Με την ατομική χρονομέτρηση ξεκίνησε ο φετινός γύρος της Ιταλίας, μία από τις πιο προβεβλημένες αθλητικές εκδηλώσεις του πλανήτη με τεράστια φήμη, τζίρο και ιστορία.
του Παναγιώτη Βότση
[email protected]
Πάμε να δούμε όμως λίγο πιο αναλυτικά την ιστορία του:
Ο ποδηλατικός γύρος της Ιταλίας ξεκίνησε το 1909, με τον ίδιο τρόπο με τον οποίο ξεκίνησε και ο ακόμα πιο διάσημος γύρος της Γαλλίας το 1903: μία αθλητική εφημερίδα πάλευε να αυξήσει τα έσοδα και την αναγνωρισιμότητά της έναντι της επικρατούσας και διοργάνωσε εθνικό ποδηλατικό γύρο. Μιμούμενοι λοιπόν την επιτυχημένη συνταγή της γαλλικής «L’auto», οι πρωτεργάτες της «La gazzetta dello Sport» το 1908 επιχείρησαν να προλάβουν την αντίπαλη εφημερίδα «Corriere della Sera» που είχε την ίδια ιδέα και ήδη είχε οργανώσει ένα επιτυχημένο αγώνα αυτοκινήτων. Έτσι, στις 7 Αυγούστου του 1907 ανακοίνωσαν επίσημα τον αγώνα για το Μάιο του 1909. Τους έλειπε βέβαια το αρχικό κεφάλαιο, 25000 λίρες, τις οποίες εξασφάλισε ένας λογιστής φίλος τους μαζεύοντας δωρεές από τους Ιταλούς πολίτες. Το εγχείρημα πήρε τόσο μεγάλες διαστάσεις που μέχρι και η αντίπαλη εφημερίδα έκανε δωρεά 3000 λιρών.
Στις 13 Μαΐου 1909 127 ποδηλάτες ξεκίνησαν από το Μιλάνο για να διανύσουν συνολική απόσταση 2448 χιλιομέτρων σε 8 ετάπ. Από τους 49 αναβάτες που τερμάτισαν ο Λουίτζι Γκάνα ήταν αυτός που αναδείχθηκε ως ο καλύτερος, με νίκες στα 3/8 ετάπ, για να μείνει στην ιστορία ως ο πρώτος νικητής. Ακολούθησαν πολλές μάχες και συνεχείς αλλαγές στον κάτοχο του τίτλου καθ’ όλη τη συνέχεια του 20ου αιώνα με εξαίρεση τις περιόδους 1915-1918 και 1941-1945 που ο γύρος δε διεξήχθη λόγω του Α’ και του Β’ παγκοσμίου πολέμου. Μέχρι το 1949 οι Ιταλοί ήταν οι απόλυτοι κυρίαρχοι, το 1950 όμως ο Ελβετός Ουγκό Κομπλέ έγινε ο πρώτος μη Ιταλός νικητής. Σε όλο το δεύτερο μισό του αιώνα πολλοί Ιταλοί και ξένοι ποδηλάτες φόρεσαν τη χαρακτηριστική ροζ φανέλα του προπορευόμενου στη γενική κατάταξη του γύρου, ο οποίος με τα χρόνια απέκτησε διεθνή φήμη στο χώρο της ποδηλασίας και όχι μόνο.
Αυτή τη στιγμή συγκαταλέγεται στα λεγόμενα γκραν τουρ μαζί με τον επιφανή γύρο της Γαλλίας και το γύρο της Ισπανίας, με αυτές τις τρεις να αποτελούν τις μοναδικές διοργανώσεις στην ποδηλασία με διάρκεια τριών εβδομάδων. Ανήκουν βέβαια στη σειρά αγώνων της παγκόσμιας ομοσπονδίας και η νίκη σε αυτούς αποτελεί το μεγάλο όνειρο για τους επίδοξους ποδηλάτες, ίσως ακόμα μεγαλύτερο και από τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Παραδοσιακά ο αγώνας ξεκινάει και τελειώνει στο Μιλάνο, μέσα στα χρόνια έχουν γίνει όμως παραλλαγές τόσο με άλλες πόλεις όσο και με άλλες χώρες. Αξίζει να αναφερθεί ότι το 1996 ο γύρος ξεκίνησε στην Αθήνα και τα τρία πρώτα ετάπ διεξήχθησαν στην Ελλάδα ως φόρος τιμής για τα 100 χρόνια από την έναρξη των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων. Η ίδια η εφημερίδα που τον ξεκίνησε άλλωστε δημιουργήθηκε με σκοπό να καλύψει τους Αγώνες του 1896 στην Αθήνα.
Μεγάλη φήμη έχει το ορεινό τμήμα της διαδρομής που διαπερνάει τις Δολομιτικές Άλπεις και πλέον είναι αναπόσπαστο κομμάτι της διαδρομής. Στη σημερινή του μορφή ο γύρος της Ιταλίας διεξάγεται σε 21 ετάπ σε διάκρεια 23 ημερών, με δύο ημέρες ξεκούρασης στο ενδιάμεσο.
Η φετινή διοργάνωση άρχισε σήμερα από την πόλη της Μπολόνια με ατομική χρονομέτρηση και θα ολοκληρωθεί στις 2 Ιουνίου στην πόλη της Βερόνα ενώ το μήκος της θα φτάσει τα 3,518.5 χιλιόμετρα. Δύο από τους προηγούμενους νικητές θα πάρουν θέση και φέτος, ο Ιταλός Βινσέντζο Νιμπάλι (2013, 2016) και ο Ολλανδός Τομ Ντουμουλάν (2017) ενώ φαβορί θεωρούνται και ο Κολομβιανός Μιγκέλ Άνχελ Λόπεζ, ο Ισπανός Μικέλ Λάντα, ο Σλοβένος Πρίμοτζ Ρόγκλιτς και ο Βρετανός Σάιμον Γιέιτς. Πράγματι, στη σημερινή ατομική χρονομέτρηση ο Ρόγκλιτς ήταν ο νικητής και θα φορέσει αύριο στο πρώτο ετάπ τη ροζ φανέλα, ενώ ακολούθησαν με τη σειρά Νιμπάλι, Λόπεζ και Ντουμουλάν.
Ας αρχίσει λοιπόν άλλη μία μάχη για την κορυφή.
