Το όνειρο για τη συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες παραμένει ζωντανό για κάθε αθλητή μέχρι την τελευταία στιγμή. Τι γίνεται όμως με όσους έχουν εξασφαλίσει την Ολυμπιακή πρόκριση από πολύ νωρίς; Πώς βρίσκουν το κίνητρο να συνεχίσουν την προετοιμασία τους και πώς συγκεντρώνονται στο στόχο τους;
του Στέφανου Σουλιώτη
[email protected]
Τρεις Αμερικανοί αθλητές που προκρίθηκαν πριν από ένα χρόνο στους Ολυμπιακούς Αγώνες δίνουν τις απαντήσεις και τις συμβουλές τους. «Το πιο δύσκολο πράγμα είναι να αποφύγεις το …κάψιμο. Πολλοί από τους γνωστούς μου που προκρίθηκαν στους Αγώνες του 2012 παραήταν σε καλή κατάσταση αρκετά νωρίς στη σεζόν και όταν έφτασε ο Αύγουστος ήταν κουρασμένοι. Αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να διατήρησε χλιαρός, σαν να σιγοβράζεις, και όταν έρθει η ώρα τότε να ανεβάσεις κατακόρυφα την ένταση», λέει η τριαθλήτρια Σάρα Τρου η οποία ήταν η έβδομη Αμερικανίδα που εξασφάλισε την παρουσία της στο Ρίο και προσθέτει: «Αν έχεις προκριθεί από νωρίς, δε μπορείς να έχεις συνέχεια στο μυαλό σου τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Δεν αντέχεται. Για μένα αυτή η σκέψη άρχισε όταν απέμειναν 100 ημέρες. Τότε συγκεντρώνεσαι απόλυτα εκεί. Μέχρι εκείνο το σημείο θέλεις να είσαι υγιής και να έχεις μια ισορροπημένη ζωή».
Η ασημένια Ολυμπιονίκης στα 10χλμ. ανοιχτής θάλασσας, Χάλεϊ Άντερσον προσθέτει: «Πρέπει να βάζεις μικρούς στόχους σε όλη τη διάρκεια της σεζόν. Αυτό θα λειτουργήσει σαν σκαλοπάτι για τα επόμενα βήματά σου. Αυτό κάνω εγώ. Επίσης προσπαθώ να βλέπω την κάθε μου προπόνηση ως αγώνα γιατί και βελτιώνομαι αλλά και διασκεδάζω περισσότερο». Για την Άντερσον ένα από τα μυστικά είναι να μην αποτραβηχτείς από το άθλημα ακόμα και αν έχεις κάποια κακή στιγμή. Το 2013 η Αμερικανίδα απέτυχε να μπει στην εθνική ομάδα αν και ένα χρόνο πριν είχε κατακτήσει το ασημένιο Ολυμπιακό μετάλλιο. «Στο εθνικό πρωτάθλημα κολύμπησα χάλια. Αναρωτιόμουν αν τελικά η κολύμβηση ήταν αυτό που ήθελα να κάνω, αν το κάνω για το σωστό λόγο ή απλά κολυμπούσα μόνο και μόνο επειδή είχα επιτυχίες. Ο πατέρας μου με ηρέμησε και μου είπε να πάρω μέρος και στην κούρσα των 5χλμ. και να έχω στο μυαλό μου πως πρέπει να την ευχαριστηθώ, να διασκεδάσω. Πράγματι δύο ημέρες μετά κολύμπησα στην κούρσα, τερμάτισα πρώτη και πήρα το εισιτήριο για το παγκόσμιο πρωτάθλημα όπου κέρδισα το πρώτο μου χρυσό μετάλλιο. Είμαι χαρούμενη που δεν τα παράτησα μετά από εκείνη την άσχημη κούρσα των 10χλμ».
Η Γου Γιούε ήταν η πρώτη γυναίκα αθλήτρια και η δεύτερη άνδρας ή γυναίκα από οποιαδήποτε άθλημα που εξασφάλισε θέση στην αμερικανική Ολυμπιακή ομάδα. Για την αθλήτρια της επιτραπέζιας αντισφαίρισης ο εφησυχασμός είναι ο λάθος δρόμος. «Ο σκοπός μου δεν είναι απλά να αγωνιστώ στο Ρίο. Σκοπός μου είναι να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό». Η Γιούε όμως έχει και έναν άλλο λόγο να μην εφησυχάζει. Η υψηλότερη θέση που έχει καταλάβει Αμερικανός στους Ολυμπιακούς Αγώνες είναι η πέμπτη. «Η επιτραπέζια αντισφαίριση δεν είναι από τα αγαπημένα αθλήματα στις ΗΠΑ. Πιστεύω πως αν έχω καλή παρουσία, ίσως περισσότεροι άνθρωποι παρακολουθήσουν το άθλημα». Η έκρηξη της δημοφιλίας που θέλει να προκαλέσει στο άθλημα την κρατάει σε εγρήγορση και της δίνει το κίνητρο για να δουλέψει περισσότερο. Για τον σκοπό αυτό η Γιούε ταξιδεύει στην Ιαπωνία και την Κίνα προκειμένου να προπονηθεί με τους καλύτερους.
