Τα μηνύματα για την έλευση του 2015 μόνο ενθαρρυντικά δεν είναι… Οι Έλληνες θα δοκιμαστούν σε κάθε επίπεδο.
του Σταύρου Γεωργακόπουλου
[email protected]
Με τις εκλογές να διατηρούν θολό το πολιτικό τοπίο και την τρόικα να απειλεί, κάθε αισιόδοξη σκέψη απειλείται μέσα στην αιθαλομίχλη που σκοτεινιάζει τον ουρανό στις μεγάλες πόλεις.
Στον αθλητισμό τα πράγματα μοιάζουν ακόμα πιο δύσκολα. Σε σημείο που μπορεί να αναπολήσουν το 2014 όσοι εύχονταν να φύγει μία ώρα γρηγορότερα. Ούτως ή άλλως έχουμε φτάσει στο σημείο να λέμε «κάθε πέρσι και καλύτερα».
Στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχει σωτηρία. Όχι επειδή δεν κόβεται στα τρία, αλλά διότι ο χαλίφης θέλει να διατηρήσει τα κεκτημένα και όσοι φιλοδοξούν να τον ανατρέψουν, μόνο για την ισονομία δεν νοιάζονται. Χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη θέλουν να γίνουν για να γευθούν εκείνοι τα προνόμια.
Μέσα στον Γενάρη θα πάρουμε την πρώτη κρυάδα για το μέλλον του αθλήματος. Ο ΟΦΗ οδεύει ολοταχώς στον δρόμο που χάραξε η Νίκη Βόλου, ο Πανιώνιος, ο Εργοτέλης και ο ΠΑΣ Γιάννινα βρίσκονται στον αέρα!
Οι εκλογές στην ΕΠΟ θα μπορούσαν να δώσουν λύση. Αλλά όπως και στην πολιτική σκηνή, έτσι και στην ποδοσφαιρική ομοσπονδία ανακυκλώνονται οι ίδιοι άνθρωποι με τη νοοτροπία που οδήγησε το άθλημα στον πάτο του βαρελιού.
Επίσης τον Γενάρη θα διαπιστώσουμε τις προθέσεις της πολιτείας για την οικονομική στήριξη του αθλητισμού. Τέτοια εποχή πέρσι οι περισσότερες ομοσπονδίες έφτασαν στα πρόθυρα του λουκέτου όταν έμαθαν για το ψαλίδι του 50% στην κρατική επιχορήγηση. Με την αβεβαιότητα για την επόμενη μέρα, δύσκολα θα βγει προϋπολογισμός τον πρώτο μήνα του χρόνου. Άρα, θα πάμε για Φεβρουάριο και βλέπουμε. Απαραίτητη προϋπόθεση να εκλεγεί κυβέρνηση, για να φτιάξει το πρόγραμμά της. Να δείτε που στο τέλος θα μνημονεύουν πολλοί τον Γιάννη Ανδριανό!
Υπάρχουν πολλές εκκρεμότητες στον αθλητισμό. Πάλι καλά που μέσω των ενεργειών του Σπύρου Καπράλου, η συμμετοχή των Ελλήνων αθλητών στους 1ους Ευρωπαϊκούς Αγώνες έχει εξασφαλιστεί μέσω των χρημάτων που διαθέτουν οι Αζέροι. Διαφορετικά θα κινδυνεύαμε άμεσα να δούμε το πρώτο μεγάλο ευρωπαϊκό ραντεβού όλων των αθλημάτων δίχως ελληνική συμμετοχή.
Τα μόνα ενθαρρυντικά δείγματα γραφής προέρχονται από το μπάσκετ. Όχι για όσα συμβαίνουν εντός των ελληνικών συνόρων, αλλά επειδή αρκετοί διεθνείς τα πηγαίνουν περίφημα μακριά από την πατρίδα. Ακόμα και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Ίσως κάποιοι να μας θεωρήσουν μίζερους. Αλλά μακάρι να κρατάμε χαμηλά τον πήχη διότι σαν λαός απογοητευόμαστε εύκολα από τις προσδοκίες που μόνοι μας δημιουργούμε…
