Τα χαράματα της Παρασκευής, θα γνωρίζουμε αν το Ηνωμένο Βασίλειο θα παραμείνει ανέπαφο ή αν η Σκοτία θα έχει κάνει το μεγάλο βήμα προς την ανεξαρτησία. Τι θα σημάνει όμως μία πιθανή απόσχιση των Σκοτσέζων για την Ολυμπιακή ομάδα της Βρετανίας;
του Νίκου Κούδα
[email protected] follow me @nkoudas
Τέσσερα εκατομμύρια Χάιλαντερς αποφασίζουν για τη μοίρα της χώρας τους, με τις συνέπειες σε όλα τα επίπεδα της ζωής στο Νησί, εφόσον το «Ναι» της ανεξαρτητοποίησης επικρατήσει, να είναι ακόμη άγνωστες σε έκταση και σημασία. Ωστόσο στον αθλητισμό, τα πράγματα δείχνουν πολύ πιο ξεκάθαρα, αφού όπως έχει γίνει ήδη γνωστό η Σκοτία θα αποκτήσει τη δική της ανεξάρτητη Ολυμπιακή επιτροπή (μιας και στο ποδόσφαιρο, αλλά και το ράγκμπι υπήρχαν ήδη ξεχωριστές από τους Άγγλους ομοσπονδίες), με τους γηγενείς αθλητές της να αποχωρούν από την ηνωμένη Ολυμπιακή ομάδα. Όσο κι αν κάποιοι θεωρούν αμελητέα ποσότητα τη Σκοτία, οι ιδιοι οι Βρετανοί δε βλέπουν μία τέτοια εξέλιξη και τόσο ελαφρά τη καρδία, καθώς οι βόρειοι γείτονές τους έχουν μία αξιοζήλευτη αθλητική παράδοση, και μία σημαντικότατη συνεισφορά στη συγκομιδή Ολυμπιακών μεταλλίων.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στους τελευταίους Ολυμπιακούς Αγώνες, το 2012 στο Λονδίνο, οι Σκοτσέζοι αθλητές κατέκτησαν το 20% των βρετανικών μεταλλίων, δηλαδή τα 13 από τα 65 συνολικά (29 χρυσά-17 αργυρά-19 χάλκινα), παρά το γεγονός ότι αποτελούσαν μόλις το 10% της ομάδας GB (Great Britain, Μεγάλη Βρετανία). Κάποιοι από τους αθλητές της Σκοτίας είναι μάλιστα από τα μεγαλύτερα ονόματα στον χώρο τους και από τους πιο επιτυχημένους συνολικά στην Ολυμπιακή αθλητική ιστορία της βρετανικής ομάδας, όπως για παράδειγμα ο σούπερ σταρ του τένις Άντι Μάρεϊ, και ο ποδηλάτης Σερ Κρις Χόι, ο οποίος είναι ο κορυφαίος Βρετανός αθλητής των Ολυμπιακών Αγώνων. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν συνολικά 136 άνδρες και γυναίκες αθλητές που αυτοπροσδιορίζονται ως Σκοτσέζοι, ανάμεσα στους 1272 αθλητές που λαμβάνουν επιχορήγηση από το ειδικό «αθλητικό πρόγραμμα παγκόσμιας κλάσης» του Ηνωμένου Βασιλείου, δηλαδή 10,7% επί του συνόλου.
Τα Ολυμπιακά «Μακ» μετάλλια του 2012
Σερ Κρις Χόι – δύο χρυσά (ποδηλασία – κεϊρίν και ομαδικό σπριντ)
Άντι Μάρεϊ – ένα χρυσό, ένα αργυρό (τένις – ατομικό και μικτό διπλό)
Χέδερ Στάνινγκ – χρυσό (κωπηλασία – δίκωπος άνευ πηδαλιούχου)
Κάθριν Γκρέιντζερ – χρυσό (κωπηλασία – διπλό σκιφ)
Σκοτ Μπρας – χρυσό (ιππασία – ομαδικό αλμάτων)
Τίμοθι Μπέιλι – χρυσό (κανόε – ομαδικό σλάλομ C-2)
Ντέιβιντ Φλόρενς – αργυρό (κανόε – ομαδικό σλάλομ C-2)
Λιουκ Πέισιενς – αργυρό (ιστιοπλοΐα – 470)
Μάικλ Τζέιμισον – αργυρό (κολύμβηση – 200μ. πρόσθιο)
Ντάνιελ Πέρβις – χάλκινο (γυμναστική – ομαδικό)
Λόρα Μπάρτλετ – χάλκινο (χόκεϊ επί χόρτου)
Έμιλι Μαγκουάιρ – χάλκινο (χόκεϊ επί χόρτου)
Επί του παρόντος, πάντως, οι Σκοτσέζοι αθλητές λαμβάνουν το 10% των κρατικών επιχορηγήσεων, κάτι που μεταφράζεται σε περίπου 158 εκατομμύρια ευρώ ετησίως, ενώ έχουν πρόσβαση σε όλες τις αθλητικές εγκαταστάσεις του Ηνωμένου Βασιλείου, καθώς και σε υποστήριξη από προπονητές, ιατρικά και λοιπά επιστημονικά επιτελεία. Σπεύδοντας να καθησυχάσει τους Σκοτσέζους αθλητές που αγωνιούν για την τύχη όλων αυτών των προνομίων σε περίπτωση ανεξαρτητοποίησης της χώρας τους, η υπουργός αθλητισμού της Σκοτίας, Σόνα Ρόμπισον, τόνισε ότι κανείς δεν θα βρεθεί σε μειονεκτική θέση, εξηγώντας ότι θα έχουν πρόσβαση σε ένα ολοκαίνουριο ποδηλατοδρόμιο, αλλά και δύο υπερσύγχρονα αθλητικά κέντρα σε Γλασκόβη και Εδιμβούργο αντίστοιχα.
Όσο για το τι δηλώνουν οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές για το φλέγον αυτό ζήτημα; Ο Άντι Μάρεϊ εμφανίζεται φειδωλός λέγοντας πως «Πρέπει να αντιληφθούμε πρώτα από όλα τι είναι καλύτερο για τη χώρα και μετά να αποφασίσουμε. Δεν νομίζω ότι θα πρέπει να κρίνουμε βασισμένοι στο συναίσθημα, αλλά στο τι είναι καλύτερο από οικονομικής άποψης για τη Σκοτία…».
