Για τον περισσότερο κόσμο ήταν «αυτός που κέρδισε τον Φελπς». Ο Γιόσεφ Σκούλινγκ από την Σιγκαπούρη είναι ο άνθρωπος που τερματίζοντας σε χρόνο 50.39 στα 100 μέτρα πεταλούδα, σημείωσε νέο ολυμπιακό ρεκόρ και άφησε τους Μάικλ Φελπς, Τσαντ Λε Κλος και Λάζλο Τσεχ να περιοριστούν και οι τρεις στο αργυρό μετάλλιο σημειώνοντας όλοι τον ίδιο χρόνο (51.14) σε μια από τις πιο συγκλονιστικές κούρσες και χαρακτηριστικές στιγμές των 31ων Ολυμπιακών Αγώνων.
Ωστόσο για τους συμπατριώτες του είναι ένας εθνικός ήρωας, όχι τόσο γιατί κέρδισε τον Φελπς αλλά γιατί… κέρδισε γενικώς. Βλέπετε, αυτό ήταν το πρώτο και μοναδικό μέχρι στιγμής χρυσό μετάλλιο της χώρας σε Ολυμπιακούς Αγώνες! Από το 1948 που έλαβε μέρος για πρώτη φορά η Σιγκαπούρη μέχρι και το χρυσό του Σκούλινγκ, σε διάστημα 58 ετών δηλαδή, η χώρα είχε κερδίσει μόνο δύο ασημένια και δύο χάλκινα μετάλλια..
Όπως γίνεται αντιληπτό, ήταν λογικό και επόμενο να «γρεμιστούν» τα τείχη κατά την υποδοχή του πρώτου χρυσού Ολυμπιονίκη στην ιστορία της χώρας. Χιλιάδες άτομα έσπευσαν να τον υποδεχθούν και τόσες μέρες μετά την επιτυχία του, δεν σταματά να είναι η κάθε του δραστηριότητα πρωτοσέλιδο στον τοπικό Τύπο. Είναι χαρακτηριστικό ότι μετά την άφιξή του, ο Σκούλινγκ ανέβηκε σε ένα από τα γνωστά κόκκινα βρετανικά λεωφορεία και έκανε «γύρο θριάμβου» με τον κόσμο να τον αποθεώνει.
Αξίζει μάλιστα να τονιστεί ότι αυτό είναι και το πιο «ακριβό» μετάλλιο των αγώνων του Ρίο, αφού η κατάκτησή του σήμαινε και ένα «μπόνους» 753.000 δολαρίων για τον νικητή από την κυβέρνηση της Σιγκαπούρης. Η τελευταία είχε θεσπίσει το πιο ακριβό μπόνους για κατάκτηση πρωτιάς σε Ολυμπιακούς Αγώνες, σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση του κόσμου. Είναι χαρακτηριστικό ότι το αντίστοιχο μπόνους για τις ΗΠΑ είναι μόλις 25.000 δολάρια.
Κοινώς, ο Σκούλινγκ κερδίζοντας μια και μόνη φορά τον Φελπς, έβγαλε περισσότερα χρήματα ως κυβερνητικό μπόνους από όσα κέρδισε ο Αμερικανός στο σύνολο της θρυλικής καριέρας του, ακόμα και αν αθροίσει τα ποσά και για τα 23 χρυσά Ολυμπιακά του μετάλλια. Αν δεν υπήρχαν οι χορηγοί να κάνουν αυτά τα χρήματα να μοιάζουν με… «χαρτζιλίκι», ίσως και ο ίδιος ο Φελπς να σκεφτόταν σοβαρά μια «μεταδημότευση» στην Σιγκαπούρη…
