Ακόμα και μετά το μεγάλο χαστούκι που έφαγε η άρση βαρών με την υπόθεση Αγιάν, ο άλλοτε πανίσχυρος παράγοντας του αθλήματος αποποιείται των ευθυνών του και ρίχνει το μπαλάκι στους υπόλοιπους.
Ο επί δεκαετίες πρόεδρος της IWF, Ταμάς Αγιάν, έπεσε μέσα σε λίγους μήνες από την κορυφή στο τίποτα. Όλα ξεκίνησαν από το ντοκιμαντέρ του γερμανικού δικτύου ARD που έβγαλε τον Ιανουάριο τους πρώτους επίσημους ισχυρισμούς κατάχρησης εξουσίας και κάλυψης πολλών υποθέσεων ντόπινγκ. Ο Αγιάν αναγκάστηκε να παραιτηθεί από τη θέση του προέδρου αλλά παρέμεινε στα πράγματα μέχρι και την οριστική απομάκρυνσή του στα μέσα του Απριλίου. Τα πορίσματα της πολύμηνης έρευνας στα ενδότερα της IWF με επικεφαλής τον Μακλάρεν που ανακοινώθηκαν την περασμένη εβδομάδα ήταν ο επίλογος για την οριστική αποκαθήλωση του 81χρονου Ούγγρου. Χαρακτηρίστικε ως αυταρχικός ηγέτης που δημιούργησε ένα καθεστώς φόβου και αποζητούσε τον απόλυτο έλεγχο για τα πάντα. Μερικά από τα πορίσματα της έρευνας ήταν τρομακτικά για το μέγεθος της διαφθοράς: 40 αποκεκρυμμένα θετικά δείγματα αθλητών, 10.4 εκατομμύρια δολάρια σε κρυφούς τραπεζικούς λογαριασμούς, πληρωμές ύψους μέχρι και 100.000$ στον ίδιο ως πρόστιμα ντόπινγκ και δωροδοκίες μελών της IWF για τη διατήρηση του ελέγχου στο εκλογικό αποτέλεσμα.
Ο Ταμάς Αγιάν δήλωσε: «Σεβάστηκα το νόμο, τους γραπτούς και τους άγραφους κανόνες και τις σωστές πρακτικές στον αθλητισμό. Όλες οι αποφάσεις που πάρθηκαν από το εκτελεστικό συμβούλιο της IWF ήταν σύμφωνες με το καταστατικό της ομοσπονδίας. Η έγκριση των ετήσιων προϋπολογισμών ψηφίστηκε από το εκτελεστικό συμβούλιο και οι λογιστικές αναφορές που παρέθεσε ανεξάρτητη ελβετική εταιρεία, πράγμα που αποτελεί και ένδειξη νομιμότητας, εγκρίθηκαν από την ολομέλεια. Θα ήθελα να διατηρήσω στενή σχέση με την IWF και την οικογένεια της άρσης βαρών». Θυμίζουμε ότι από τη στιγμή που έφυγε από τη θέση του παραιτήθηκε μετά από πιέσεις και από την, επί τιμής, θέση που είχε ως μέλος της ΔΟΕ.
Η ΔΟΕ φυσικά και δεν έμεινε αμέτοχη μετά την δημοσιοποίηση της έρευνας. Μείωσε τις θέσεις πρόκρισης για το Τόκιο 2020 και έθεσε την άρση βαρών σε προσωρινό στάτους για το Παρίσι 2024. Έτσι, ο άνθρωπος που υποτίθεται ότι έσωσε στο παρελθόν το άθλημα από τον Ολυμπιακό αποκλεισμό, έγινε η πέτρα του σκανδάλου για να βρεθεί η άρση βαρών και πάλι κολλημένη στο βούρκο.
