Έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα είναι ένας μεγάλος τελικός, κι ας πρόκειται για το δεύτερο (και συνάμα τελευταίο) ματς της σειράς. Σήμερα το βράδυ του Σαββάτου (21.00, ΝΕΡΙΤ Sports) στο Mediterasnksi Sportski Centar της Μπούντβα Μαυροβούνιο και Ελλάδα θα δώσουν την τελευταία παράσταση της χρονιάς, η οποία κρίνει πολλά περισσότερα από έναν τίτλο καθώς ο νικητής πέραν της κούπας του Ευρωπαϊκού Λιγκ θα πάρει και το πολυπόθητο εισιτήριο για το World League της νέας σεζόν.
του Δημήτρη Τυχάλα
[email protected]
Αν στην εκκίνηση των διπλών τελικών οι δύο ομάδες ήταν στην ίδια αφετηρία, μετά το 3-2 του Μαυροβουνίου στο πρώτο ματς στον Εύοσμο, η ομάδα του Σλόμπονταν Μπόσκαν είναι ένα βήμα πιο μπροστά από την Ελλάδα.
Είναι αυτό αρκετό για της χαρίσει τον τίτλο; Δεκτές όλες οι απαντήσεις, αλλά το σίγουρο είναι πως η καλή Εθνική Ελλάδας μπορεί να υπερκαλύψει το χάντικαπ…
Η περίφημη «Ελληνική ψυχή» την οποία επικαλούμαστε μετά από μια μεγάλη επιτυχία, πρέπει σίγουρα να κάνει την εμφάνιση της (ως άλλος από μηχανής Θεός) αλλά δεν αρκεί μόνο αυτή για τη νίκη.
Σ’ αυτόν τον 4ο αγώνα που παίζουμε με τους Μαυροβούνιους, πάνω απ’ όλα χρειάζεται να δουλέψει το μυαλό μας. Κι όσο κι αν τα στατιστικά δεν λένε πάντα την αλήθεια, στη μοναδική μας νίκη φέτος επί των αντιπάλων μας (το 3-1 στις 6 Ιουλίου στο ίδιο γήπεδο που παίζουμε σήμερα).
Οι Μαυροβούνιοι ναι μεν ήταν ελαφρώς καλύτεροι σε σερβίς (6 άσοι έναντι 4), μπλοκ (12 έναντι 9), αλλά εμείς ήμασταν καλύτεροι στην επίθεση (51% έναντι 47%) και είχαμε 25 λάθη έναντι 24 των αντιπάλων μας.
Η Εθνική πρέπει να πιέσει στο σερβίς, αλλά απαγορεύεται να χάσει πολλά σερβίς, πρέπει να κρατήσει την υποδοχή της για να πάρει κάποιους εύκολους πόντους από τους κεντρικούς, οι οποίοι μαζί με τους ακραίους πρέπει να δώσουν ανάσες στον Τζούριτς. Στον πρώτο τελικό Κοκκινάκης, Πρωτοψάλτης είχαν συνολικά 13/38 επιθέσεις, δηλαδή κάτι παραπάνω από 30%, ενώ οι Τσουκ, Τσάτσις είχαν 27/51 (σχεδόν 60%).
Στη θεωρία βέβαια όλα ακούγονται εύκολα και ιδανικά, αλλά το θέμα είναι όταν θα ακουστεί το πρώτο σφύριγμα των διαιτητών τι θα εφαρμοστεί μέσα στο γήπεδο.
Το ότι έχουμε καταφέρει τις δύο προηγούμενες φορές που βρεθήκαμε στα σχοινιά, ένα βήμα πριν το νοκ ντάουν (με Μαυροβούνιο στους ομίλους και με Σλοβενία στους ημιτελικούς) να ξεφύγουμε και να μείνουμε ζωντανοί δεν σημαίνει ότι σίγουρα θα το κάνουμε και τώρα, αλλά αν μη τι άλλο μπορούμε. Και όπως είχε πει κι ο Γιάννης Τακουρίδης μετά το δεύτερο ημιτελικό με την Σλοβενία, αν μπούμε και σ’ αυτό το ματς με τη λογική «ή εμείς θα νικήσουμε ή… εμείς», τότε όλα γίνονται.
ΥΓ: «Μπάλα» δεν παίζουν μόνο οι παίκτες αλλά και ο πάγκος… Και η ένταση που προκλήθηκε στην συνέντευξη Τύπου με την αναφορά του Δρίκου για την άρνηση των Μαυροβούνιων να δώσουν το βίντεο των ημιτελικών με τα Σκόπια μόνο τυχαία δεν έγινε… Τα αίματα έπρεπε να ανάψουν αφού αυτός είναι ο αγώνας της χρονιάς. Και ίσως ο αγώνας των επόμενων χρόνων…
