Το τελευταίο καρφί

Αν το ποδόσφαιρο για τους Βραζιλιάνους είναι… θρησκεία και δε θεωρείται άθλημα, τότε το βόλεϊ είναι το εθνικό τους σπορ. Είτε σε σάλα είτε σε παραλία, οι Βραζιλιάνοι το λατρεύουν. Το ίδιο και τους αθλητές τους.

του Δημήτρη Τυχάλα
[email protected]

Το παλμαρέ του τα λέει όλα… Τρία Ολυμπιακά μετάλλια (1 χρυσό στην Αθήνα το 2004 και δύο ασημένια σε Πεκίνο-2008, Λονδίνο-2012), τρία χρυσά σε παγκόσμιο πρωτάθλημα (2002, 2006, 2010), 9 χρυσά σε παγκόσμια λιγκ (συν 2 ασημένια και τρία χάλκινα) 2 χρυσά στο Grand Champions κι άλλα 3 στην προγενέστερη έκδοση του World Cup, 8 χρυσά στο πρωτάθλημα Νοτίου Αμερικής, 1 χρυσό στους παναμερικανικούς…

Όλα τα παραπάνω (καθώς κι ένα κύπελλο Ιταλίας, αφού σε συλλογικό επίπεδο δεν τα πήγε καθόλου καλά) ανήκουν στον κύριο Ζιλμπέρτο Αμάουρι Ντε Γκοδόι Φίλιο. Κι αν αυτό το όνομα δεν σας λέει κάτι, πρόκειται για τον έναν και μοναδικό Τζίμπα, τον 37χρονο Βραζιλιάνο ακραίο, μέλος της χρυσής γενιάς της σελεσάο, ο οποίος ανακοίνωσε μέσω τηλεοπτικής συνέντευξης την αποχώρηση του από την ενεργό δράση. Ένας από τους κορυφαίους παίκτες που πέρασαν τα τελευταία χρόνια από τα γήπεδα του βόλεϊ, ένας πραγματικός σόουμαν, ο οποίος εντός και εκτός των γηπέδων ήξερε να τραβά πάνω του όλα τα βλέμματα.

Γεννημένος στην πόλη Λοντρίνια της επαρχίας του Παρανά, ο Τζίμπα έζησε μια ονειρεμένη καριέρα αν και σε νεαρή ηλικία γλίτωσε δύο φορές το θάνατο… Η πρώτη ήταν στα οκτώ του χρόνια όταν διεγνώσθη με λευχαιμία, ωστόσο μπόρεσε και τη νίκησε και η δεύτερη όταν στα 12 του έπεσε από ένα δέντρο και το χέρι του καρφώθηκε στον σιδερένιο φράκτη διαπερνώντας σάρκα και κόκκαλο. Αυτά τα μαθήματα ζωής δεν τα ξέχασε όταν μεγάλωσε κι η ευαισθησία του ιδιαίτερα με παιδιά που πάσχουν από λευχαιμία είναι γνωστή σε όλο τον κόσμο.

Στα 37 του ο δεξιοτέχνης ακραίος θα μπορούσε κάλλιστα να συνεχίσει να παίζει σε υψηλό επίπεδο, ωστόσο τα προβλήματα στην προσωπική του ζωή και οι κακές επιλογές τον οδήγησαν σε.. αδιέξοδο.
Ο χωρισμός του με την Κριστίνα Πιρβ (παλαίμαχη Ρουμάνα διεθνής βολεϊμπολίστρια την οποία γνώρισε όταν πήγε στο καμπιονάτο) ήταν επεισοδιακός με την Πιρβ να τον πετάει κλωτσηδόν από το σπίτι και να του κρατά όλα τα μετάλλια έως ότου βρεθεί λύση με τη διατροφή.

Εκ τότε άλλαζε συντρόφους συχνά, ενώ επέλεξε να παίξει στην Μπολιβάρ της Αργεντινής όπου ο ίδιος αποχώρησε γιατί ισχυρίστηκε ότι ήταν απλήρωτος αλλά οι κακές γλώσσες έλεγαν ότι στο Μπουένος Άιρες το μόνο που δεν τον ενδιέφερε ήταν το βόλεϊ.
Στην αρχή της σεζόν πήγε στο Ντουμπάι και δικαίωσε όλους όσοι έλεγαν ότι πήγε για την αρπαχτή της δεκαετίας. Είχε συμβόλαιο ενός έτους ως παίκτης κι ένα πενταετές ως σύμβουλος ανάπτυξης του βόλεϊ, αλλά μετά από 11 ματς αποχώρησε κι από κει κακήν κακώς…

Η φήμη του είχε τσαλακωθεί αρκετά, αλλά μένοντας αρκετούς μήνες μακριά από προσκήνιο επανεμφανίστηκε προχθές σε ένα από τα δημοφιλέστερα τηλεοπτικά σώου της Βραζιλίας για να ανακοινώσει την απόσυρση του, αλλά και την ένταξη του στο “Dancing with the Stars”, όπου θα έχει ως παρτενέρ την Καμίλα Λόμπο (Βραζιλιάνα μπαλαρίνα). «Δεν ήταν εύκολη απόφαση… Το είχα σκεφτεί από πέρσι αλλά έπρεπε να γίνει τώρα. Βέβαια εγώ ξέρω μέσα μου τι περνάω», είπε για το αντίο στην αθλητική καριέρα και πρόσθεσε για την… χορευτική. «Δεν χόρευα πριν, αλλά κάνω εδώ και εβδομάδες προπόνηση καθημερινά και όπως πάντα θα κατέβω για να κερδίσω».

Όσον αφορά την μελλοντική ενασχόληση με το βόλεϊ; Δύσκολα θα τον ξαναδούμε κάπου. Μπορεί να του χάρισε στιγμές δόξας, τρελά λεφτά, αλλά ακόμη και τα παιδιά του η Νικόλ κι ο Πατρίκ ασχολούνται κυρίως με το τζούντο. «Για τα παιδιά μου το βόλεϊ είναι αυτό που με κρατούσε μακριά τους όλα τα προηγούμενα χρόνια και δεν ξέρω αν ποτέ αλλάξουν γνώμη. Όσο για μένα νομίζω ότι δύσκολα θα ξαναμπώ σε γήπεδο αφού δεν με ενδιαφέρει η προπονητική».

Υ.Γ. Τον Γενάρη του 2009 είχαμε συναντηθεί στο ξενοδοχείο όπου διέμενε η αποστολή της Ίσκρα Οντίντσοβα για μια συνέντευξη η οποία μπορεί να συνεχιζόταν μέχρι τα χαράματα αν ο Ιταλός ατζέντης Λούκα Νόβι δεν έπαιρνε για δέκατη φορά τηλέφωνο για να του θυμίσει ότι είχαν ένα ραντεβού.
Τρεις μήνες αργότερα, συναντηθήκαμε ξανά στο φάιναλ φορ του τσάμπιονς λιγκ της Πράγας. Λίγα λεπτά μετά την ήττα της Ίσκρα στον ημιτελικό από τον Ηρακλή κι αφού είχε μιλήσει σε όλους, βλέποντας τον κόσμο του Ηρακλή να έχει στήσει ένα τρελό πάρτι στις εξέδρες της O2 Arena χωρίς καν να τον ρωτήσουμε γύρισε και είπε: «Πόσο θα ήθελα να παίξω για μια ομάδα που θα έχει τέτοιο κόσμο…».