Ιδιαίτερα καταπονημένος από τον πολύ δύσκολο ημιτελικό κόντρα στον Αλεξάντερ Ζβέρεφ (τρεις ώρες χωρίς να ολοκληρωθεί καν το δεύτερο σετ), ο Ράφα Ναδάλ δήλωσε χαρούμενος για την πρόκριση στον τελικό, αλλά δεν ήθελε να την πάρει με αυτόν τον τρόπο.
της Αλεξάνδρας Καραμπουρνιώτη
[email protected]
Για τον τραυματισμό του Ζβέρεφ: «Δεν είναι εύκολο να μιλάς για αυτά τα πράγματα όταν συμβαίνουν. Το μόνο που μπορώ να πω είναι πως εύχομαι να μην είναι κάτι σοβαρό. Αυτό εύχονται όλοι. Ήμουν με τον Σάσα στα αποδυτήρια και από ότι φαίνεται πρέπει να συνεχίσουν να ελέγχουν την κατάσταση του. Έγινε ο υπέρηχος και τσέκαραν τι έχει αλλά δεν είμαι εγώ αυτός που θα σας τον πει. Αν ο ίδιος θέλει να σας ενημερώσει, θα το κάνει. Είχαμε μια που σκληρή αναμέτρηση και ξεκίνησε τον αγώνα παίζοντας εξαιρετικά. Γνωρίζω πόσο σημαντικό είναι για αυτόν να κερδίσει το πρώτο του γκραν σλαμ. Είμαστε συναθλητές και έχουμε προπονηθεί αρκετές φορές μαζί. Σίγουρα δεν είναι αυτός ο τρόπος που ήθελα να προκριθώ στον τελικό».
Για τις συνθήκες του κορτ: «Επειδή είχε πολύ υγρασία το απόγευμα, είναι πολύ δύσκολο να παίξεις όταν είναι κλειστός ο χώρος. Οι συνθήκες δεν ήταν οι ιδανικές για μένα αυτό το απόγευμα. Για το λόγο αυτό δεν μπορούσα να προκαλέσω και μεγάλη ζημιά με τα χτυπήματα μου. Ο τρόπος που έπαιζε ο Σάσα ήταν απίστευτος. Πραγματικά ήταν ένα θαύμα το πρώτο σετ. Ήμουν εκεί όμως και το πάλεψα προσπαθώντας να βρίσκω λύσεις».
Αν έχει μείνει κάτι άλλο να αποδείξει: «Συνεχίζω να παίζω τένις γιατί μου αρέσει αυτό που κάνω. Αν είμαι υγιής για να μπορώ να παίζω σε κορτ όπως το σημερινό και στην ηλικία μου να παραμένω ανταγωνιστικός σημαίνει πολλά για μένα. Είμαι πολύ περήφανος με όλη τη δουλειά που έχουμε κάνει».
Ήταν το τρίτο συνεχόμενο δύσκολο παιχνίδι, αισθάνεται καταπονημένος; «Σωματικά είμαι εντάξει. Συνήθως τα προβλήματα δεν είναι τα σωματικά. Σήμερα βέβαια, οι συνθήκες ήταν πολύ δύσκολες με υγρασία και από την εμπειρία μου ξέρω καλά πως με τέτοιες συνθήκες υποφέρω λίγο περισσότερο».
Σχετικά με την ψυχολογία του: «Μίλησα αρκετά γι΄αυτό το θέμα μετά τη Ρώμη. Το μυαλό μου δεν έχει αλλάξει από τότε. Την ίδια στιγμή δεν ήμουν καθόλου αισιόδοξος για το πόδι μου αλλά πίστευα ότι θα μπορέσω να αγωνιστώ εδώ. Και να ‘μαι λοιπόν. Έπαιξα, το πάλεψα, έκανα τα πάντα με τον καλύτερο για μένα τρόπο και φυσικά είμαι ευτυχισμένος που θα παίξω στον τελικό. Αυτό σημαίνει πολλά για μένα. Ακόμα και όλες οι θυσίες που πρέπει να κάνω και όλα όσα πρέπει να περάσω, αξίζουν όταν απολαμβάνεις στιγμές όπως και αυτές που ζω στο τουρνουά».
