Connect with us

STORY

Αναμνήσεις τριών κατόχων πανελλήνιων ρεκόρ

Published

on

Μπορεί τα ρεκόρ να υπάρχουν για να σπάνε ωστόσο κάποια παραμένουν ακλόνητα. Στην ιστορία της ελληνικής κολύμβησης υπάρχουν ρεκόρ τα οποία ισχύουν μέχρι σήμερα αν και έχουν σημειωθεί από αθλητές που αποσύρθηκαν από την ενεργό δράση. Τρεις από αυτούς μας μιλάνε για τη ζωή τους σήμερα και τις αναμνήσεις του χθες.

του Στέφανου Σουλιώτη  [email protected] 

Η αποχώρηση από τις πισίνες έδωσε σε αρκετούς τη δυνατότητα να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους και να αφιερώσουν περισσότερο χρόνο στον εαυτό τους και τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Ωστόσο το μικρόβιο του αθλητισμού δύσκολα φεύγει από κάποιον και όλοι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο βρίσκονται στο χώρο που αγαπάνε από παιδιά. Το Sportsfeed μίλησε με τρεις βετεράνους αθλητές που κατέχουν μέχρι σήμερα τις καλύτερες επιδόσεις στην Ελλάδα και έμαθε τι κάνουν μετά την αποχώρηση από το προσκήνιο.

Μπούμη: «Μου λείπει πολύ η κολύμβηση»
«Ολοκλήρωσα τις σπουδές μου στο ΤΕΦΑΑ και εργαζόμουν πέντε χρόνια ως προπονήτρια σε αγωνιστικές και προαγωνιστικές ηλικίες στον Ωκεανό», αναφέρει η 28χρονη Στέλλα Μπούμη, κάτοχος από το 2009 του πανελλήνιου ρεκόρ στα 200μ. ύπτιο (2:13.70). «Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι στην Κύπρο για το δεύτερο πτυχίο μου στα οικονομικά. Ωστόσο προσπαθώ να κολυμπάω 2-3 φορές την εβδομάδα, όσο όμως μου επιτρέπει το σώμα μου γιατί έχω κάνει δύο χειρουργεία στους ώμους τα οποία με δυσκολεύουν αρκετά». Αυτός ήταν και ο λόγος που η Μπούμη αποσύρθηκε από την ενεργό δράση. Το 2013, μετά τη δεύτερη χειρουργική επέμβαση, αποφάσισε να αποχωρήσει έχοντας ως σημαντικότερη στιγμή στην καριέρα της τη συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου. «Έχω πάρα πολλές όμορφες στιγμές να θυμάμαι και η αλήθεια είναι πως μου λείπει πολύ από την ζωή μου η κολύμβηση! Βέβαια δεν παραπονιέμαι γιατί έζησα και πέρασα πολύ όμορφα κολυμπώντας και αυτό είναι μεγάλο κομμάτι του εαυτού μου και της προσωπικότητας μου», σημειώνει η Μπούμη και καταλήγει: «Θεωρω οτι σήμερα η κολύμβηση είναι σε κάλο επίπεδο. Υπάρχουν πολλά νέα, ταλαντούχα και υποσχόμενα παιδιά, όπως π.χ. ο Ανδρεάς Βάζαιος. Αλλά δεν έχουν την βοήθεια που χρειάζονται για να παραμείνουν στον πρωταθλητισμό τόσα χρόνια. Τους στηρίζουν μόνο η οικογένειά τους και η ομάδα τους».

Πάστρας: «Αποχώρησα με ψηλά το κεφάλι»
Απόλυτος κυρίαρχος στα 100μ. πεταλούδα ήταν από το 2003 ο Σωτήρης Πάστρας (φωτογραφία) και παραμένει μέχρι σήμερα χάρη στο 52.41 που σημείωσε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008. «Η κούρσα του Πεκίνου στην οποία σημείωσα το ρεκόρ αποτέλεσε τον τελευταίο μου αγώνα. Πάντα σκεφτόμουν πως ήθελα να αποχωρήσω με ψηλά το κεφάλι. Έτσι και έκανα!», λέει σήμερα ο 30χρονος βετεράνος κολυμβητής ο οποίος το 2010 έκανε την εμφάνισή του στη μεγάλη οθόνη πρωταγωνιστώντας στην ταινία «Άπνοια». «Το γεγονός πως κατέχω ακόμα το πανελλήνιο ρεκόρ θεωρώ πως είναι θέμα συγκυριών. Για παράδειγμα ο Βαζαίος είναι δύο και τρία επίπεδα πιο ολοκληρωμένος κολυμβητής από εμένα. Απλά λόγω διαφορετικής στόχευσης δεν έχει καταφέρει να το καταρρίψει έως τώρα. Θα κατεβεί τα 52 δευτερόλεπτα και μάλιστα σύντομα». Ο Βολιώτης πρωταθλητής είναι απόφοιτος του τμήματος επικοινωνίας και ΜΜΕ του πανεπιστημίου Αθηνών και την περασμένη εβδομάδα ολοκλήρωσε με την παρουσίαση της διπλωματικής του το μεταπτυχιακό στη διοίκηση ανθρώπινου δυναμικού της ΑΣΟΕΕ. Εργάζεται στο τμήμα ανθρωπινού δυναμικού σε γνωστή εταιρία, ενώ παράλληλα είναι προπονητής κολύμβησης. «Δε θα έλεγα πως μου έχει λείψει η κολύμβηση γιατί όσο μπορώ παρακολουθώ αγώνες από κοντά. Μου λείπουν όμως οι αποστολές με την Εθνική και το κλίμα που τότε θεωρώ πως ήταν πιο οικογενειακό. Δεν υπήρχε facebook, δεν υπήρχαν κινητά τηλέφωνα… Όλα ήταν πιο απλά, πιο αγνά. Πήγαινες να κολυμπήσεις, περνούσες καλά και αυτό αποθηκευόταν στη μνήμη σου. Τώρα όλοι είναι με το κινητό στο χέρι και ψάχνουν την καλύτερη φωτογραφία να ανεβάσουν. Το καταλαβαίνω όμως γιατί αλλάζουν οι εποχές. Αυτό που δε μου έχει λείψει είναι η εσωστρέφεια που χαρακτηρίζει τον χώρο σε όλες του τις εκφάνσεις και δομές».

Ζήσιμος: «Κολύμπησα με την καλύτερη γενιά Ελλήνων αθλητών»
Στο Ρέθυμνο ζει από το 2011, όταν και αποφοίτησε από το ΤΕΦΑΑ ο Ανδρέας Ζήσιμος που από το 2009 είναι κάτοχος του πανελλήνιου ρεκόρ στα 200μ, ελεύθερο με 1:48.48. «Σταμάτησα την κολύμβηση γιατί δεν ένιωθα το ίδιο ισχυρό κίνητρο στα 27 μου χρόνια, ίσως λόγω έλλειψης ανταγωνισμού στην Ελλάδα εκείνη την εποχή αλλά και φυσικά επειδή έκρινα πως το σώμα μου δεν θα μου έδινε πλέον την ενέργεια που θα ήθελα για να συνεχίσω να γίνομαι καλύτερος», αναφέρει σήμερα ο 33χρονος Ζήσιμος, πατέρας μιας κόρης εννέα μηνών, ο οποίος το 2006 ήταν μέλος της ομάδας 4×200μ. που κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. «Θεωρώ πως έζησα πολύ όμορφα για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι ότι στα καλά τα χρόνια έτυχε να βρεθώ και να κολυμπήσω με την καλύτερη γένια Ελλήνων κολυμβητών, κάτι που δημιουργούσε έντονο ανταγωνισμό αλλά και δυνατές φιλίες. Ο δεύτερος είναι πως όλοι εμείς βιώσαμε μια ευνοϊκή συγκυρία εκείνα τα χρόνια λόγω των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Χαίρομαι για τα πολλά ταξίδια, τις παρέες, τους μεγάλους αθλητές που είδα από κοντά και τις εμπειρίες που με έκαναν καλύτερο άνθρωπο. Αυτό που με στενοχωρεί είναι πως όλοι οι κόποι που έκανε ο κόσμος για να γίνουν οι αγώνες, τα στάδια και η τεχνογνωσία καταστράφηκαν, λεηλατήθηκαν και ξεχάστηκαν σε χρόνο ρεκόρ. Από εκεί που είχαμε να παραδώσουμε στην επόμενη γενιά μια ισχυρή παρακαταθήκη σε πολλούς τομείς του αθλητισμού, η ίδια χώρα που κατάφερε να διοργανώσει τους καλύτερους Ολυμπιακούς Αγώνες της σύγχρονης ιστορίας, το μόνο που παρέδωσε είναι χρέος και κατεστραμμένες, ή ανεμεκμεταλλευτες στην καλύτερη περίπτωση, εγκαταστάσεις».

Οι απόψεις - editorial που δημοσιεύονται στο Sportsfeed απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων και όχι του Sportsfeed το οποίο τηρεί πιστά τις αρχές της ελευθεροτυπίας: Η δημοσίευση είναι η ψυχή της δικαιοσύνης. Copyright © 2022 Sportsfeed.gr

*/