Σότσι μέσω Ντράκουλα

Ο 29χρονος Αλέξανδρος Κεφάλας αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες ελπίδες της Ελλάδας για διάκριση στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του Σότσι. Και όσο κι αν το αγώνισμά του με το τρομακτικό όνομα «σκέλετον» δεν είναι και το πλέον διαδεδομένο στην ηλιόλουστη χώρα μας, ο γεννημένος στην Ελβετία αθλητής φιλοδοξεί να βάλει το έλκηθρο για τα καλά στα σπίτια μας!

συνέντευξη στον Νίκο Κούδα
[email protected]

Είναι αλήθεια ότι ξεκίνησες το σκέλετον λόγω της δουλειάς σου ως πορτιέρης σε ένα ελβετικό κλαμπ με το όνομα “Dracula”; Πώς συνέβη ακριβώς;
Πριν ξεκινήσω το σκέλετον ήμουν τακτικός καταβάτης του “Cresta Run”, που αποτελεί ουσιαστικά τον πρόγονο του σύγχρονου σκέλετον. Λόγω του ότι πολλά από τα μέλη του κλαμπ “Dracula” είναι επίσης αθλητές της Λέσχης Τόμπογκαν (Cresta) του Σεν Μόριτζ, είχα την ευκαιρία να γνωρίσω πολλούς από αυτούς εξαιτίας της δουλειάς μου ως βοηθός υπευθύνου στο κλαμπ. Έτσι, ο Φριτζ Μπούρκαρντ, ιδρυτής της ομάδας “Sika” είχε την ιδέα να συμμετάσχω στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες, αγωνιζόμενος με τα χρώματα της Ελλάδας.

Ποια ήταν η πρώτη σου εμπειρία στο σκέλετον; Μπορείς να περιγράψεις τα πρώτα σου συναισθήματα;
Αφού είχα κάνει πολλές κούρσες στην παλιά, φυσική πίστα “Cresta Run”, η πρώτη μου αίσθηση στην πίστα παγοδρομιών “Olympia Bobrun” του Σεν Μόριτζ ήταν αρκετά παράξενη, καθώς δεν είχα πλέον τη δυνατότητα να φρενάρω κάπως το έλκηθρο, σε αντίθεση με το cresta όπου είχαμε «καρφιά» στις σόλες των παπουτσιών μας. Από την άλλη, η αίσθηση ήταν πολύ πιο απαλή και λεία, ενώ η πίεση που ένιωθα στις στροφές ήταν σαφώς μεγαλύτερη – υπέροχο συναίσθημα!

Πότε αποφάσισες τελικά να ακολουθήσεις επαγγελματικά το σκέλετον;
Η απόφαση ήρθε αφού ολοκλήρωσα τις μεταπτυχιακές μου σπουδές στο πανεπιστήμιο. Η αλήθεια είναι ότι συνέχιζα να δουλεύω το 80% του χρόνου μου στη διάρκεια του καλοκαιριού μετά την αποφοίτησή μου. Μόνο το περασμένο καλοκαίρι (2013) μπόρεσα να αφοσιωθώ στην προπόνηση, δουλεύοντας πολύ λιγότερο. Δυστυχώς, εφόσον δεν υπάρχει επιδότηση από καμία ομοσπονδία, έπρεπε να έχω ένα έξτρα εισόδημα για να καλύπτω τα έξοδα διαβίωσής μου.

Η απόφαση να ξεκινήσω ως Έλληνας αθλητής πάρθηκε από την αρχή της καριέρας μου. Από τότε έμεινα πιστός στην απόφασή μου αυτή και η αλήθεια είναι ότι είχε πολλά πλεονεκτήματα.

Εκτός από την ομάδα σου, τη “Sika”, είχες κάποια άλλη βοήθεια, ειδικά από την Ε.Ο.Π. (Ελληνική Ομοσπονδία Παγοδρομιών);
Η μεγαλύτερη επιπλέον (κυρίως οικονομική) υποστήριξη ήρθε από φίλους και μέλη του cresta, οι οποίοι έγιναν οι σπόνσορές μου. Η Ε.Ο.Π. με βοηθάει πάντοτε σε οργανωτικά ζητήματα, ειδικά στην Ελλάδα, αλλά δεν μπορούν να συνεισφέρουν οικονομικά. Η οικονομική κατάσταση στη χώρα έχει πλήξει όλους τους τομείς.

Πώς έλαβες την απόφαση να συμμετάσχεις στους Ολυμπιακούς με την ελληνική ομάδα και πότε ξεκίνησαν οι επαφές με την ομοσπονδία;
Η απόφαση να ξεκινήσω ως Έλληνας αθλητής πάρθηκε από την αρχή της καριέρας μου. Από τότε έμεινα πιστός στην απόφασή μου αυτή και η αλήθεια είναι ότι είχε πολλά πλεονεκτήματα. Προτού μου επιτραπεί να συμμετάσχω σε διεθνείς διοργανώσεις, έπρεπε πρώτα να κάνω αίτηση για να λάβω τη σχετική άδεια από την Ε.Ο.Π. Αυτό έγινε το καλοκαίρι του 2010, καθώς ήθελα να αγωνιστώ από την ερχόμενη σεζόν.

Λαμβάνοντας υπόψη μας την παντελή έλλειψη κατάλληλων πιστών παγοδρομίας στην Ελλάδα, πιστεύεις ότι τα παιδιά Ελλήνων που ζουν στο εξωτερικό θα μπορούσαν να ακολουθήσουν το παράδειγμά σου;
Θεωρώ ότι η εύκολη πρόσβαση σε μία πίστα παγοδρομιών είναι απολύτως απαραίτητη και καθοριστική αν κάποιος θέλει να ασχοληθεί σοβαρά με το άθλημα. Η επιτυχία στο αγώνισμά μας βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην εμπειρία, και φυσικά στην καλή προπόνηση, συνεπώς η εξάσκηση δεν αντικαθίσταται με τίποτα. Ωστόσο, οι απαιτήσεις για να μπει κανείς στο σκέλετον είναι πολύ χαμηλές, αφού όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να κάνει δοκιμαστικό. Αν του/της αρέσει πραγματικά, πολλές πίστες για μπόμπσλεντ, αλλά και οι διεθνείς ομοσπονδίες, προσφέρουν σχολές εκμάθησης. Για παράδειγμα εγώ επισκέφθηκα μία τοπική σχολή στην Ελβετία και δύο διεθνείς σχολές κατά την πρώτη μου χρονιά.

Ξέρεις ότι η καλύτερη θέση που έλαβε ποτέ Έλληνας αθλητής στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες στο σκέλετον ήταν η 23η του Μιχάλη Βουδούρη το 2002 στο Σολτ Λέικ Σίτι. Πιστεύεις ότι μπορείς να τον ξεπεράσεις;
Αν συγκρίνουμε τις διαφορές στους χρόνους των αθλητών στους Αγώνες του 2002 με εκείνους οποιασδήποτε κούρσας του φετινού Παγκοσμίου Κυπέλλου, καταλαβαίνουμε πόσο πιο ανταγωνιστικό έχει γίνει το αγώνισμα από τότε. Είμαι αισιόδοξος ότι η διαφορά μου από τον πρώτο θα είναι σημαντικά μικρότερη, αλλά είναι δύσκολο να εκτιμήσω σε ποια θέση θα τερματίσω. Αν λάβω υπόψη την απόδοσή μου κατά την περσινή, αλλά ειδικά τη φετινή σεζόν, πιστεύω ότι είναι εφικτό να τερματίσω μέσα στους 20 πρώτους.

Είναι ο Μάρτινς Ντούκουρς, ο Λετονός συναθλητής σου στη “Sika”, πραγματικά τόσο καλός και από κοντά; Ποιοι πιστεύεις ότι θα κυριαρχήσουν στο Σότσι;
Ο Μάρτινς, αλλά και ο αδερφός του Τόμας Ντούκουρς, είναι αυτή τη στιγμή αναμφίβολα οι καλύτεροι αθλητές στον κόσμο. Έχουν πολύ μεγάλη εμπειρία και η αίσθησή τους για το έλκηθρο και τον πάγο είναι απλά απίστευτη. Ήδη μάλιστα κατάφερα να μάθω πάρα πολλά και από τους δύο. Νομίζω ότι θα υπάρχουν τρεις βασικοί διεκδικητές για τα μετάλλια στο Σότσι: τα αδέρφια Ντούκουρς και ο Ρώσος Αλεξάντερ Τρετιακόφ. Θα υπάρχει τεράστια πίεση στον Τρετιακόφ, άρα πολύ δύσκολη η αποστολή του, ειδικά αφού όλοι περιμένουν από αυτόν να κερδίσει το χρυσό.

Ποια ήταν η κορυφαία και ποια η τρομακτικότερη εμπειρία σου μέχρι σήμερα στις πίστες;
Η καλύτερη στιγμή μου ήταν στο Παγκόσμιο Κύπελλο πέρσι στην πόλη La Plagne (σ.σ. θέρετρο στις γαλλικές Άλπεις), όταν είχα πλασαριστεί για πρώτη φορά μέσα στην πρώτη 20άδα, σε μία πίστα όπου δεν είχα αγωνιστεί ποτέ στο παρελθόν και με μόνο 8 κούρσες προπόνησης πριν τον αγώνα. Η πιο τρομακτική στιγμή μου είχε έρθει στο ξεκίνημα της δεύτερης σεζόν μου. Είχα μία τεράστια σύγκρουση στη στροφή 11 στην πίστα της Sigulda (σ.σ. στη Λετονία). Για δύο μέρες δεν ήμουν σε θέση να αγωνιστώ. Την επόμενη φορά που ξεκίνησα το κατέβασμα από την κορυφή ήμουν πολύ αγχωμένος, όμως όλα πήγαν μια χαρά.

Είσαι κάτοχος ενός Μάστερ στο Μάρκετινγκ, τις Υπηρεσίες και τη Διαχείριση Επικοινωνίας. Στο μέλλον σκέφτεσαι να αναζητήσεις μία δουλειά σχετική με τις σπουδές σου ή θα προτιμούσες μία καριέρα προπονητή στο σκέλετον;
Δυστυχώς είναι πολύ δύσκολο να βιοποριστώ από το άθλημά μου, οπότε το πλάνο μου είναι να αναλάβω από φέτος την οικογενειακή μας επιχείρηση (σ.σ. παροχής υπηρεσιών διαχείρισης εγκαταστάσεων – facility management). Παρόλα αυτά θα ήθελα να κρατήσω επαφή με το σκέλετον στο μέλλον, πρώτα ως αθλητής και στη συνέχεια ως προπονητής νέων αθλητών.

Τι άλλα αθλήματα σου αρέσει να παρακολουθείς ως φίλαθλος; Υποστηρίζεις κάποια ομάδα;
Γενικά μου αρέσει να παρακολουθώ όλων των ειδών τα αθλήματα. Κυρίως Φόρμουλα 1 και τένις το καλοκαίρι, ενώ τον χειμώνα χόκεϊ επί πάγου, σκι, δίαθλο και άλμα με σκι. Συνήθως είμαι με τους Ελβετούς και τους Έλληνες αθλητές/ομάδες, αλλά δεν υποστηρίζω μία συγκεκριμένη ομάδα.