Οι Ευρωπαίοι συμμάχησαν για να μην ξανασυμβεί στο παγκόσμιο χάντμπολ φαινόμενο τύπου Κατάρ, αναφορικά με τη χρησιμοποίηση νατουραλιζέ παικτών.
του Ηλία Τάταλα
[email protected]
Το ασημένιο μετάλλιο που κατέκτησε το Κατάρ στο παγκόσμιο πρωτάθλημα με μία ομάδα που αποτελούταν από μη γηγενείς παίκτες, πυροδότησε εξελίξεις. Μπροστά βγαίνει η Δανία, με τον πρόεδρό της ομοσπονδίας της, Περ Μπέτερλσεν να δηλώνει ότι «η πιθανότητα αγοράς μιας ολόκληρης εθνικής ομάδας είναι έξω από τη λογική μας, όπως και των περισσοτέρων χωρών. Αυτό που είδαμε εκεί ήταν έξω από τη λογική, άσχετα με τους κανονισμούς. Όταν δημιουργήθηκαν οι κανονισμοί κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει ότι είναι δυνατόν να συμβεί κάτι τέτοιο».
Όπως αποκάλυψε ο Δανός παράγοντας, οι δώδεκα κορυφαίες χώρες της Ευρώπης σε χαντμπολικό επίπεδο συμφώνησα να αναθέσουν σε τρεις δικηγόρους, ένα Γάλλο, ένα Σουηδό και έναν Ισλανδό την ευθύνη να τεκμηριώσουν μία πρόταση προς την παγκόσμια ομοσπονδία, ώστε να αλλάξουν οι κανονισμοί δικαιώματος συμμετοχής σε εθνικές ομάδες. «Ίσως οι αλλαγές να μην περάσουν στο κογκρέσο του 2016, αλλά πιστεύω ότι θα περάσουν το 2017», τόνισε.
Το σκεπτικό των Δανών αναφέρει ότι σε παγκόσμιο επίπεδο, είθισται ένας πολίτης να αποκτά μία υπηκοότητα μετά από παραμονή πέντε χρόνων στη χώρα που τον φιλοξενεί. Εδώ τα πράγματα περιπλέκονται, καθώς στο Κατάρ ο αλλοδαπός αποκτά την υπηκοότητα και παίρνει ταυτότητα της χώρας, από τη στιγμή που υπογράφει σύμβαση με μία εταιρία που δραστηριοποιείται στη χώρα, όπως έγινε δηλαδή με τους παίκτες που αγωνίστηκαν στο παγκόσμιο πρωτάθλημα. Ο όρος που βάζει η παγκόσμια ομοσπονδία για να επιτρέψει την αλλαγή υπηκοότητας, είναι απλώς να μην έχει αγωνιστεί ο αθλητής με την εθνική ομάδα της χώρας του για τρία χρόνια.
Τη μία και μοναδική φορά που οι Καταριανοί πήραν θέση για το θέμα, ήταν το 2013 όταν υπέγραψαν με τον Γκόραν Στογιάνοβιτς. «Είμαστε ένα μικρό έθνος, με περιορισμένο ανθρώπινο δυναμικό, οπότε πρέπει να ενσωματώσουμε παίκτες από άλλες χώρες» είχε δηλώσει τότε ο πρόεδρος της ομοσπονδίας, σεΐχης Σααμπί. Το επιχείρημά τους ήταν ότι με την ανάληψη της διοργάνωσης του παγκοσμίου πρωταθλήματος και με τη δημιουργία μίας ανταγωνιστικής ομάδας, ήθελαν να βοηθήσουν την ανάπτυξη του αθλήματος σε όλη τη Μέση Ανατολή.
