Η Ελλάδα είναι χώρα… θαλασσινή. Πρώτη δύναμη παγκοσμίως στην εμπορική ναυτιλία και με μεγάλη παράδοση στην ιστιοπλοΐα. Ο Έλληνας βρίσκει τον τρόπο να δαμάζει τα κύματα και τους αέρηδες και να διακρίνεται στα πιο δύσκολα νερά. O Θοδωρής Αλεξάς είναι από τους θαλασσοπόρους που αγωνίζονται για τη διάκριση και όχι για τα ευρώ (ή τα δολάρια). Μέλος του πληρώματος του σόναρ που εξασφάλισε το εισιτήριο για τους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο.
συνέντευξη Αριστομένης Νικολόπουλος
[email protected]
Ο Θοδωρής Αλεξάς, ο Βασίλης Χριστοφόρου, και ο Αργύρης Νοτάρογλου είναι το τριμελές πλήρωμα του σκάφους με σταθερή καρίνα, μήκους 7 μέτρων (ή 23 πόδια) και βάρους 950 κιλών που κέρδισε το Ολυμπιακό εισιτήριο για την χώρα μας. Η πρώτη εντύπωση που σου δίνει ο Θοδωρής, eίναι ενός δυναμικού ατόμου γεμάτο ενέργεια. Ένας άνθρωπος γεμάτος αισιοδοξία που τίποτα δεν μπορεί να τον εμποδίσει να ζήσει την ζωή…
Θοδωρή ευχαριστώ για την αποδοχή της πρόσκλησης να μιλήσεις στο sportsfeed.gr.
Είναι δική μου χαρά που μου δίνεται η ευκαιρία να πούμε κάποια πράγματα για το άθλημα μου σε ένα τόσο ενημερωμένο αθλητικό σάϊτ.
Πέμπτη θέση στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του Χάλιφαξ στον Καναδά με το μετάλλιο να χάνεται την τελευταια μέρα. Εξασφαλίσατε ωστόσο τη συμμετοχή σας στους Παραολυμπιακούς.
Η ομοσπονδία πίστεψε σε εμάς και την προσπάθεια που κάνουμε μέσω τον προπονήσεων. Μας κάλυψε τα έξοδα αποστολής βγάλαμε την δουλειά μας και πήραμε την πρόκριση. Την ευχαριστούμε. Ελπίζουμε στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Αυστραλίας να ταξιδέψει και το 2.4mr με τον Νίκο Πατεράκη και να κερδίσει και αυτός την πρόκριση.
Το ατύχημα μου συνέβη τον Ιανουάριο του 2005 (ακρωτηριασμός κάτω άκρου). Στους Παραολυμπιακούς Αγώνες στην Αθηνα καθόμουν στο σαλόνι του σπιτιού μου και τους παρακολουθούσα με τον αδελφό μου, εκεί ανακαλύψαμε την… Αμερική. Ο αδελφός μου βλέποντας μια εντυπωσιακή φάση σε έναν αγώνα μου λέει κοίτα τους ήρωες έχουν μεγάλη δύναμη ψυχής. Η αντίδραση μου ήταν άμεση: «Τι λες ρε», του λέω, «το γούστο τους κάνουν, θέλουν να ζήσουν και κάνουν αυτό που αγαπούν».
Πόσο εύκολη είναι μια πρόκριση για τη ιστιοπλοΐα σε Παραολυμπιακούς αγώνες;
Πραγματικά είναι πολύ δύσκολη καθώς είναι ένα πάρα πολύ ακριβό άθλημα και λόγω της μη προβολής του τα έξοδα είναι τεράστια και επιβαρύνουν πολλές φορές αποκλειστικά τους αθλητές. Το άθλημα της ιστιοπλοΐας ανήκει όπως και σε όλες τις χώρες στις εθνικές ιστιοπλοϊκές ομοσπονδίες (Ε.Ι.Ο). Η Παραολυμπιακή επιτροπή μας έχει βοηθήσει οικονομικά με τις δυνατότητες που έχει. Μας κάλυψε τα έξοδα αποστολής και τη σωστή προετοιμασία μας για το Ρίο 2016. Ένα σκάφος όμως για να μπορέσει να πέσει στην θάλασσα θα πρέπει να καλυφθούν μεγάλα ποσά συντήρησης. Το σκάφος συνεχώς εξελίσσεται μαζί μας. Χαρακτηριστικά θα αναφέρω τα πανιά που είτε αγωνιστείς είτε προπονηθείς θα πρέπει να τα αλλάξεις μια φορά το χρόνο. Να μην αναφερθώ σε έξοδα συντήρησης και φύλαξης καθώς και σε όλα τα άλλα τρέχοντα έξοδα γιατί δεν έχει νόημα.
Θοδωρή μπορείς να μας περιγράψεις τους ρόλους σας σαν πλήρωμα;
Το σκάφος είναι τριθέσιο ο Βασίλης (Χριστοφόρου) είναι ο πλοηγός (τιμόνι), ο Αργύρης (Νοταρογλού) φλόκο που είναι το μπροστινό πανί και εγώ έχω την μαΐστρα το κεντρικό πανί. Το δικό μας σκάφος ίσως είναι το μοναδικό αυτή την στιγμή που έχει την διαφοροποίηση καθώς ο Βασίλης που είναι αθλητής με τετραπληγία κάθεται στην μέση του σκάφους ενώ εκεί κανονικά κάθομαι εγώ που έχω πάει στην πίσω μεριά του σκάφους. Αλλά έχουμε και το πλεονέκτημα ότι ο Βασίλης είναι ιστιοπλόος από έξι χρονών πριν πάθει το ατύχημα του, σε αντίθεση με εμάς που ασχοληθήκαμε σε μεγαλύτερη ηλικία.
Σε μια χώρα που το μεγαλύτερο μέρος καλύπτεται από θάλασσα πόσα πληρώματα ΑμεΑ υπάρχουν;
Όπως είπα και πριν, το άθλημα έχει μεγάλο κοστολόγιο. Υπάρχει άλλο ένα σκάφος εκτός από το δικό μας και το έχουμε και αυτό στην κατοχή μας. Όταν δεν υπάρχει ανταγωνισμός και ένα ταξίδι στην Ευρώπη προκειμένου να αγωνιστείς στοιχίζει γύρω στις 15.000 ευρω αυτό δυσκολεύει ακόμα και την προπόνηση μας. Στον αγωνιστικό στίβο που τρέχουμε βασιζόμαστε αποκλειστικά στο αγωνιστικό μας ένστικτο σαν ομάδα. Ακόμα και να χρονομετρηθούμε για να δούμε σε τι επίπεδο βρισκόμαστε δεν είναι εφικτό γιατι στους αγώνες υπάρχουν και άλλα σκάφη που αλλάζουν τις συνθήκες. Το μυστικό της επιτυχίας είναι να είσαι γρήγορος και για να το πετύχεις αυτό πρέπει να έχεις και αλλά σκάφη στην προπόνηση κάτι που δεν έχουμε εμείς, και αν δεν έχεις διπλά σου σκάφη δεν μπορείς να δουλέψεις όπως θα πρέπει. Οι αντίπαλοι μας στο εξωτερικό βάση του ανταγωνισμού ράβουν ακόμα και τα πανιά, ρυθμίζουν και κουρδίζουν το σκάφος διαφορετικά. Το κάνουν ακριβώς όπως πρέπει.
Πόσο δύσκολο είναι το άθλημα της ιστιοπλοΐας; Τι σωματικές αντοχές χρειάζονται;
Το πιο σημαντικό πράγμα είναι τα πρώτα βήματα. Εκεί πρέπει να νικήσεις τις φοβίες σου. Φαντάσου αρχίζει μια θύελλα, ο αέρας είναι δυνατός, δεν μπορείς να ακούσεις καθαρά, βρέχεσαι, ανταγωνίζεσαι και τις καιρικές συνθήκες και να έχεις και τον φόβο να μην τουμπάρει το σκάφος,. Έχεις στο μυαλό την άμεση αντίδραση για τον συναθλητή σου που είναι δεμένος στο κάθισμα. Ευτυχώς αυτά τα μάθαμε γρήγορα με τον πρώτο μας προπονητή τον Στέλιο Σωτηρίου, ο οποίος μας προπονούσε και μας αντιμετώπιζε σαν άτομα χωρίς αναπηρία. Αυτό μας βοήθησε πολύ γιατί στην αρχή όταν του έλεγα χαρακτηριστικά ότι δεν μπορώ να πάω γρήγορα απέναντι, μου απαντούσε σε έντονο ύφος «δε με ενδιαφέρει έμενα να βρεις λύση». Αυτό μας δυνάμωσε για να περάσουμε τις ψυχολογικές δυσκολίες του αθλήματος. Να σημειώσω πως τώρα συνεχίζουμε με προπονητή τον Άκη Τσαρούχη που συνεχίζει την εξαιρετικά δουλειά και αυτό φαίνεται στα αποτελέσματα.
Επόμενοι στόχοι του πληρώματος;
Αφού πήραμε το εισιτήριο για τους Παραολυμπιακούς, στόχος μας είναι να προπονηθούμε και να παρουσιαστούμε έτοιμοι σε αυτό το μεγάλο γεγονός.
Υπάρχουν διάφορες πιστεύεις ανάμεσα στην ιστιοπλοΐα των αρτιμελών και των ατόμων με αναπηρία;
Δεν μου αρέσει ο διαχωρισμός αυτός. Το θέμα είναι να βρεις το σκάφος που σου ταιριάζει και να προσαρμοστεί στις δίκες σου ανάγκες. Έτσι το σκάφος θα γίνει καλύτερο και θα εξελίξει και τον αθλητή μειώνοντας τις ιδιαιτερότητες του σώματος του είτε είναι φανερές είτε κρυφές. Εγώ για τέσσερα χρονιά έτρεχα με μεγάλο σκάφος και οι συναθλητές μου δεν είχαν αναπηρία.
Τί μήνυμα θα ήθελες να περάσεις στους αναγνώστες του sportsfeed.gr;
Χωρίς προσπάθεια δεν πετυχαίνεις τίποτα. Χωρίς να δουλεύεις δεν μπορείς να περιμένεις να έρθουν τα αποτελέσματα. Η δική μας προπόνηση περιλαμβάνει έξι ώρες κάθε μέρα. Οι τρεις είναι προετοιμασία, να βάλεις και βγάλεις το σκάφος από την θάλασσα και να το συντηρήσεις. Οι άλλες τρεις προπόνηση. Και κάτι ακόμα… Το ατύχημα μου συνέβη τον Ιανουάριο του 2005 (ακρωτηριασμός κάτω άκρου). Στους Παραολυμπιακούς Αγώνες στην Αθηνα καθόμουν στο σαλόνι του σπιτιού μου και τους παρακολουθούσα με τον αδελφό μου, εκεί ανακαλύψαμε την… Αμερική. Ο αδελφός μου βλέποντας μια εντυπωσιακή φάση σε έναν αγώνα μου λέει κοίτα τους ήρωες έχουν μεγάλη δύναμη ψυχής. Η αντίδραση μου ήταν άμεση: «Τι λες ρε», του λέω, «το γούστο τους κάνουν, θέλουν να ζήσουν και κάνουν αυτό που αγαπούν». Κάναμε τέτοιο καυγά που για ένα μήνα δε μιλιόμασταν. Λίγους μήνες αργότερα έπαθα το ατύχημα και είχα όλη τη διάθεση να ζήσω και να αθληθώ. Τότε ρώτησα στον αδελφό μου πόση περισσότερη δύναμη ψυχής περισσότερη έχω τώρα…
Σε ευχαριστώ πολύ Θόδωρε.
