Μπορεί η τρομοκρατική οργάνωση «ΕΤΑ» να έχει επί της ουσίας παροπλισθεί, παρ’ όλα αυτά μία άλλη ομάδα της χώρας των Βάσκων προκαλεί… τρόμο με το γρήγορο και καταιγιστικό ποδόσφαιρο που παρουσιάζει! Σήμερα το βράδυ μάλιστα, θα έχει την ευκαιρία να το αποδείξει απέναντι στους «κόκκινους διαβόλους» από το Μάντσεστερ. Το όνομά της: Ρεάλ Σοσιεδάδ.
Του Νίκου Κούδα
[email protected]
Οι ρίζες
Αν και η πλήρης ονομασία ‘’Real Sociedad de Futbol’’ (Βασιλική Κοινότητα Ποδοσφαίρου) της δόθηκε το 1910 από τον Ισπανό βασιλιά Αλφόνσο τον 13ο, ο οποίος χρησιμοποιούσε το Σαν Σεμπαστιάν ως πρωτεύουσα της χώρας κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, εν τούτοις η ομάδα είναι περήφανη για την ανεξάρτητη, βασκική ταυτότητά της. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι η άσπονδη γειτόνισσά της Αθλέτικ Κλαμπ του Μπιλμπάο την κατηγορεί για εθνική… μειοδοσία από τη στιγμή που άρχισε να δέχεται στις τάξεις της μη Βάσκους ποδοσφαιριστές, με πρώτο τον διεθνή Ιρλανδό Τζον Όλντριτζ της Λίβερπουλ το 1989.
Οι μέρες της δόξας
Οι ‘’txuri-urdin’’, που σημαίνει «κυανόλευκοι» ήταν ένα από τα ιδρυτικά μέλη του Ισπανικού πρωταθλήματος ποδοσφαίρου (La Liga) το 1928 και καθιερώθηκαν ως μία από τις παραδοσιακές δυνάμεις της χώρας. Τη δεκαετία του ’80, η Σοσιεδάδ γνώρισε μέρες αληθινής δόξας (όπως τα δύο συνεχόμενα πρωταθλήματα του ’81 και ’82 και το κύπελλο του ‘87), κυριαρχώντας στην Πριμέρα Ντιβιζιόν. Μάλιστα η Σοσιεδάδ ήταν από τους μόνιμους θαμώνες της μεγάλης κατηγορίας, συμπληρώνοντας 40 συναπτά χρόνια συνεχούς παρουσίας από το 1967 έως το 2007. Η καλύτερη σεζόν της νεότερης ιστορίας του συλλόγου ήταν αυτή του 2002-2003, όταν και κατάφερε να κατακτήσει τη 2η θέση στο πρωτάθλημα. Έχοντας μία εξαιρετική ομάδα, με βασικούς κρίκους τον Ολλανδό τερματοφύλακα Σάντερ Βέστερφελντ, επιθετικό δίδυμο αποτελούμενο από τον Σέρβο Ντάρκο Κοβάσεσβιτς και τον Τούρκο Νιχάτ Καβετσί, και στυλοβάτη του κέντρου τον -νυν αμυντικό μέσο της Ρεάλ Μαδρίτης- Τσάμπι Αλόνσο, οι Βάσκοι έφτασαν μέχρι την 36η αγωνιστική να κρατούν την 1η θέση στον βαθμολογικό πίνακα. Δυστυχώς, μία ήττα από τη Θέλτα Βίγο στην προτελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος με 3-2 έδωσε την ευκαιρία στη Ρεάλ Μαδρίτης να πάρει τον τίτλο. Η παρθενική συμμετοχή της ομάδας στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ (με αντίπαλο και τον Ολυμπιακό) στέφθηκε από επιτυχία, αφού προκρίθηκε στη φάση των ‘’16’’, γνωρίζοντας τελικά τον αποκλεισμό από τη Λιόν.
Παρακμή και αναγέννηση
Μετά το ζενίθ του Τσάμπιονς Λιγκ, η Σοσιεδάδ άρχισε να παραπαίει, γνωρίζοντας τελικά τον υποβιβασμό το 2007. Η παραμονή της στην εξορία της Σεγούντα Ντιβιζιόν έμελλε να κρατήσει τρία ολόκληρα χρόνια. Το καλοκαίρι του 2010, οι Βάσκοι κατέκτησαν τον τίτλο και επανήλθαν στη φυσική τους θέση, όπου παραμένουν μέχρι σήμερα. Η περσινή χρονιά ήταν η καλύτερή τους εδώ και χρόνια, αφού η 4η θέση στη βαθμολογία συνοδεύτηκε από ελκυστικό και άκρως επιθετικό ποδόσφαιρο (70 γκολ – η 3η καλύτερη επίθεση στην Πριμέρα), με στυλοβάτες τον Μεξικανό φορ Κάρλος Βέλα, τον εντυπωσιακό Ελβετό ακραίο επιθετικό Χάρις Σεφέροβιτς και τον Γάλλο εξτρέμ Αντουάν Γκριεζμάν. Η Σοσιεδάδ κέρδισε την είσοδό της στα πλέι-οφ του Τσάμπιονς Λιγκ, όπου βρέθηκε αντιμέτωπη κόντρα στον παλιό, κακό της δαίμονα, Λιόν!
Επειδή όμως η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο, οι Βάσκοι πήραν τη ρεβάνς και τη «χρυσή» πρόκριση για τους ομίλους με δύο καθαρές νίκες (2-0). Αντίπαλοί της στο Γκρουπ Α τέθηκαν η πολύπειρη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η Σαχτάρ Ντόνετσκ και η Μπάγερ Λεβερκούζεν. Πάντως, αν και το ξεκίνημα της ομάδας δεν είναι το καλύτερο δυνατό, καθώς βρίσκεται στην τελευταία θέση με 0 βαθμούς, η Ρεάλ ευελπιστεί να πάρει την παρθενική της νίκη κόντρα στους «κόκκινους διαβόλους» του Ντέιβιντ Μόις, προκειμένου να ξαναμπεί στο κόλπο της πρόκρισης, έστω και για τους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ. Πάντως, οι Βάσκοι δείχνουν ιδιαίτερα απειλητικοί και εξαιρετικά φορμαρισμένοι, καθώς μετά την άτυχη στιγμή στο Ολντ Τράφορντ μετρούν 7 βαθμούς και 10 γκολ σε 3 αγώνες στην Πριμέρα.
Σέξι ποδόσφαιρο και… Βασκική υπερηφάνεια
Η φιλοσοφία της φετινής Σοσιεδάδ είναι απόλυτα συνυφασμένη με την έννοια της ταυτότητας. Άλλωστε, αυτή είναι μία ομάδα που αντιπροσωπεύει κάτι: 7 από τους παίκτες της έχουν γεννηθεί στην επαρχία της Γκιπούθκοα, πρωτεύουσα της οποίας είναι το Σαν Σεμπαστιάν. Το καλύτερο; Ο αρχηγός της ομάδας, Τσάμπι Πριέτο, είναι κάτοχος διαρκείας στο γήπεδο «Ανοέτα» από την τρυφερή ηλικία των 5 ετών!
Οι υπόλοιποι της νεανικής και εξαιρετικά δεμένης αυτής παρεάς («όταν βγαίνουμε στο γήπεδο αισθανόμαστε ότι είμαστε και οι 15 της αποστολής μαζί», λέει χαρακτηριστικά ο Πριέτο) είναι οι κεντρικοί αμυντικοί Ρουμπέν Πάρντο, Ασιέρ Ιγιαραμέντι και Ινίγκο Μαρτίνεθ (ο οποίος πέρσι σκόραρε δύο φορές πίσω από το κέντρο!), όλοι γεννημένοι μετά το 1990, καθώς και οι Κλαούντιο Μπράβο και Τσόρι Κάστρο. 16 από τους 23 του φετινού ρόστερ έχουν βγει από τις ακαδημίες και τη Ρεάλ Σοσιεδάδ Β. Το μέλλον του Σαν Σεμπαστιάν (και της εθνικής Ισπανίας) είναι εδώ και μοιάζει λαμπερό.
Επιστροφή στις ρίζες; Ίσως οι σπόντες της… μισητής Αθλέτικ να πιάνουν σιγά-σιγά τόπο!