Η 26χρονη Νεοζηλανδή έχει φορέσει ξανά το λαμπρό της χαμόγελο και μαζί ο κόσμος που την παρακολουθεί, καθώς δείχνει όχι μόνο σε πολύ καλή κατάσταση αλλά είναι και υγιής (σωματικά και ψυχικά) μετά από πολλά χρόνια τραυματισμών και το όνειρο των Ολυμπιακών Αγώνων έχει ζωντανέψει ξανά.
Τον τελικό του επί κοντώ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο τον θυμόμαστε πάρα πολύ καλά λόγω του θριάμβου της Κατερίνας Στεφανίδη, αλλά όσο σημαντικός ήταν για εμάς εκείνος ο αγώνας άλλα τόσο ήταν για τους Νεοζηλανδούς. Η 19χρονη τότε Ελάιζα Μαρκάντνεϊ κέρδισε τότε το χάλκινο μετάλλιο και μόλις το τέταρτο μετάλλιο της χώρας της σε μη δρομικό αγώνισμα. Το όνομά της έγινε ευρέως γνωστό στη Νέα Ζηλανδία και δεν μπορούσε να πάει πουθενά χωρίς να την αναγνωρίσουν. Και όλα αυτά ενώ η πρώτη της αγάπη ήταν το νέτμπολ (ήταν στην ίδια ομάδα με την τραγουδίστρια Λορντ) και το επί κοντώ μπήκε στην ζωή της στα 14 της χρόνια και από τότε ο προπονητής της, Τζέρεμι Μακόλ, είναι στο πλευρό της και την καθοδηγεί.
Όμως από το 2019 και μετά όλα άλλαξαν. Από το Ρίο ακόμα η Μακάρντνεϊ είχε υποστεί κάκωση του αχίλλειου τένοντα και όσο περνούσε ο καιρός, ο τραυματισμός της επιδεινωνόταν και πολλές φορές από το πρήξιμο στο πόδι της δεν μπορούσε να περπατήσει. Το 2020 δεν πραγματοποίησε αγώνες και το 2021, την περίοδο πριν τους αγώνες του Τόκιο, δυσκολευόταν να περάσει τον πήχη στα 4 μέτρα, ενώ το ατομικό της ήταν 4.94μ. Για να αντιμετωπίσει τους τραυματισμούς της και να επανέλθει δυνατότερη, έπρεπε να βελτιώσει και την ψυχική της υγεία, καθώς η κατάθλιψη έκανε την εμφάνιση της και πολλές φορές μετά τις προπονήσεις, γυρνούσε σπίτι και το μόνο που έκανε ήταν να κλαίει.
Στο αθλητισμό υπάρχει κάτι που ονομάζεται «διαρροή ενέργειας», η οποία επηρεάζει τις επιδόσεις των αθλητών και με την συμβολή του άγχους δημιουργούνται τραυματισμοί. Με την βοήθεια του ψυχολόγου της έπρεπε να αντιμετωπίσει την απώλεια αυτοπεποίθησης που ένιωθε για το σώμα της. Αυτό σήμαινε ότι έπρεπε να αφήσει στην άκρη το επί κοντώ, τις προπονήσεις και να ξεκινήσει ξανά από την αρχή με κόστος την απουσία της από τους κοινοπολιτειακούς αγώνες του 2022. Σιγά σιγά το περπάτημα έγινε τζόγκινγκ, το τζόγκινγκ τρέξιμο και μετά ήρθαν τα άλματα. Όλα αυτά σε ένα διάστημα 9 μηνών και ξεκίνησε πάλι το επί κοντώ τον περασμένο Αύγουστο.
Πλέον οι τραυματισμοί της, και κατά συνέπεια η κακή της ψυχολογία, ανήκουν στο παρελθόν κατά πως φαίνεται και στη δύσκολη διαδρομή της επιστροφής, σημαντικός πρέπει να ήταν ο ρόλος της οικογένειάς της. Η Μακάρντνεϊ προέρχεται από μία αθλητική οικογένεια με την μητέρα της να ήταν αθλήτρια της γυμναστικής και ο πατέρας της αθλητής του ύψους. Στο τελευταίο μίτινγκ της καλοκαιρινής περιόδου στη Νέα Ζηλανδία, σχεδόν όλη η οικογένεια Μακάρντνεϊ ήταν στο γήπεδο για να υποστηρίξει την αγαπημένη της Ελάιζα, με την μητέρα της μάλιστα να είναι και κριτής. Μπορεί ο αγώνας να ολοκληρώθηκε χαμηλά και συγκεκριμένα σε 4.46μ, αλλά το 4.71μ της 25ης Μαρτίου και το χθεσινό 4.75μ όχι μόνο της έχουν εξασφαλίσει την συμμετοχή της στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Βουδαπέστης φέτος το καλοκαίρι, αλλά δίνει μια ενθαρρυντική εικόνα για το Παρίσι, την διαδρομη για το οποίο χαρακτηρίζει ταυτόχρονα και ως ένα σπριντ αλλά και ως έναν μαραθώνιο και θα πρέπει να εκμεταλλευτεί τον χρόνο που έχει για να βελτιωθεί. Το ταξίδι αυτό δεν θα το κάνει μόνη της, αφού ο σύντροφός της, Λούκας Βάλτον Κάιμ, είναι αθλητής του kite foiling και διεκδικεί την πρόκρισή του για το 2024.
