Στο Οχάιο μπορεί να τιμήσουν την Κατερίνα, στην Παλλήνη μάλλον αποκλείεται

Tο ημερολόγιο έδειχνε 21 Αυγούστου 2016. Είχαν περάσει μερικές ώρες από την τεράστια επιτυχία της Κατερίνας Στεφανίδη στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίου. Η κορυφαία Ελληνίδα αθλήτρια όλων των εποχών είχε αναδειχθεί χρυσή Ολυμπιονίκης και όλοι έσπευδαν να εκμεταλλευθούν την αποδοχή της, να εισπράξουν μερίδιο από την αύρα της.

του Σταύρου Γεωργακόπουλου
[email protected]

Σε μία παραλία της Μύρινας, στη Λήμνο, το κινητό τηλέφωνο είχε πάρει φωτιά. Ανάμεσα στις κλήσεις και κάποιες από τον δήμο Παλλήνης. Ο Αθανάσιος Ζούτσος αναζητούσε τον αριθμό της Κατερίνας για να της ανακοινώσει την απόφασή του. Εξέδωσε, μάλιστα, και δελτίο Τύπου.
Σύμφωνα με τον δήμαρχο, η Παλλήνη θα τιμούσε το χρυσό κορίτσι του ελληνικού αθλητισμού με τη μετονομασία του αθλητικού κέντρου που βρίσκεται στην περιοχή. Τόσο υπερήφανοι αισθάνονταν και όλοι σπεύσαμε και χειροκροτήσαμε την απόφαση.
Τα φίδια άρχισαν να με ζώνουν από την επομένη. Σε περίοδο διακοπών χρειάζονται και μερικές ώρες για να λειτουργήσουν οι μηχανές στο φουλ. Θυμήθηκα ότι μέσα στο αθλητικό κέντρο υπήρχε και το ποδοσφαιρικό γήπεδο που ονομαζόταν «Γεώργιος Δέδες». Πέρα από τη συνολική προσφορά του στο ελληνικό ποδόσφαιρο, ο «παππούς», όπως τον γνώρισα εγώ, σε όλη τη ζωή του έδωσε πολλά και στην Παλλήνη. Ακόμα πίνουν νερό στο όνομά του άνθρωποι που δέχθηκαν βοήθεια σε κάποια δύσκολη στιγμή. Χωρίς, βέβαια, να γίνεται διαφήμιση, αλλά σε μία τοπική κοινωνία αργά ή γρήγορα μαθαίνονται όλα.
Αναρωτήθηκα τότε πώς γίνεται να δοθεί το όνομα της Κατερίνας Στεφανίδη στο αθλητικό κέντρο. Έθεσα, μάλιστα, και το σχετικό ερώτημα σε φίλους μου στην Παλλήνη. Όσα έμαθα με σόκαραν. Όνομα είχε και το σύνολο των αθλητικών εγκαταστάσεων. Ονομαζόταν «Γρηγόριος Λαμπράκης». Κάτι που αγνοούσαν πολλοί όταν προχωρούσε ο Ζούτσος στις διάφορες ανακοινώσεις.
Η αποκάλυψη του θέματος από την αφεντιά μου προκάλεσε ένταση στο Δημοτικό Συμβούλιο. Ο δήμαρχος αισθάνθηκε στριμωγμένος. Όχι, άδικα. Οι εξαγγελίες του μπήκαν στο συρτάρι και ο εκτεθειμένος αιρετός της τοπικής αυτοδιοίκησης έδειξε ένα πρόσωπο, το οποίο προκάλεσε απορίες ακόμα και σε στενούς συνεργάτες του.
Σε μικρή απόσταση από το πατρικό της Κατερίνας Στεφανίδη βρίσκεται μία πλατεία. Εκεί έπαιζαν μικρές η συλλέκτρια μεταλλίων και η μικρότερη αδερφή της, η Γεωργία. Εκείνη την πλατεία γέμιζαν με τα γέλια τους όταν συναντούσαν τους παιδικούς φίλους τους που όλοι αισθάνονται υπερήφανοι όταν βλέπουν την Κατερίνα να στέλνει την Ελλάδα πάνω από τον πήχη του επί κοντώ.
«Αφού δεν γίνεται να αλλάξει όνομα το αθλητικό κέντρο, ας δώσουμε το όνομά της στην πλατεία που βρίσκεται απέναντι από το σπίτι της και είναι αβάπτιστη», πρότειναν στον δήμαρχο της Παλλήνης τα μέλη ενός τοπικού συλλόγου.
Η απάντηση που πήραν; Δυσκολεύομαι να την πιστέψω, αλλά δεν έχω και λόγο να την αμφισβητήσω: «Όσο είμαι εγώ δήμαρχος, το όνομα Στεφανίδη αποκλείεται να μπει κάπου», φέρεται πώς είπε ο Ζούτσος.
Ομολογώ πώς δεν τον γνωρίζω τον άνθρωπο. Αλλά δεν με ξαφνιάζει η συμπεριφορά. Στην Ελλάδα σπάνια τιμάμε όπως πρέπει όσους σηκώνουν ψηλά τη σημαία της χώρας. Όσους δείχνουν πώς μπορούν να πετύχουν. Όσους μπορούν να εξελιχθούν σε ένα διαφορετικό πρότυπο για τα νέα παιδιά.
Κάποτε ο Βασίλης Σαμπράκος έγραψε ότι «είναι ευτύχημα να βρίσκεις μία Ελληνίδα αθλήτρια πρότυπο για το παιδί σου». Με βρήκε απόλυτα σύμφωνο, διότι εκτός των άλλων είχα την τιμή να γνωρίσω την Στεφανίδη πριν από το σερί των μεταλλίων. Όπως είχα την τιμή να γνωρίσω και την Κατερίνα πριν αρχίσουν την πολιορκία όλα τα ΜΜΕ του πλανήτη. Ποτέ δεν τη θυμάμαι να ζητάει κάτι, παρά μόνο λίγες ώρες ύπνο παραπάνω για να συνηθίσει την αλλαγή από τις ΗΠΑ στην Αθήνα. Φέρεται όπως και το 2014 όταν τα φώτα παρέμεναν σβηστά για εκείνη. Κάνει παρέα με τους ίδιους ανθρώπους. Χαίρεται με τα ίδια απλά πράγματα.
Μόνο που ό,τι και αν λέμε εμείς για την ποιότητα του ανθρώπου για κάποιους αποτελούν ψιλά γράμματα. Έστω και αν την ίδια ώρα οι επιτυχίες διαδέχονται η μία την άλλη και ανεβάζουν ψηλά την ελληνική σημαία σε κάθε μεγάλη πόλη του πλανήτη. Αποδεικνύεται περίτρανα πως «ουδείς προφήτης στον τόπο του». Στο Οχάιο μπορούν να τιμήσουν την Κατερίνα. Στην Παλλήνη, μάλλον περισσεύουν εκείνοι που διαφημίζουν την πόλη τους σε όλη τη γη…

Η αβάπτιστη πλατεία στην Παλλήνη