Η ομάδα τους λέγεται «Κενυάτες ποδηλάτες» και αποστολή τους είναι να γράψουν ιστορία εκπληρώνοντας κάποια μέρα το όνειρο του αρχηγού τους, που έφυγε πρόωρα
του Ηλία Τάταλα
[email protected]
Ο Τζον Νορόζ δεν ήταν κάποιος σπουδαίος αθλητής. Ήταν ένα βιοπαλαιστής που καθημερινά κάλυπτε 50 χιλιόμετρα με ένα σαραβαλιασμένο ποδήλατο και μοίραζε 50 κιλά γάλα στα καταστήματα. Το όνειρό του ήταν να γίνει επαγγελματίας ποδηλάτης να αγωνιστεί στους μεγάλους Γύρους. Ποιος θα μπορούσε να τον βοηθήσει;
Πριν από έξι χρόνια, ένας φωτογράφος από τη Σιγκαπούρη, ο Νίκολας Λεόνγκ αποφάσισε να ιδρύσει μία αφρικανική ποδηλατική ομάδα, επειδή τον εκνεύριζε το γεγονός της έλλειψης Αφρικανών στην ποδηλασία. Σκέφτηκε, ότι οι Κενυάτες που ζουν σε ένα υψόμετρο 2.500, στο Ίτεν, μοιάζουν με τεράστιες αερόβιες μηχανές και ότι ως οργανισμοί ταιριάζουν απόλυτα στην ποδηλασία. Το πρόβλημά του, ήταν ότι οι περισσότεροι Κενυάτες προτιμούν να τρέχουν και αυτός έπρεπε να τους πείσει να κάνουν ποδήλατο.
Ο Νορόζ έγινε ο αρχηγός της ομάδας και σταδιακά βοήθησε να βρεθούν αρκετοί ακόμη Κενυάτες που μοιράστηκαν το όνειρό του. Η ομάδα σταδιακά εξελισσόταν, ο Λεόνγκ επένδυσε περίπου 250.000 δολάρια σε αυτά τα χρόνια και όταν οι ποδηλάτες του άρχισαν να γυμνάζονται σωστά, τα αποτελέσματα διαρκώς βελτιώνονταν. Δημιούργησε εγκαταστάσεις και πίστα για προπόνηση, έφερε κάτι νέο στο Ίτεν.
Πριν δύο μήνες, ο Νορόζ σκοτώθηκε. Σε ποδηλατικό αγώνα στις Φιλιππίνες, ένας διερχόμενος οδηγός τον παρέσυρε με το αυτοκίνητό του. Ο αρχηγός άφησε πίσω του σύζυγο και παιδί. Αμέσως η ομάδα κινητοποιήθηκε για να βοηθήσει την οικογένεια και κατόρθωσε να μαζέψει το τεράστιο για τα δεδομένα της Κένυας, ποσό των 16.000 δολαρίων, όταν ο μισθός του κάθε αθλητή της ομάδας δεν ξεπερνάει τα 180 δολάρια.
Χωρίς τον αρχηγό τους, οι «Κενυάτες ποδηλάτες» παλεύουν για να εκπληρώσουν το όνειρό του. Ο Λεόνγκ ταξιδεύει ανά τον κόσμο αναζητώντας χορηγούς, αφού τα ετήσια έξοδα της ομάδας αγγίζουν τις 100.000 δολάρια. Ο ίδιος είναι αισιόδοξος: «Θα έρθει κάποια μέρα, ίσως σε δέκα χρόνια που θα στείλουμε μία ομάδα στο Γύρο Γαλλίας. Και τότε ο κόσμος θα πει ότι αυτό είναι το πιο όμορφο πράγμα που έχει δει». Αυτό και αν θα είναι επανάσταση…
