Connect with us

EDITORIAL

Αθάνατη ελληνική ψυχή

Published

on

Στην Ελλάδα μας αρέσει πάντα να υπάρχει ένας… δραματικός τόνος που να ντύνει μια επιτυχία ή μια αποτυχία.

του Δημήτρη Τυχάλα
[email protected]

Στην επιτυχία είναι συνήθως η Ελληνική ψυχή, το πάθος που μας οδήγησε σε μια μεγάλη νίκη. Στην αποτυχία δεν υπάρχει θέμα, ρίχνουμε το ανάθεμα σε όλους, γράφουμε μια εξυπνάδα παραπάνω, προσθέτουμε και δύο τρεις δυνατές λέξεις (άχρηστοι, ανίκανοι, οι χειρότεροι όλων των εποχών) και είμαστε καλυμμένοι.
Κάτι ανάλογο συνέβη και με τα παιδιά (δεν είναι τυχαία η έκφραση κι αφορά όσους ξεχνούν τον μ.ο. ηλικίας της ομάδας) της Εθνικής ομάδας βόλεϊ ανδρών. Αυτά τα παιδιά που βρέθηκαν με την πλάτη στον τοίχο μετά τον αποκλεισμό από το ευρωβόλεϊ και διάβαζαν κάθε πιθανή κι απίθανη ανάλυση για το τις πταίει, συμπλήρωσαν αισίως δύο μήνες μαζί ως ομάδα (τουλάχιστον ο βασικός κορμός) και μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα πανηγύρισαν μια μεγάλη νίκη – πρόκριση.
Η νίκη με 3-1 στην έδρα της Σλοβενίας, σήμανε και την πρόκριση τους στον τελικό του ευρωπαϊκού λιγκ, όπου θα αντιμετωπίσουμε σε διπλούς αγώνες (23 Ιουλίου Θεσσαλονίκη, 27 Ιουλίου Μπούντβα) το Μαυροβούνιο με τον νικητή να παίρνει το εισιτήριο για το παγκόσμιο λιγκ της επόμενης περιόδου. Μεγάλη υπόθεση για μια ομάδα που παράλληλα ανανεώθηκε και έριξε τρομερά το μέσο όρο ηλικία της (οι 7 που ήταν βασικοί στους ημιτελικούς μετά βίας ξεπερνούσαν τα 23 χρόνια). Μεγάλη υπόθεση για μια ομάδα που δεν έχει τις ανέσεις (οικονομικές και υλικές) του παρελθόντος, έχει όμως έχει στεγανά, αντοχές, κατανόηση και τεράστια δίψα για διάκριση.
Αυτό που πετύχανε το βράδυ της Τετάρτης στο Μάριμπορ ήταν ένας πραγματικός άθλος, τηρουμένων των αναλογιών και των δυσκολιών που αντιμετωπίζει η Ομοσπονδία αλλά και το ίδιο το άθλημα.
Τα τελευταία χρόνια αυτή η ομάδα συνήθιζε να φτάνει ένα βήμα πριν τον στόχο της και να… σκοντάφτει. Στα μπαράζ αποκλείστηκε από το ευρωβόλεϊ του 2011 (από την Τουρκία), στα μπαράζ (και δη στο χρυσό σετ) αποκλείστηκε από το ευρωβόλεϊ του 2013 (από το Βέλγιο), στα δύο εντός έδρας ματς με την Εσθονία και την Σλοβακία αποκλειστήκαμε κι από το ευρωβόλεϊ του 2015.
Αυτός ο τελευταίος αποκλεισμός ήταν ένα σοκ, αλλά ο Δρίκος κι οι συνεργάτες του μαζί με τους παίκτες, στις 45 ημέρες που ακολούθησαν αποδείχθηκαν άξιοι διαχειριστές κρίσεων. Διάβαζαν, άκουγαν, αλλά κανείς δεν βγήκε να απαντήσει. Συνέχισαν να δουλεύουν, να προσπαθούν και εν τέλει δικαιώθηκαν. Η μεγάλη εμφάνιση και η τεράστια νίκη με 3-1 στην Σλοβενία έφερε την Εθνική για πρώτη φορά στον τελικό του ευρωπαϊκού λιγκ και για πρώτη φορά μετά από εννιά χρόνια τόσο κοντά στο παγκόσμιο λιγκ. Το ίδιο όμως το θέλει και το Μαυροβούνιο που ίσως δεν θα έχει τέτοια ευκαιρία για να βρεθεί στο μεγάλο βολεϊκό πανηγύρι.
Μέχρι το Σάββατο που τελειώνει το ρεπό που έδωσε ο Δρίκος στα παλικάρια του, κανείς δεν θα συζητά, αλλά όλοι θα σκέφτονται τους δύο τελικούς, ελπίζοντας ότι θα ζήσουν στην Μπούντβα (εκεί θα γίνει ο επαναληπτικός), στιγμές ανάλογες με αυτές που έζησαν στο Μάριμπορ το βράδυ της Τετάρτης. Νωρίτερα όμως όλοι θέλουν στον πρώτο τελικό (Τετάρτη 23 Ιουλίου, Εύοσμος) να ζήσουν αυτό που άκουγαν από τους παλιούς αλλά δεν έχουν βιώσει ως παίκτες της Εθνικής… Να μπουν στο κλειστό γήπεδο και γυρνώντας το κεφάλι προς τις κερκίδες να τις δουν γεμάτες… Γιατί αυτά τα παιδιά μπορεί να μην είναι οι καλύτεροι παίκτες στον κόσμο, είναι όμως πραγματικοί μαχητές κι αγαπούν, από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο, αυτό που κάνουν…

Οι απόψεις - editorial που δημοσιεύονται στο Sportsfeed απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων και όχι του Sportsfeed το οποίο τηρεί πιστά τις αρχές της ελευθεροτυπίας: Η δημοσίευση είναι η ψυχή της δικαιοσύνης. Copyright © 2022 Sportsfeed.gr

*/