Πολιτική μέσω της Εθνικής ομάδας

Δεν ήταν λίγοι αυτοί που σχολίασαν αρνητικά την απόφαση της IAAF να ορίσει κριτήρια και μηχανισμούς που θα περιορίσουν τη δυνατότητα των εθνικών ομοσπονδιών να κάνουν όπως επιθυμούν τον καταρτισμό των εθνικών ομάδων για τις μεγάλες διοργανώσεις. Με όλα όσα συμβαίνουν όμως στην Ελλάδα, η απόφαση της IAAF για τα World Rankings φαντάζει ως ασπίδα προστασίας των αθλητών.

του Θανάση Νικολάου
[email protected] follow me @ThanNikolaou

Αυτό το καλοκαίρι είναι το τελευταίο που ο ΣΕΓΑΣ και ο Εθνικός προπονητής αποφασίζουν για τη στελέχωση των Εθνικών ομάδων, τουλάχιστον σε επίπεδο ευρωπαϊκό και παγκόσμιο όσον αφορά άνδρες και γυναίκες. Αυτό το καλοκαίρι λοιπόν, που υπάρχουν και οι μεσογειακοί αγώνες, η ομοσπονδία αποφάσισε να συνεχίσει μέχρι τέλους το γνωστό τροπάριο. Πολιτική μέσω της Εθνικής ομάδας.
Όταν το Sportsfeed είχε δημοσιεύσει τις προθέσεις του Εθνικού προπονητή για την επιλογή των δρομέων που θα τρέξουν στο μαραθώνιο του ευρωπαϊκού (όπου η ευρωπαϊκή ομοσπονδία θέλει πολλές συμμετοχές), δεν ήταν λίγοι αυτοί που μας χαρακτήρισαν κακεντρεχείς, ενώ ο Εθνικός προπονητής Γιάννης Κουτσιώρας ξακαθάρισε πως δεν ταυτίζεται με τις απόψεις του Sportsfeed. Πριν αλέκτωρα φωνήσαι τρις, το ρεπορτάζ του Sportsfeed δικαιώθηκε και ο κορυφαίος Έλληνας μαραθωνοδρόμος των τελευταίων πέντε ετών και ένας από τους πιο ήπιους ανθρώπους του ελληνικού αθλητισμού, αγανάκτησε και είπε αυτό που τον έπνιγε μιλώντας για μαγειρέματα και κοροϊδία (διαβάστε εδώ). Από ότι φάνηκε με την άποψη του Χριστόφορου Μερούση ταυτίστηκαν πολλοί και πρέπει να πούμε ότι χθες για το Sportsfeed ήταν το Νο1 σε αναγνωστιμότητα κείμενο ενώ μέσα από το site (και όχι από το facebook που συνήθως οι χρήστες το κάνουν μηχανικά) που σημαίνει ότι πρώτα διαβάστηκε το κείμενο, αυτό κοινοποιήθηκε περισσότερες από 1000 φορές όπως φαίνεται και από τη φωτογραφία παρακάτω.

Ωστόσο ο Μερούσης δεν είναι ο μοναδικός αδικημένος. Όταν το Sportsfeed αποκάλυψε τη σύνθεση της μεσογειακής ομάδας (για την οποία κάποιοι μας κατηγόρησαν για παραπληροφόρηση) υπήρχαν σε αυτήν εξώφθαλμες αδικίες. Θα αναφερθούμε μόνο σε αυτή του Κώστα Βασιλάκη στα 800μ. γιατί ήταν ο μοναδικός που είχε σαν τον Μερούση το θάρρος της γνώμης.
Ο κορυφαίος για φέτος 800αρης αναφέρει:

«Είμαι αθλητής εν ενεργεία και κάνω αθλητισμό σε υψηλό επίπεδο,σε μία χώρα που ο ‘πρωτ-αθλητισμός’ δύσκολα επιβιώνει και παρ’όλα αυτά εγώ το καταφέρνω γιατί είναι κάτι που αγαπώ.
Αγωνίζομαι, δουλεύω, προσπαθώ για το καλύτερο… Το καταφέρνω, έχοντας την καλύτερη επίδοση στα 800μ. και δικαιούμαι να εκπροσωπήσω την χώρα μου στους μεσογειακούς αγωνες. Μια θέση όμως που πηγαινει σε κάποιον άλλο με απάφαση της ομοσπονδίας και δικαιολογίες που δεν ξέρω κατά πόσο μπορούν να στηριχθούν. Δεν έχω κάτι προσωπικό με τον αθλητή που θα πάει αλλά η απόφαση αυτή ακυρώνει τους κόπους και την προσπάθειά μου, του προπονητή μου Δημήτρη Πλατή και όλων αυτών που με στήριξαν και με στηρίζουν! Καλή επιτυχία σε αυτούς που “επιλέχτηκαν”»

Αυτή είναι η δημόσια τοποθέτηση του Βασιλάκη, ο οποίος έμεινε εκτεθειμένος και από το σύλλογο του (ΓΣ Ελευθέριος Βενιζέλος) που στη συγκεκριμένη περίπτωση έπρεπε να προστατέψει τον αθλητή του, που σύμφωνα με τα στοιχεία είναι από τους πιο συνεπείς του συλλόγου.
Στο στίβο λένε ότι η μεζούρα (όταν είναι τεντωμένη και το σκάμμα δεν είναι κατηφορικό) και το χρονόμετρο δε λένε ποτέ ψέμματα. Όταν όμως μπαίνει στη μέση η πολιτική, το 1:50.44 σε μη εγκεκριμένο από τον ΣΕΓΑΣ μίτινγκ είναι καλυτερο από το 1:50.12 σε αγώνα κριτήριο της ομοσπονδίας.
Δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα στην Ελλάδα και ευτυχώς η IAAF από το Σεπτέμβριο τους αποδυναμώνει όλους αυτούς που τους αρέσει η μικροπολιτική και δημιουργεί προσδοκίες για κάτι καλύτερο. Ναι, τα πράγματα θα γίνουν πιο δύσκολα θα είναι όμως σίγουρα πιο αξιοκρατικά. Πόσο περισσότερο μπορεί να στενχωρηθεί ο Μερούσης ή ο Βασιλάκης; Άλλο να μην καταφέρνεις το στόχο σου και άλλο να σου τον στερούν όταν τον αξίζεις.