Τελευταία μέρα της διαβούλευσης η σημερινή για το αθλητικό νομοσχέδιο που ετοιμάζεται να καταθέσει στη βουλή ο υφυπουργός αθλητισμού, Λευτέρης Αυγενάκης. Φτάνουμε στο τέλος λοιπόν…
Μία από τις αγαπημένες μου ταινίες, είναι το σπαγγέτι γουέστερν, «Il buono, il brutto, il cattivo» (O καλός, ο κακός και ο άσχημος, ο ελληνικός του τίτλος) του Σέρτζιο Λεόνε. Σε μία από τις σκηνές της ταινίας, ο Τούκο (τον υποδύεται ο εξαιρετικός Ελάι Γουάλας), ένας Μεξικανός καταζητούμενος για φόνους, κλοπές και απάτες ετοιμάζεται να στήσει ενέδρα στον Μπλόντι (Κλιντ Ίστγουντ). Μπαίνοντας στο οπλοπωλείο για να οπλιστεί, ο Τούκο δε βρήκε πιστόλι που να τον ικανοποιεί και αποφάσισε να φτιάξει ένα μόνος του, χρησιμοποιώντας μέρη από διάφορα πιστόλια. Αυτά που τον βόλευαν καλύτερα για να φέρει κάτι στα γούστα του.
Αυτή η ταινία γυρίστηκε το 1966 και προβλήθηκε στην Ελλάδα 27 Δεκεμβρίου 1967. Τρία χρόνια πριν ο Γιώργος Βασιλακόπουλος ξεκινήσει την παραγοντική του καριέρα στην Ελληνική Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης και 53 χρόνια πριν οι ομοσπονδιάρχες της Ελλάδας αποφασίσουν να ακολουθήσουν την ίδια τακτική με τον Τούκο στις προτάσεις τους για το αθλητικό νομοσχέδιο, στο κομμάτι που αφορά στις εκλογές.
Από τη μια υπάρχει ήδη ένας νόμος Αυγενάκη σε ισχύ που αναφέρει για όρια ηλικίας, θητείας και αναδρομική ισχύ. Επίσης έρχεται ένας νέος νόμος που θα αναφέρει και τη διαδικασία εκλογής προέδρων, συμβούλων κτλ. Ο υφυπουργός αθλητισμού λοιπόν, έχει πάρει το νομικό πλαίσιο και νομοθετεί έχοντας την πλήρη στήριξη του πρωθυπουργού και την έγκριση του νόμου από το υπουργικό συμβούλιο.
Από την άλλη έχουμε τους Τούκο στις διάφορες ομοσπονδίες που έχουν ευθυγραμμίσει την τακτική τους μαζί με αυτήν της ολομέλειας της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής (που στην ουσία είναι οι ίδιοι) και επιλέγοντας άρθρα από διάφορα καταστατικά και καταστατικούς χάρτες που βολεύουν τους άνω των 70 ετών παράγοντες και αυτούς που έχουν περισσότερες από τρεις θητείες (ή δύο συνεχόμενες στην ίδια εκτελεστική θέση), προσπαθούν να παραμείνουν για άλλα τέσσερα χρόνια στις καρέκλες τις οποίες θεωρούν ότι έκαναν δικές τους με χρησικτησία (συνεχόμενη νομή του ακινήτου για είκοσι χρόνια).
Διαβάζοντας προσεχτικά το ψήφισμα της ολομέλειας τη ΕΟΕ, τις ανακοινώσεις ομοσπονδιών και τα σχόλια στη διαβούλευση του νόμου από ομοσπονδίες, τοπικές επιτροπές ενώσεων και μελών νυν διοικητικών συμβουλίων είναι ξεκάθαρα τα τρία σημεία της ρητορικής, στον «πόλεμο» για την ανατροπή του νόμου Αυγενάκη.
Ολυμπιακός καταστατικός χάρτης
- Από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή, οι ομοσπονδιάρχες έχουν επιλέξει να κρατήσουν το αυτοδιοίκητο των φορέων του Ολυμπιακού κινήματος (προσοχή, όχι του αθλητικού…).
Βάζουν μπροστά δηλαδή τον Ολυμπιακό καταστατικό χάρτη που αναφέρει ότι το Ολυμπιακό κίνημα είναι αυτοδιοίκητο. Δηλαδή η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή, η εθνικές Ολυμπιακές επιτροπές, η Διεθνής Ολυμπιακή Ακαδημία και το Διεθνές Κέντρο Ολυμπιακής Εκεχειρίας (θα αναφερθούμε σε αυτό το κέντρο… απόσπασης σε μελλοντικό ρεπορτάζ καθώς η έρευνα είναι σε εξέλιξη). Οι εθνικές αθλητικές ομοσπονδίες δεν υπόκεινται στη ΔΟΕ και στην επιστολή που έστειλε η ΔΟΕ στην ΕΟΕ αναφέρει ρητά πως όποια ομοσπονδία έχει αντιρρήσεις για το νόμο, θα πρέπει να απευθυνθεί στην οικεία παγκόσμια ομοσπονδία.
Οι ηλικίες των υποψηφίων
- Από τις παγκόσμιες ομοσπονδίες, η επιλογή του κανονισμού που βολεύει, είναι η απουσία του ορίου ηλικίας των μελών του συμβουλίου.
Εδώ ο Ολυμπιακός καταστατικός χάρτης δε μας βολεύει καθώς υπάρχει ξεκάθαρο ηλικιακό όριο στα 70 έτη. Οι ομοσπονδιάρχες βάζουν μπροστά τις παγκόσμιες ομοσπονδίες για το ηλικιακό όριο όμως έχει ενδιαφέρον να δούμε τις ηλικίες των προέδρων στις παγκόσμιες ομοσπονδίες, παρά το γεγονός πως δεν υπάρχουν όρια. Ο Χούλιο Μαλιόνε των 84 ετών είναι μια εξαίρεση καθώς άπαντες γνωρίζουν πως το κουμάντο στη FINA είναι ο εκτελεστικός διευθυντής Κορνέλ Μαρκουλέσκου, η θέση του οποίου είναι έμμισθη και την προτίμησε από την άμμισθη του προέδρου.
- Υγρός στίβος – Χούλιο Μαλιόνε (Ουρουγουάη) 84
- Βόλεϊ – Άρι Γκράσα (Βραζιλία) 77
- Κανόε – Χοσέ Περουρένα Λόπεζ (Ισπανία) 75
- Χάντμπολ – Χασάν Μουσταφά (Αίγυπτος) 74
- Μοντέρνο πένταθλο – Κλάους Σόρμαν (Γερμανία) 74
- Τάε κβον ντο – Τσουνγκ Γουόν Τσούε (Νότια Κορέα) 73
- Καράτε – Αντόνιο Εσπινός (Ισπανία) 72
- Μπέιζμπολ/σόφτμπολ – Ρικάρντο Φρακάρι (Ιταλία) 71
————————————-
- Γκολφ – Πίτερ Ντόσον (Βρετανία) 70
- Τοξοβολία – Ουγκούρ Ερντενέρ (Τουρκία) 70
- Πυγμαχία – Γκαφούρ Ρακίμοφ (Ουμπεκιστάν – σε αργία) 69
- Μπάσκετ – Χαμανέ Νιάνγκ (Μάλι) 68
- Πινγκ πονγκ – Τόμας Βάικερτ (Γερμανία) 67
- Ξιφασκία – Άλισερ Ουσμάνοφ (Ουζμπεκιστάν) 66
- Τρίαθλο – Μαρισόλ Κασάδο (Ισπανία) 64
- Στίβος – Σεμπάστιαν Κόου (Βρετανία) 64
- Σκοποβολή – Βλάντιμιρ Λίσιν (Ρωσία) 64
- Τένις – Ντέιβιντ Χάγκερτι (ΗΠΑ) 63
- Ιστιοπλοΐα – Κιμ Άντερσεν (Δανία) 63
- Αναρρίχηση – Μάρκο Μαρία Σολάρις (Ιταλία) 62
- Γυμναστική – Μορινάρι Γουατανάμπε (Ιαπωνία) 61
- Τζούντο – Μάριους Βίζερ (Ρουμανία) 61
- Πάλη – Νέναντ Λάλοβιτς (Σερβία) 60
- Ιππασία – Ίνγκμαρ Ντε Βος (Βέλγιο) 57
- Μπάντμιντον – Πουλ έρικ Χόγιερ Λάρσεν (Δανία) 54
- Χόκεϊ – Νάριντερ Μπάτρα (Ινδία) 53
- Κωπηλασία – Ζαν Κριστόφ Ρολάν (Γαλλία) 52
- Άρση βαρών – Ούρσουλα Παπανδρέα (ΗΠΑ) 51
- Ποδόσφαιρο – Τζιάνι Ινφαντίνο (Ιταλία) 50
- Ποδηλασία – Νταβίντ Λαπαρντιέ (Γαλλία) 47
Η παγκόσμια πατέντα των ελληνικών ομοσπονδιών
Η καλύτερη εισήγηση όμως των Ελλήνων ομοσπονδιαρχών, είναι παγκόσμιας αποκλειστικότητας πατέντα, να εκλέγουν τον πρόεδρο τα μέλη του συμβουλίου. Πουθενά στον πλανήτη και καμία ομοσπονδία εθνική και κυρίως παγκόσμια δεν διεξάγει εκλογές δίχως να διαχωρίζει τη θέση του προέδρου. Μάλιστα στις παγκόσμιες ομοσπονδίες οι εκλογές έχουν διαχωρισμό και για τις θέσεις των αντιπροέδρων. Αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία το ενιαίο ψηφοδέλτιο, να μην αποφασίζει δηλαδή το σώμα ποιος θέλει να ηγηθεί του αθλήματος του και να το αποφασίζουν οι σύμβουλοι. Θα ψηφίζουμε κόμμα δηλαδή και οι βουλευτές του κόμματος που θα κερδίσει τις εκλογές, θα κληθεί να βγάλει τον πρωθυπουργό… Είναι προφανής ο λόγος που οι ελληνικές ομοσπονδίες λειτουργούν κατ’ αυτόν τον τρόπο και είναι ξεκάθαρο για ποιο λόγο θέλουν να διατηρηθεί.
Ούτε σε αυτό το κομμάτι λοιπόν μας βολεύει ο Ολυμπιακός καταστατικός χάρτης και σίγουρα δεν μας βολεύει το καταστατικό των παγκόσμιων ομοσπονδιών…
Τι απέγινε ο Τούκο
Στην ταινία του Σέρτζιο Λεόνε, με το custom made πιστόλι του ο Τούκο κατάφερε να ταλαιπωρήσει αρκετά τον Μπλόντι όμως το τέλος της ταινίας τον βρήκε με τη θηλιά στο λαιμό, δεμένο πισθάγκωνα σε ένα νεκροταφείο…
