Μία από τις σταρ των Αγώνων, δίχως αμφιβιλία είναι η Κατίνκα Χόσου. Η Ουγγαρέζα κολυμβήτρια η οποία διεκδικεί μετά από τρεςι Ολυμπιακούς το πρώτο της μετάλλιο στο Ρίο, δηλώνοντας μάλιστα πως θα συνεχίσει να κολυμπά μέχρι το 2020 στο Τόκιο.
Η Χόσου έφτασε χθες στο Ρίο και αμέσως πήγε στο Ολυμπιακό κολυμβητήριο για να δοκιμασει την πισίνα. Άλλωστε η Iron Lady (όπως είπε και η ίδια) είναι συνηθισμένη από τα ταξίδια και το τζετ λαγκ οπότε προσαρμόζεται γρήγορα χωρίς προβλήματα. Χθες μάλιστα βρέθηκε την ίδια ώρα με το γκρουπ του Άκη Οικονόμου στο κολυμβητήριο ενώ την ίδια στιγμή οι εργάτες έκαναν τις τελευταίες εργασίες.
Στους Αγώνες έχει δηλωθεί στα πέντε ατομικά αγωνίσματα ενώ θα πέσει και στη σκυτάλη 4Χ200μ. Όλα αυτά σε διάστημα οκτώ ημερών. Πόσο δύσκολο είναι για την ίδια; «Έχω έρθει προετοιμασμένη. Άλλωστε στα δύο τελευταία παγκόσμια πρωταθλήματα έπεσα σε έξι αγωνίσματα. Προπονούμαι πολύ σκληρά 9-10 ώρες την ημέρα οπότε έχω συνηθίσει» δήλωσε η Χόσου που εξέφρασε την άποψη της και για το κολυμβητήριο. «Αν και έχω κάνει μόλις δύο προπονήσεις, μου φαίνεται πολύ γρήγορη η πισίνα ενώ και ο χώρος γενικότερα είναι εκπληκτικός».
Η Χόσου, το 2012 έμεινε εκτός βάθρου όπως συνέβει το 2004 (Αθήνα), αλλά και το 2008 (Πεκίνο). Αυτή τη φορά όμως είναι το απόλυτο φαβορί στις μεικτές και με την Κανάκο Γουατανάμπε να απουσιάζει, πολύ δύσκολα θα χάσει τα δύο χρυσά μετάλλια. «Λυπάμαι που η Γουατανάμπε δεν είναι εδώ για να αγωνιστεί. Μου αρέσει πάντα να κολυμπάω έχοντας την αντίπαλη» δήλωσε η Χόσου η οποία αναφέρθηκε και στην αποτυχία του Λονδίνου, αποκαλύπτωντας ότι θα συνεχίσει να κολυμπάει μέχρι και τους Ολυμπιακούς του Τόκιο το 2020 όταν και θα είναι 31 ετών. «Το 2012 μόλις είχα τελειώσει το κολέγιο και δεν ήμουν ακόμα έτοιμη για τους Ολυμπιακούς. Η 4η θέση στα 400μ. μεικτής μου προκάλεσε μεγάλη απογοήτευση και ήθελα να σταματήσω να αγωνίζομαι. Τελικά με έπεισε ο σύζυγος-προπονητής μου και τα χρόνια που ακολούθησαν ήταν μαγικά. Πήρα παγκόσμιους τίτλους και έκανα 17 παγκόσμια ρεκόρ. Αυτή τη φορά στο Ρίο, αν δεν τα καταφέρω δε θα με πειράξει τόσο όσο στο Λονδίνο, γιατί το ταξίδι αυτά τα τέσσερα χρόνια ήταν εκπληκτικό. Άλλωστε υπάρχει και το Τόκιο όπου θα αγωνιστώ και εκεί».
