Ευρωπαϊκά και παγκόσμια πρωταθλήματα, μεγάλοι μαραθώνιοι και μιτινγκ, γκραν σλαμ τένις και γκολφ, φόρμουλα 1, ποδηλατικοί γύροι και φυσικά οι Ολυμπιακοί Αγώνες, ακυρώθηκαν. Μαζί και όλο το 2020 που διαγράφεται εντελώς από τα ιστορικά βιβλία του αθλητισμού.
Όσοι έχουν απομείνει να ζητούν το άνοιγμα των αθλητικών εγκαταστάσεων προκειμένου να ξεκινήσουν προπονήσεις έστω οι ελίτ αθλητές, είναι γραφικοί. Δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να ρισκάρει οποιοσδήποτε το άνοιγμα χώρων όπου σιγά σιγά θα αρχίσει να υπάρχει και πάλι πολυκοσμία.
Κανένας αθλητής σε κανένα άθλημα, δεν έχει πλέον στόχο. Όσες διοργανώσεις έχουν απομείνει ακόμα εκτός λίστας ακύρωσης, είναι θέμα χρόνου να ακυρωθούν και αυτές. Ότι απομείνει να διοργανωθεί, όπως κάποια ντάιαμοντ λιγκ, θα είναι καθαρά και μόνο για πειραματικούς λόγους προκειμένου να δοκιμαστούν καινοτομίες που θα εφαρμοστούν στο μέλλον, αν η πανδημία του κορονοϊού δεν υποχωρήσει.
Όσον αφορά τα πανελλήνια πρωταθλήματα των ατομικών αθλημάτων, ούτε αυτά μπορούν να διεξαχθούν με τη λογική μου κάποιοι τα φαντάζονται. Ο Δημήτρης Διαθεσόπουλος θα προχωρήσει σε περιφερειακά πρωταθλήματα προκειμένου να έχει μεγάλη συμμετοχή για να μπορέσει να τονώσει το ταμείο της ομοσπονδίας εισπράττοντας τις συμμετοχές των κολυμβητών και κολυμβητριών. Από τις επιδόσεις όλων των περιφερειακών πρωταθλημάτων θα προκύψουν και οι κατατάξεις του πανελλήνιου πρωταθλήματος. Καλή λύση που ναι μεν γίνεται για κυρίως για εισπρακτικούς λόγους, όμως μειώνει τα έξοδα των σωματείων (που υποφέρουν στο σύνολο τους οικονομικά) για τη μετακίνηση τους στην Αθήνα. Αυτή είναι και η καλύτερη λύση για όλα τα αθλήματα από κάθε άποψη. Θα μπορέσει να εφαρμοστεί και το μέτρο του social distancing στα αγωνίσματα αφού οι συμμετοχές και το πρόγραμμα, σε ένα περιφερειακό πρωτάθλημα είναι καλύτερα διαχειρίσιμα από το κεντρικό πανελλήνιο πρωτάθλημα. Αυτό είναι είναι το μη χείρον βέλτιστον.
Το ότι ακόμα κανείς δεν παίρνει την ευθύνη για το άνοιγμα των χώρων άθλησης, με τον Μάιο να γίνεται Ιούνιος (και βλέπουμε) δεν είναι τυχαίο. Όλοι περιμένουν από τους επιστήμονες να εισηγηθούν και σίγουρα τέτοιοι δεν είναι οι παράγοντες και οι προπονητές.
Η προετοιμασία των αθλητών – αθλητριών
Όποιος υποστηρίζει ότι τα πανελλήνια πρωταθλήματα, όταν δεν υπάρχει θέμα πρόκρισης για μεγάλη διοργάνωση, γίνονται για τους αθλητές είναι αδαής ή… παράγοντας. Τα πανελλήνια πρωταθλήματος γίνονται για τα σωματεία και μόνο. Για να συγκεντρώσουν βαθμούς και να αξιολογηθούν από την ομοσπονδία τους για να εισπράξουν τα ανάλογα ευεργετήματα.
Κανένας αθλητής ή αθλήτρια δεν καίγεται να αγωνιστεί σε ένα πανελλήνιο που δεν του δίνει κίνητρο πρόκρισης ή αξιολόγησης στο διεθνές ranking. Αντιθέτως καίγονται σωματεία για να κατοχυρώσουν την ύπαρξη τους.
Υπάρχει παράδειγμα αθλήτριας που έχει σοβαρό πρόβλημα στον ώμο και προσπαθεί μήνες τώρα να μπει στο χειρουργείο για να προλάβει να διεκδικήσει το όριο για τους Ολυμπιακούς. Έλα όμως που δίνει πολλούς βαθμούς στο σωματείο της στο πανελλήνιο πρωτάθλημα συμμετέχοντας σε τέσσερα ατομικά αγωνίσματα και δύο σκυτάλες… «Σε πληρώνουμε, θα αγωνιστείς» είναι η λογική που στην ίδια (μαθηματικά) θα στοιχίσει την Ολυμπιακή πρόκριση καθώς με το πρόβλημα στον ώμο, όριο δεν πιάνει.
Αν γίνει μια δημοσκόπηση στους αθλητές, η συντριπτική πλειοψηφία θα προτιμήσει να διαγράψει εντελώς το 2020 (με εξαίρεση τα ομαδικά δεν έγινε και τίποτα στα ατομικά) και να επικεντρωθεί φρέσκια και πλήρως αποθεραπευμένη στο 2021. Αυτό θέλει η πλειοψηφία και σε αυτήν δε συμπεριλαμβάνουμε τους «πονηρούς» (ξέρουν αυτοί).
Ας ακούσει μία φορά η πολιτεία τους αθλητές και τις αθλήτριες. Δε χρειάζεται να ρισκάρει κανείς την υγεία τους για ανούσια πανελλήνια πρωταθλήματα. Η πολιτεία να ενισχύσει οικονομικά τις ομοσπονδίες για να στηρίξουν τους αθλητές και τις αθλήτριες τους και δε χρειάζεται να γίνει κανένας ανούσιος αγώνας. Είναι ανοησία το επιχείρημα πως οι αθλητές θέλουν ένα κίνητρο για να σώσουν τη χρονιά. Να σώσουν την υγεία τους και των οικείων τους ναι. Όχι μια χρονιά που δεν προσφέρει στους ίδιους τίποτα.
Ας μιλήσει ο υφυπουργός μαζί τους, χωρίς την παρουσία παραγόντων ή προπονητών και θα καταλάβει πολλά. To χειρότερο για τους αθλητές είναι η αβεβαιότητα. Μέχρι πριν από μια εβδομάδα, ο Εθνικός προπονητής του στίβου, διαβεβαίωνε τους πάντες ότι το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στο Παρίσι θα διεξαχθεί. Διαψεύστηκε πολύ γρήγορα, προσφέροντας ακόμα ένα σκοτσέζικο ντους στους αθλητές που ο μεγαλύτερος αγώνας που δίνουν αυτή τη στιγμή, δεν είναι σωματικός, αλλά πνευματικός προσπαθώντας να ισορροπήσουν. Το είπε και ο Μάικλ Φελπς πως αυτή η κατάσταση είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη για την ψυχολογία των αθλητών. Αυτό κάποιος πρέπει να το σκεφτεί και να βάλει ένα τέλος.
Άλλωστε να μην ξεχνάμε ότι στα ατομικά αθλήματα, δε βασιλεύει το στοίχημα όπως το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ όπου τα δις είναι πολλά και μέσα στο καλοκαίρι, αν δεν τελειώσουν τα πρωταθλήματα, θα υπάρξουν κανόνια.
