Ο Τάσος Παπαδιονυσίου εξηγεί στο Sportsfeed πώς είναι να παίζει κάποιος χάντμπολ στο πάμπλουτο δουκάτο της Ευρώπης, των 500.000 κατοίκων.
του Ηλία Τάταλα
[email protected]
Στο Λουξεμβούργο οι ρυθμοί είναι διαφορετικοί. Χάρη στα μεταλλεύματα (χάλυβας, χρυσός) που βρίσκονται στα έγκατα της χώρας, χάρη στο φορολογικό σύστημα και τις τραπεζικές επενδύσεις, χάρη στο υψηλού επιπέδου σύστημα παιδείας και στο μηδενικό ποσοστό ανεργίας, οι κάτοικοι του Δουκάτου μπορούν να ζουν σχετικά ανεπηρέαστοι από την κρίση στην Ευρώπη. Έχουν το υψηλότερο κατά κεφαλήν εισόδημα στην ήπειρο και ευημερούν.
Εκεί βρίσκεται από το περασμένο φθινόπωρο ο Τάσος Παπαδιονυσίου, ο πίβοτ της Εθνικής ομάδας χάντμπολ, Τάσος Παπαδιονυσίου. Μαζί με τον καλό του φίλο Κώστα Γιαννόπουλο, αγωνίζονται στην Kaerjeng. Οι δύο Έλληνες παίκτες, μαζί με αρκετούς ακόμη ξένους από διάφορα μέρη της Ευρώπης, συμβάλλουν στην ανάπτυξη του χάντμπολ του δουκάτου και ζουν μια διαφορετική εμπειρία.
«Είμαστε τρίτοι στη βαθμολογία των πλέι οφ, έχουμε παίξει πέντε και αγώνες και έχουμε μπροστά μας ακόμη πέντε. Θέλουμε ισάριθμες νίκες στα τελευταία ματς. Το καλό είναι ότι πήραμε το κύπελλο ήδη», εξηγεί ο 24χρονος πίβοτ και συμπληρώνει: «Πηγαίνοντας στο Λουξεμβούργο περίμενα ότι το επίπεδο θα είναι πιο χαμηλό. Δεν είναι έτσι τα πράγματα. Το επίπεδο είναι αρκετά καλό. Έχουμε αντιμετωπίσει ομάδες από Α2 Γερμανίας σε φιλικούς αγώνες και τις κοντράρουμε στα ίσια. Αυτό που κάνει τη διαφορά με το ελληνικό πρωτάθλημα, δεν είναι ότι εκεί ξέρουν παραπάνω χάντμπολ και εμείς λιγότερο. Έχει να κάνει με τους ρυθμό του αγώνα. Εκεί η μπάλα φεύγει πιο γρήγορα και πηγαίνουν το παιχνίδι στις πιο πολλές επιθέσεις. Όποιος αντέξει, όποιος είναι πιο γυμνασμένος έχει πιο πολλές πιθανότητες να κερδίσει. Είναι πιο αθλητικό το παιχνίδι, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν παίζουν άμυνα. Επειδή ακριβώς είναι άλλο το στιλ εκεί, δεν μπορώ να κάνω αναγωγή και να συγκρίνω ακριβώς το επίπεδο μεταξύ Ελλάδος και Λουξεμβούργου. Εμένα προσωπικά με βοήθησε το γρήγορο παιχνίδι, αλλά επειδή είμαι κάπως επιθετικός στην άμυνα, αντιμετώπισα στην αρχή ένα πρόβλημα με τις δίλεπτες αποβολές. Εκεί δεν επιτρέπεται τόσο το… ξύλο. Στην πορεία το διόρθωσα αυτό και όλα καλά».
Η καθημερινότητα
«Οι συνθήκες είναι… ευρωπαϊκές. Κάνουμε το πρωί τα βάρη μας και πέρα από την απογευματινή προπόνηση έχουμε διαθέσιμο το γυμναστήριο και για ατομικές προπονήσεις. Είναι ένα μικρό γυμναστήριο 800 θεατών. Γεμίζει από τους φίλους της ομάδας με το εισιτήριο να κοστίζει οκτώ ευρώ», τονίζει ο Παπαδιονυσίου και προσθέτει ότι συμπληρωματικά εργάζεται στην εταιρία του προέδρου της ομάδας: «Δεν περνάω άσχημα, αντιθέτως. Με βοήθησε πάρα πολύ ο Κώστας που με πήγε εκεί. Συμπληρωματικά, έχω μία ημιαπασχόληση το πρωί στην εταιρία του προέδρου της ομάδας, ώστε να αυξάνεται το εισόδημα. Αυτό είναι κάτι που προβλέπεται στο συμβόλαιο και είναι πολύ συνηθισμένο στην Ευρώπη. Γενικώς σε σχέση με το ελληνικό χάντμπολ τα οικονομικά δεδομένα είναι αρκετά διαφορετικά. Δεν ασχολούμαστε με το οικονομικό, ξέρουμε ότι στο τέλος του μήνα τα χρήματα θα είναι στην τράπεζα».
Μετά από αυτή την εμπειρία, είναι φυσικό για τον ίδιο να θέλει να παραμείνει στο εξωτερικό: «Δεν το σκέφτομαι να επιστρέψω. Ήδη έχω πρόταση για να ανανεώσω το συμβόλαιο, οι άνθρωποι της ομάδας είναι ικανοποιημένοι. Παράλληλα δεν αποκλείω και ένα μεγαλύτερο βήμα αν υπάρξει κάποια πρόταση», εξηγεί.
Παιδεία και γλώσσες
«Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι όλοι εργάζονται, δεν υπάρχει ανεργία. Το μεσημέρι, σχεδόν στις 12, όλοι κάνουν διάλειμμα από τις εργασίες και γεμίζουν τα εμπορικά κέντρα με κόσμο που πηγαίνει για φαγητό ή καφέ. Οι ρυθμοί είναι χαλαροί, ο καιρός καλύτερος απ’ ότι περίμενα, αλλά αυτό που μου έχει κάνει τη μεγαλύτερη εντύπωση είναι το σύστημα παιδείας. Η επίσημη γλώσσα είναι τα Λουξεμβουργιανά, ένα κράμα μεταξύ γαλλικών και γερμανικών. Το παιδί που βγαίνει από το σχολείο, όμως, έχει μάθει να μιλά άπταιστα τα γαλλικά, τα αγγλικά και τα γερμανικά. Φοβερό εφόδιο οι γλώσσες. Επίσης, υπάρχει η κάρτα υγείας για όλους τους πολίτες, εγώ την απέκτησα μετά από τρεις μήνες στη χώρα. Είναι πολλά τα προνόμια για τον κάτοικο του Λουξεμβούργου, σαν να μην τους αγγίζει κάτι. Γενικώς το Λουξεμβούργο δεν έχει καμία σχέση με τις χώρες που είχα επισκεφθεί μέχρι τώρα, είναι πολύ διαφορετικό», σημειώνει ο διεθνής πίβοτ.
Κρατάει δεσμούς μέσω Εθνικής
Ο Παπαδιονυσίου βρέθηκε στην Ελλάδα συμμετέχοντας στο εξαήμερο καμπ της Εθνικής ομάδας στη Βέροια και εκεί βρήκε φίλους και συμπαίκτες. «Δυστυχώς οι οικονομικές συνθήκες στον ελληνικό αθλητισμό δεν μας επιτρέπουν να βρισκόμαστε πιο συχνά. Έχουμε πέσει πάνω στην ανανέωση της Εθνικής και θα ήταν καλό να βρισκόμαστε περισσότερο. Γνωρίζουμε ότι γίνονται προσπάθειες γι’ αυτό. Μπροστά μας έχουμε τους αγώνες με το Βέλγιο τον Ιούνιο για τα προκριματικά του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος του 2018. Θέλουμε και πρέπει να συνεχίσουμε σε αυτή τη διοργάνωση. Είμαστε στο 2015 και θα είναι κακό για το ελληνικό χάντμπολ να μείνει τόσο νωρίς έξω από το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα και να περιμένουμε απλώς τα προκριματικά για το EURO 2020. Τους Βέλγους τους κερδίσαμε πριν ένα χρόνο έστω και με διαφορετική ομάδα, με πιο έμπειρους αθλητές στη σύνθεση της Εθνικής. Νομίζω, όμως, ότι είναι στα μέτρα μας και από την πλευρά μας θα κάνουμε τα πάντα για να τους ξεπεράσουμε», θα πει.
