Χάθηκε το φιλότιμο από τη σύγχρονη Ελλάδα, λένε όσοι θεωρούν ότι η χώρα μας βαδίζει από το κακό στο χειρότερο. Ότι πηγαίνει ολοταχώς, για τα βράχια. Κι, όμως, δεν είναι έτσι.
του Σταύρου Γεωργακόπουλου
[email protected]
Παρακολούθησα την τηλεδιάσκεψη που πραγματοποίησε η παράταξη «Φρέσκος Άνεμος» δύο ημέρες πριν από τις εκλογές της Ελληνικής Ιστιοπλοϊκής Ομοσπονδίας. Στη διάρκεια της διαδικασίας διαπίστωσα ότι υπάρχει ελπίδα. Διότι πολύ απλά ο Έλληνας, ο Ρωμιός, για να μιλάμε στο πνεύμα των ημερών, μπορεί να αισιοδοξεί, επειδή έχει φιλότιμο. Το απέδειξε ο Γιάννης Παπαδημητρίου. Στο πρόσωπό του επιβεβαιώνεται ότι ο Έλληνας διαθέτει φιλότιμο. Τι είπε ο υποψήφιος πρόεδρος της ΕΙΟ; Πώς θα ζητήσει συγνώμη από τη Σοφία Μπεκατώρου και τον Νικόλα Κακλαμανάκη, για όσα τράβηξαν από μέλη της απερχόμενης διοίκησης.
Ο Παπαδημητρίου, λοιπόν, έχει φιλότιμο. Αυτό που λείπει απ’ όλους όσοι έχουν στρογγυλοκαθίσει εδώ και 30 χρόνια στις διοικητικές καρέκλες της ΕΙΟ. Έχει φιλότιμο η Νίκη Αναστασίου; Αν κρίνουμε και από την ανάρτησή της την ημέρα που έγινε γνωστή η καταγγελία της Μπεκατώρου, όλοι μας έχουμε την απάντηση. Αγνοεί τη λέξη, την ετυμολογία της, όσα περικλείει η έννοια, που κάποτε ήταν ιερή για όλους τους Έλληνες.
Έχουν φιλότιμο όσοι συμμετείχαν εδώ και 30 χρόνια στη διοίκηση της ΕΙΟ; Μάλλον, όχι. Η απάντηση δεν είναι δική μου. Βγαίνει μέσα από τις πράξεις τους. Πώς μπορεί να πάει μπροστά μία ομοσπονδία χωρίς φιλότιμο; Δεν μπορεί. Κι εγώ, λοιπόν, λέω ξεκάθαρα ότι η ιστιοπλοΐα, ο αθλητισμός, η Ελλάδα έχουν ανάγκη από ανθρώπους με φιλότιμο. Ικανούς μπορούμε να βρούμε πολλούς.
Με φιλότιμο, όμως, έχουμε λίγους και αυτούς οφείλουμε να τους στηρίζουμε! Ειδικά την παραμονή συμπλήρωσης 200 ετών από την Επανάσταση του 1821, που στηρίχθηκε ακριβώς στο φιλότιμο των Ελλήνων και στην αγάπη προς την πατρίδα. Όχι προς τα οφίτσια…
