετό…
Από το 7.96μ του 1985 στο 8.46μ του 2018
Το 1985 το Παρίσι ήταν η πρώτη πόλη που φιλοξένησε το παγκόσμιο πρωτάθλημα κλειστού. Τα τρία μετάλλια του μήκους των ανδρών κρίθηκαν κάτω από τα 8 μέτρα με τον Γιαν Λάιτνερ από την τότε Τσεχοσλοβακία να κατακτά το χρυσό με 7.96μ. Δύο χρόνια μετά η δεύτερη έκδοση του θεσμού μεταφέρθηκε στην Ινδιανάπολις των ΗΠΑ, εκεί όπου οι τρεις πρώτοι έκαναν άλμα πάνω από τα 8 μέτρα με τελικό νικητή τον Αμερικανό, Λάρι Μάιριξ με 8.23μ. Υπήρχε και ελληνική συμμετοχή από τον Δημήτρη Χατζόπουλο, ο οποίος κατέλαβε την 7η θέση με 7.85μ.
Ο Μάιριξ επανέλαβε το κατόρθωμά του και το 1989 στη Βουδαπέστη με 8.37μ. Το 1991 και το 1993 μόνο το χάλκινο μετάλλιο κρίθηκε κάτω από τα 8 μέτρα. Έκτοτε οι τρεις πρώτες επιδόσεις είναι πάνω από τα 8 μέτρα. Το 1991 ο Κώστας Κουκοδήμος κατέλαβε την 4η θέση με 7.92μ που είναι και η καλύτερη θέση Έλληνα στην ιστορία του κλειστού.
Από το 1993 μέχρι το 2001 ήταν η απόλυτη κυριαρχία του σπουδαίου Κουβανού Ιβάν Πεντρόσο, ο οποίος ήταν με διαφορά ο καλύτερος. Το 1999 μάλιστα στο Μαεμπάσι της Ιαπωνίας σημείωσε τη μεγαλύτερη επίδοση με 8.62μ στην ιστορία του θεσμού.
Το 2001 στη Λισαβόνα έγινε ένας φοβερός αγώνας με τον Πεντρόσο να σημειώνει την κορυφαία επίδοση της χρονιάς (8.43μ) και να κατακτά το χρυσό. Δεύτερος ήταν ο Καρίμ Στριτ-Τόμπσον από τα νησιά Κέιμαν (8.16μ) και τρίτος ο Πορτογάλος Κάρλος Καλάντο (8.16μ). Αμφότεροι έκαναν εθνικό ρεκόρ. Το 2003 το χρυσό επέστρεψε σε Αμερικανό, τον Ντουάιτ Φίλιπς (8.29μ) και τα μετάλλια κρίθηκαν στις λεπτομέρειες, ασημένιος ο Ισπανός Γιάγκο Λαμέλα (8.28μ) και χάλκινος ο Αμερικανός Μιγκέλ Πάτε (8.21μ). Το 2006 στη Μόσχα ο Ιγκνίσιους Γκαϊσά από τη Γκάνα ήταν ο νικητής με 8.30μ αφήνοντας δεύτερο για ένα εκατοστό τον Ίρβινγκ Σαλαντίνο από τον Παναμά. Ο Λούις Τσάτουμας κατετάγη 4ος με 8.10μ ισοφαρίζοντας το καλύτερο πλασάρισμα σε τελικό από Έλληνα, καταγράφοντας όμως την κορυφαία για Έλληνα σε τελικό επίδοση.
Το 2008 τα μετάλλια κρίθηκαν χαμηλά στα 8 μέτρα με τον Γκόντφρι Μοκοένα από τη Νότια Αφρική να κερδίζει το χρυσό (8.08μ). Κάτω από τα 8.20μ και οι τρεις πρώτες επιδόσεις το 2010 με καλύτερη τα 8.17μ του Αυστραλού Φαμπρίς Λαπιέρ. Το 2012 στην Κωνσταντινούπολη και τα τρία μετάλλια κρίθηκαν στο μέτρημα όλων των προσπαθειών. Τελικά επικράτησε ο Βραζιλιάνος Μάουρο Βινίσιους Ντα Σίλβα με 8.23μ. Με την ίδια επίδοση ακολούθησε δεύτερος ο Αυστραλός Χένρι Φρέιν και τρίτος ο Ρώσος Αλεξάντερ Μενκόφ με άλμα ένα εκατοστό λιγότερο. Ο Βραζιλιάνος διατήρησε τον τίτλο του και το 2014 (8.28μ). Ο Λούις Τσάτουμας το 2012 κατετάγη 6ος με 7.88μ και το 2014 4ος με 8.13μ βελτιώνοντας την κορυφαία ελληνική επίδοση σε τελικό.
Το 2016 οι επιδόσεις ήταν κοντά στα 8.25μ με νικητή τον Αμερικανό Μαρκίς Νταντάι (8.26μ). Το 2018 στο Μπέρμιγχαμ τα μετάλλια κρίθηκαν κοντά στα 8.45μ και ο Χουάν Μιγκέλ Ετσεβαρία επέστρεψε την Κούβα με το χρυσό (8.46μ). Ο Μίλτος Τεντόγλου ήταν τότε 9ος με 7.82μ.
Ο Έλληνας χρυσός Ολυμπιονίκης είναι έτοιμος να διεκδικήσει το πρώτο του μετάλλιο σε παγκόσμιο κλειστού έχοντας την κορυφαία επίδοση από τους 16 άλτες με 8.25μ. Βασικός του αντίπαλος είναι ο Σουηδός Τομπάιας Μόντλερ με 8.23μ. Το ατομικό ρεκόρ του Τεντόγλου στον κλειστό είναι 8.38μ που αποτελεί και πανελλήνιο ρεκόρ.
Οι επιδόσεις στα παγκόσμια κλειστού
Διοργάνωση – χρυσό – αργυρό – χάλκινο
1985 Παρίσι – 7.96 – 7.94 – 7.88
1987 Ινδιανάπολις – 8.23 – 8.01 – 8.01
1989 Βουδαπέστη – 8.37- 8.17 – 8.11
1991 Σεβίλλη – 8.15 – 8.04 – 7.93
1993 Τορόντο – 8.23 – 8.13 – 7.98
1995 Βαρκελόνη – 8.51 – 8.20 – 8.14
1997 Παρίσι – 8.51 – 8.41 – 8.41
1999 Μαεμπάσι – 8.62 – 8.56 – 8.30
2001 Λισαβόνα – 8.43 – 8.16 – 8.16
2003 Μπέρμιγχαμ – 8.29 – 8.28 – 8.21
2004 Βουδαπέστη – 8.40 – 8.31 – 8.28
2006 Μόσχα – 8.30 – 8.29 – 8.19
2008 Βαλένθια – 8.08 – 8.06 – 8.01
2010 Ντόχα – 8.17 – 8.08 – 8.05
2012 Κωνσταντινούπολη – 8.23 – 8.23 – 8.22
2014 Σόποτ – 8.28 – 8.23 – 8.21
2016 Πόρτλαντ – 8.26 – 8.25 – 8.21
2018 Μπέρμιγχαμ – 8.46 – 8.44 – 8.42
