Κανονικά οι συστάσεις θα έπρεπε να είναι περιττές. Για τον αθλητή του μπότσια Γρηγόρη Πολυχρονίδη, αρκεί μια ματιά στο βιογραφικό του για να αντιληφθεί κάποιος για τί αθλητικό μέγεθος μιλάμε. Χρυσός Παραολυμπιονίκης, παγκόσμιος και πρωταθλητής Ευρώπης και οι διακρίσεις δεν σταματούν εδώ καθώς οι στόχοι του Έλληνα πρωταθλητή παραμένουν υψηλοί για τα επόμενα χρόνια.
συνέντευξη Αριστομένης Νικολόπουλος
[email protected]
Γεννημενος στις 13 Αυγούστου 1981 στο Βατούμ της Γεωργίας, η οικογένεια του Πολυχρονίδη αποφάσισε το Σεπτέμβριο του 1989 να πραγματοποιήσει το όνειρο του παππού του και να γυρίσει στα πάτρια εδάφη. Ο Γρηγόρης ξεκίνησε να ασχολείται σε αγωνιστικό επίπεδο με το μπότσια το 2002 για να φτάσει δέκα χρόνια αργότερα να στεφθεί χρυσός Παραολυμπιονίκης στο Λονδίνο, στα ζευγάρια (BC3) με συμπαίκτες τους Νίκο Πανανό και Μαρία-Ελένη Κορδαλή. Χρυσό μετάλλιο η ίδια ομάδα είχε κερδίσει και στο παγκόσμιο κύπελλο 2011, που τους ανέβασε στην πρώτη θέση της παγκόσμιας κατάταξης την οποία και διατηρούν μέχρι σήμερα.
Σε ατομικό επίπεδο, ο Γρηγόρης έχει κερδίσει το αργυρό μετάλλιο στους Παραολυμπιακούς Αγώνες στο Πεκίνο το 2008 και στο παγκόσμιο το 2006 και το 2007. Επίσης έχει κατακτήσει χρυσό μετάλλιο στο πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα το 2009 και είναι πρωταθλητής Ελλάδος από το 2002 μέχρι το 2014.
Τώρα ετοιμάζεται για το παγκόσμιο πρωτάθλημα το οποίο θα διεξαχθεί στο Πεκίνο 19 με 28 Σεπτεμβρίου.
Γρηγόρη μπορούμε να περιμένουμε στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του Πεκίνο, τοσο σε ατομικό όσο και σε ομαδικό επίπεδο; Μας έχεις συνηθίσει σε επιτυχίες…
Το μπότσια χαρακτηρίζεται από τον μεγάλο ανταγωνισμό, ποσοτικά και ποιοτικά. Είναι η πρώτη φορά που οι αθλητές που συμμετέχουν σε παγκόσμιο πρωτάθλημα πέρασαν από διαδικασία πρόκρισης. Το σύνολο στις τέσσερις κατηγορίες είναι σχεδόν 200 αθλητές. Στην κατηγορία μου (BC3), θα αντιμετωπίσω 48 αθλητές στο ατομικό και 16 χώρες στα ζευγάρια, όπου θα έχω συμπαίκτες τους Νίκο Πανανό και Άλκιβιάδη Λέκκα. Όλες οι χώρες είναι πολύ δυνατές και έμπειρες. Οι θέσεις από ένα έως οκτώ, κρίνονται πάντα στην λεπτομέρεια. Ένα λάθος μπορεί να στοιχίσει και το παιχνίδι. Εγώ κάθε φορά στοχεύω στην κατάκτηση της πρώτης θέσης.
Το μπότσια είναι ένα άθλημα σε διαρκή ανοδική πορεία με αποκορύφωμα το χρυσό στους τελευταίους Παραολυμπιακούς Αγώνες. Που οφείλεται αυτό;
Από το 2002 που ιδρύθηκε το αθλητικό σωματείο Άγιος Χριστόφορος, το μπότσια γνωρίζει κάθε χρόνο μεγάλη ανάπτυξη. Επίσης, λόγω της δημοσιότητας που δινόταν για τα μετάλλια που κέρδιζα, προσελκύονταν πολλά άτομα με αναπηρία τα οποία δεν γνώριζαν καν ότι υπάρχει ένα Παραολυμπιακό άθλημα στο οποίο μπορούν να συμμετέχουν. Το χρυσό στους Παραολυμπιακούς σίγουρα ήταν η κορυφαία στιγμή, αλλά ήδη πηγαίναμε στο Λονδίνο ως πρώτοι της παγκόσμιας κατάταξης λόγω του χρυσού μεταλλίου που είχαμε κερδίσει στο παγκόσμιο το 2011. Στόχος πλέον είναι η διατήρηση στην κορυφή για όσο το δυνατόν περισσότερο και αυτό είναι κάτι που αποτελεί ένα δύσκολο εγχείρημα και απαιτεί ακόμα περισσότερη προσπάθεια και θυσίες.
Βρίσκεσαι σε περίοδο προετοιμασίας για ένα μεγάλο τουρνουά. Πόσο δύσκολη είναι για σένα;
Πάντα είναι δύσκολη η προετοιμασία, ειδικά όταν γίνεται κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Είναι γεγονός πως όταν έχεις να αντιμετωπίσεις τους καλύτερους αθλητές του κόσμου, οι οποίοι με τη σειρά τους προετοιμάζονται σκληρά, πρέπει να κάνεις κάθε θυσία για να είσαι ανταγωνιστικός και να έχεις όλα τα εφόδια για τη νίκη. Η προπόνηση είναι καθημερινή, πολύωρη, βαρετή, καθώς κάνεις τα ίδια ξανά και ξανά, σκληρή και εξουθενωτική, ωστόσο είναι όμως και απολύτως απαραίτητη για να μπορέσεις να γυρίσεις νικητής.
Γρηγόρη είσαι στον αθλητισμό των ΑμεΑ από το 2002 και σε υψηλό επίπεδο. Υπάρχουν οι κατάλληλες υποδομές και οργάνωση για να αθληθούν άτομα με βαριές αναπηρίες (χρηστές αναπηρικού αμαξιδίου);
Όχι, δεν υπάρχουν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι από το 2002 μέχρι και το 2007 «ζητιανεύαμε» από σχολείο σε σχολείο για λίγο χώρο προπόνησης, ο οποίος ήταν και ακατάλληλος για το άθλημά μου και ουσιαστικά δεν είχα που να προπονηθώ. Από το 2007 και αφού υπήρξαν οι πρώτες μεγάλες επιτυχίες, μας παραχωρήθηκαν κάποιες ώρες προπόνησης, αλλά και πάλι οι συνθήκες είναι ακατάλληλες. Είναι γεγονός ωστόσο ότι τα πράγματα έχουν καλυτερέψει σε μεγάλο βαθμό μετά τους Παραολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας.
Τι μήνυμα θα ήθελες να στείλεις στους αναγνώστες του sportsfeed.gr; Κάποιοι μπορεί να γνωρίζουν το μπότσια και κάποιοι άλλοι να το ακούν για πρώτη φορά.
Το άθλημα του μπότσια αποτελεί ένα πολύ ενδιαφέρον παιχνίδι. Χαρακτηριστική φράση που έχω ακούσει είναι, ότι είναι τόσο συναρπαστικό όσο και το ποδόσφαιρο. Ο προπονητής μου κι εγώ το περιγράφουμε ως ένα συνδυασμό σκάκι με μπιλιάρδο. Σκάκι λόγω της τακτικής που πρέπει να ακολουθείς για να στήσεις όσο το δυνατόν καλύτερα τις μπάλες σου, με σκοπό το μπλοκάρισμα του αντιπάλου και τη συγκέντρωση περισσότερων πόντων. Μπιλιάρδο λόγω της κίνησης των μπαλλών όταν χτυπάνε η μία την άλλη. Αν και οι μπάλλες του μπότσια είναι σχετικά μαλακές και δερμάτινες, υπακούνε και αυτές στους νόμους της φύσης, όπως και οι μπάλλες του μπιλιάρδου.
Τί είναι το μπότσια
Το μπότσια είναι μια δοκιμασία ελέγχου των μυών και ακρίβειας, που απαιτεί πολύ μεγάλη συγκέντρωση. Ο σκοπός του αθλήματος είναι ο αθλητής να ρίξει ή να κυλήσει τις μπάλες με στόχο να προσεγγίσουν όσο το δυνατόν περισσότερο την άσπρη μπάλα στόχο τη λεγόμενη «jack». Το μπότσια έχει αναπτυχθεί σε περισσότερες από 50 χώρες. Υπήρχε για χρόνια ως δραστηριότητα ψυχαγωγίας και εισήχθηκε σε αγωνιστικό πρόγραμμα στους Παραολυμπιακούς Αγώνες της Νέας Υόρκης το 1984. Το μπότσια δεν έχει κάποιο αντίστοιχο άθλημα στο Ολυμπιακό πρόγραμμα. Όλα τα αγωνίσματα είναι μικτά, δηλαδή άνδρες και γυναίκες μαζί και χωρίζονται σε ατομικά, ζευγάρια και ομαδικά σε ένα σύνολο επτά κατηγοριών. Το παιχνίδι αποτελείται από τέσσερις γύρους, στα ατομικά και τα ζευγάρια, και από έξι γύρους στην κατηγορία του ομαδικού. Παίζεται σε γήπεδο – συνήθως με σκληρό δάπεδο- με διαγραμμίσεις. Στο άθλημα του μπότσια συμμετέχουν αθλητές με εγκεφαλική παράλυση, κακώσεις νωτιαίου μυελού, μυοπάθειες, σύνδρομο les autres.
Οι κατηγορίες
BC1- Κατηγορία 1 Ααθλητές με εγκεφαλική παράλυση που έχουν περιορισμένη κίνηση του κορμού και φτωχή ισορροπία όταν κάθονται, αλλά μπορούν να ρίχνουν την μπάλα, συνήθως overhand. Αν χρειάζεται, αυτός ο αθλητής μπορεί να έχει ένα βοηθό για να του δίνει τις μπάλες.
BC2- ο αθλητής της Κατηγορίας 2 της εγκεφαλικής παράλυσης έχει καλύτερη ισορροπία όταν κάθεται και συνήθως μπορεί να σηκώσει την μπάλα από το έδαφος. Η ρήψη του μπορεί να είναι και από πάνω και από κάτω.
BC3- Αυτή η ομάδα αθλητών έχει σοβαρή κινητική αναπηρία, η οποία περιορίζει την ικανότητα τους να γραπώσουν και να πετάξουν την μπάλα. Αυτοί οι αθλητές χρησιμοποιούν ειδικό εξοπλισμό -ειδική ράμπα για την προώθηση της μπάλας- και ένα βοηθό για τον αγωνιστικό χώρο. Ο βοηθός δεν μπορεί να κοιτάξει προς το γήπεδο κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, απαγορεύεται να μιλήσει και απλά εκτελεί τις οδηγίες του παίκτη.
BC4- Αυτοί οι αθλητές έχουν σοβαρές κινητικές αναπηρίες και έχουν διαφορετική διάγνωση από εγκεφαλική παράλυση. Συχνά, τους λείπει η δύναμη και έχουν κακή χρονικά απελευθέρωση της μπάλας. Ομοσπονδιακός προπονητής για το άθλημα του μπότσια είναι ο Γιώργος Τζίμας.
