Στις 3 Οκτωβρίου 2014 ο τότε Υφυπουργός Αθλητισμού Γιάννης Ανδριανός υπέγραφε την απόφαση η οποία ευελπιστούσαμε (τότε) ότι θα άλλαζε ο χάρης στο επαγγελματικό βόλεϊ στην Ελλάδα…
του Δημήτρη Τυχάλα
[email protected]
Εκείνη η απόφαση (θυμηθείτε ΕΔΩ), που ήταν το προϊόν της συμφωνίας ΕΟΠΕ, ΕΣΑΠ, ΠΑΣΑΠ προέβλεπε μεταξύ άλλων την μετατροπή των ΤΑΑ σε Ανώνυμες Εταιρίες, τον κεντρικό διακανονισμό οφειλών παρελθόντων ετών και την θεσμική αναμόρφωση της διαδικασίας αδειοδότησης και εγγυοδοσίας των σωματείων, τα οποία ως αντάλλαγμα είχαν πάρει το δικαίωμα να αποκτήσουν και 4ο ξένο.
Οι Ανώνυμες Εταιρίες παραμένουν βέβαια όνειρο θερινής νυκτός, αλλά τουλάχιστον η διαδικασία της αδειοδότησης (που έχει ως προϋπόθεση την εξόφληση ή διακανονισμό στο 100% της σεζόν που ολοκληρώνεται) εφαρμόστηκε πέρσι για πρώτη φορά κι ήταν ένα θετικό βήμα.
Η συμφωνία όμως που αφορούσε τη χρησιμοποίηση και 4ου ξένου από τις ομάδες είχε τριετή διάρκεια, η οποία ολοκληρώθηκε τη φετινή σεζόν και όπως όλα δείχνουν σ’ αυτό το ζήτημα προκύπτει θέμα.
Η ηγεσία της ΕΣΑΠ έχει ενημερώσει πως πρόθεση της είναι να αυξηθεί ο αριθμός των ξένων τουλάχιστον σε πέντε, αλλά ακόμη δεν το έχει καταθέσει και επισήμως, με τον ΠΑΣΑΠ (το συνδικαλιστικό όργανο των παικτών) να το γνωρίζει και να έχει ξεκαθαρίσει πως η δική του πρόταση θα είναι να… μειωθούν σε τρεις.
Πάντως με την Λίγκα να είναι αναγκασμένη να βγει στην αγορά για να βρει κανάλι (καθώς η NOVA όλα δείχνουν αποχωρεί) και να υπάρχει έντονη φημολογία ότι υπάρχει θέμα με την ανανέωση της χορηγίας του ΟΠΑΠ, είναι απορίας άξιον πως φαίνεται να υπάρχει ως προτεραιότητα το ζήτημα της αύξησης των ξένων αθλητών.
Κι όσο κι αν κατά την προσωπική μας άποψη οι ξένοι πρέπει να απελευθερωθούν εντελώς (ή να υπάρχει ένα όριο 2-3 για τους μη κοινοτικούς και τελείως ελεύθεροι οι κοινοτικοί) οι προτεραιότητες πρέπει να είναι τελείως διαφορετικές.
