Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Τόκιο είχαν αφήσει μία γλυκόπικρη γεύση στη Νίνα Κένεντι, καθώς ήταν οι πρώτοι της καριέρας της αλλά αρχικά μπήκε στην απομόνωση για Covid-19 και έπειτα, αφού της επέτρεψαν να αγωνιστεί, δεν κατάφερε να προκριθεί στον μεγάλο τελικό. Η εξέλιξη στο Παρίσι μετά από όλα αυτά ήταν απλά βγαλμένη από παραμύθι.
της Ελισάβετ Γρηγοριάδου
[email protected]
Πριν από τρία χρόνια στο Τόκιο, η Νίνα Κένεντι έζησε έναν εφιάλτη στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ο Σαμ Κέντριξ (ΗΠΑ) βρέθηκε θετικός στον Covid-19 και οι δυο τους είχαν προπονηθεί στον ίδιο χώρο, οπότε η Κένεντι αναγκάστηκε να φύγει από το Ολυμπιακό χωριό και να απομονωθεί σε ξενοδοχείο. Εκτός από αυτό η Αυστραλή είχε και προβλήματα τραυματισμών κατά την διάρκεια της προετοιμασίας της. Δεν τις επέτρεπαν να αποδώσει στο μέγιστο των δυνατοτήτων της και έτσι, αφού μπόρεσε να αγωνιστεί στα προκριματικά του επί κοντώ, πήδηξε μόνο 4.40μ και κατέλαβε την 22η θέση.
Σήμερα ξύπνησε ως η νέα χρυσή Ολυμπιονίκης. Η Κένεντι πέρασε το 4.90μ στην πρώτη της προσπάθεια για να επικρατήσει επί της κάτοχου του τίτλου, Κέιτι Μουν (ΗΠΑ), η οποία έμεινε δεύτερη με 4.85μ. Έγραψε ιστορία για την χώρα της, καθώς η Αυστραλία δεν είχε ποτέ αθλήτρια που να έχει κερδίσει χρυσό μετάλλιο σε μη δρομικό αγώνισμα. Παράλληλα ήταν και το 18ο χρυσό της Αυστραλίας στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού.
Η μεγάλη άνοδος για την Κένεντι ξεκίνησε πέρσι. Στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Βουδαπέστης, η Αυστραλή και η Μουν έκαναν κάτι που δεν το βλέπουμε συχνά στο επί κοντώ. Μετά από τρεις ώρες αγώνα (τέσσερις ώρες με την προθέρμανση), επέλεξαν να σταματήσουν την μονομαχία τους. Και οι δύο είχαν υπερβεί το 4.90μ, που για την Αυστραλία ήταν εθνικό ρεκόρ, αλλά είχαν αποτύχει τρεις φορές στα 4.95μ. Κανονικά θα πήγαιναν σε μπαράζ, αλλά αποφάσισαν να μοιραστούν το χρυσό.
«Ήμασταν στον αγωνιστικό χώρο για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα και πιέζαμε η μία την άλλη στα όριά μας», είχε δηλώσει τότε η Κένεντι. «Η Κέιτι είναι η παγκόσμια πρωταθλήτρια, είναι η χρυσή Ολυμπιονίκης, δεν πίστευα ότι θα ήθελε να μοιραστεί το χρυσό και σκέφτηκα ότι ίσως χρειαστεί να συνεχίσουμε να πηδάμε. Αλλά την κοίταξα και την ρώτησα αν θέλει να το μοιραστούμε. Υπήρχε ανακούφιση στο πρόσωπό της και μπορούσες να το δεις και στο δικό μου πρόσωπο. Είναι απίστευτο να μοιράζεσαι ένα χρυσό μετάλλιο με την Κέιτι Μουν. Είμαστε φίλες πολύ καιρό».
Αυτή τη φορά δεν θα υπήρχε μοιρασιά. «Το θέμα με το επί κοντώ είναι ότι είναι πολύ σημαντικό να περνάμε τα χαμηλά ύψη με την πρώτη προσπάθεια. Το έμαθα αυτό πέρσι στη Βουδαπέστη. Οπότε για αυτό δεν θα το μοιραζόμουν με την Κέιτι». Είχε μια πρόωρη άκυρη προσπάθεια στα 4.70μ, αλλά στην συνέχεια πέρασε με την πρώτη το 4.80μ, το 4.85μ και το 4.90μ. Αντίθετα, η Μουν χρειάστηκε δύο άλμα στο 4.85μ. Ήταν μια επίδειξη ψυχραιμίας από την μεριά της Κένεντι, ακόμα και όταν ο αγώνας καθυστέρησε σχεδόν 20 λεπτά για να διορθώσουν οι υπεύθυνοι ένα πρόβλημα στους στυλοβάτες.
Πανηγύρισε το χρυσό μετάλλιο με άλλους Ολυμπιονίκες της Αυστραλίας που βρίσκονταν στο Σταντ ντε Φρανς. Αλλά λίγοι από την ομάδα της έχουν αντιμετωπίσει τις προκλήσεις ψυχικής υγείας που αντιμετώπισε η Κένεντι, η οποία έγινε υπέρμαχος στον τομέα αυτό. «Αν κάποιος έχει ακολουθήσει πραγματικά το ταξίδι μου, σίγουρα ξέρει ότι είχα κάποιες πολύ υψηλές και μερικές πολύ χαμηλές στιγμές. Λίγο κατάθλιψη, λίγο άγχος, λίγο από όλα».
Μετά το περσινό παγκόσμιο πρωτάθλημα, η Μουν και η Κένεντι δέχθηκαν ένα κύμα κακοποίησης επειδή αποφάσισαν να μοιραστούν το χρυσό και δεν πάλεψαν για να το κατακτήσει μόνο μία. Από τότε όμως, όλα όσα έκανε και ακολούθησαν ήταν για τον χθεσινό τελικό. Ήθελε να πραγματοποιήσει το όνειρό της: «Από το παγκόσμιο πρωτάθλημα σκεφτόμουν τη μέρα του τελικού και το χρυσό μετάλλιο κάθε μέρα. Δεν αστειεύομαι, μάλλον το σκεφτόμουν πέντε ή έξι φορές την ημέρα».
