Ως παιδί έζησε τον εκφοβισμό και το ξύλο από τους συνομηλίκους του. Σήμερα είναι κοντά στην πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο στο άθλημα του τάε κβον ντο.
O Μαχάμα Τσο στα 25 του, αποτελεί μία από τις κορυφαίες ελπίδες της Μεγάλης Βρετανίας για πρόκριση και διάκριση στους Ολυμπιακούς του 2016, καθώς φιγουράρει στην 4η θέση της παγκόσμιας κατάταξης πρόκρισης για το Ρίο. Ο ίδιος είναι ευτυχισμένος γιατί τα βάσανα που πέρασε ανήκουν στο παρελθόν.
Ο Τσο είναι από την Ακτή Ελεφαντοστού και μεγάλωσε στο Αμπιτζάν. Στο σχολείο ο εκφοβισμός (bulling) από τα άλλα παιδιά που τον προκαλούσαν σε καυγάδες και τον έστελναν σπίτι με μελανιές, ήταν στην ημερήσια διάταξη.
Σε ηλικία μόλις 8 ετών ο Τσο ζούσε ένα καθημερινό εφιάλτη. Τότε, η γιαγιά του πήρε την απόφαση να τον στείλει στον πατέρα του, Ζακάια, ο οποίος εργαζόταν στη Μεγάλη Βρετανία ως οδηγός ταξί και παράλληλα δάσκαλος του τάε κβον ντο, για να στέλνει χρήματα στην οικογένεια. Αυτή η απόφαση άλλαξε τη ζωή του Τσο. Ο πατέρας του είχε υπάρξει πρωταθλητής Αφρικής στα νιάτα του, αλλά παρόλα αυτά όταν πήρε κοντά του τον Τσο, ήταν απρόθυμος να του διδάξει τάε κβον ντο. Τελικά το έκανε ώστε να μπορεί ο γιος του να αμύνεται σε περιπτώσεις ρατσιστικών επιθέσεων.
Ο Τσο ξεπέρασε τα κρούσματα εκφοβισμού, ωστόσο ακόμη και σήμερα λέει ότι “ο εκφοβισμός και η ταλαιπωρία που πέρασα ως παιδί μου δίνουν κίνητρο να γίνομαι καλύτερος στο τάε κβον ντο. Το άθλημα μου έσωσε τη ζωή”.
Το 2011 ο αθλητής από την Ακτή Ελεφαντοστού ήταν κοντά στο να πάρει την πρόκριση για τους Ολυμπιακούς του Λονδίνου. Ένας τραυματισμός στο χέρι του έκοψε το δρόμο. Τότε, η γαλλική ομοσπονδία τάε κβον ντο, του πρόσφερε σπουδές και μία θέση στην εθνική ομάδα. Ο Τσο δέχθηκε, αγωνίστηκε σε κάποιους αγώνες για τη Γαλλία, αλλά δεν πήρε την υπηκοότητα με αποτέλεσμα να μη μπορεί να αγωνιστεί στο παγκόσμιο πρωτάθλημα που έγινε στο Μεξικό. Τότε ο πατέρας του, μεσολάβησε και πάλι, η ομοσπονδία της Μ. Βρετανίας τον επανέφερε στις τάξεις και ο Τσο δίνει τις απαντήσεις του. Έχοντας κατακτήσει μετάλλια στα τρία από τα τέσσερα προολυμπιακά γκραν πρι είναι κοντά στο όνειρο της Ολυμπιακής συμμετοχής. Σε κάθε περίπτωση, όμως, έπαψε να ζει με το φόβο.
