Πολλά ήταν τα πρόσωπα που ξεχώρισαν στους 32ους Ολυμπιακούς Αγώνες. Κάποια από αυτά έλαμψαν περισσότερο, κάποια είχαν μια ξεχωριστή ιστορία να τους συνοδεύει και κάποια απλά δεν είναι από αυτόν τον πλανήτη. Σε τυχαία σειρά, αυτά είναι τα 10 πρόσωπα που ξεχώρισε το Sportsfeed από τους Αγώνες του Τόκιο.
Κέιλεμπ Ντρέσελ (ΗΠΑ) – κολύμβηση
Κέρδισε πέντε χρυσά μετάλλια, τα περισσότερα από οποιονδήποτε άλλον μεταξύ των 11.000 αθλητών. Τα τρία από αυτά σε ατομικά αγωνίσματα (50/100μ ελεύθερο, 100μ πεταλούδα) ενώ έκανε ένα παγκόσμιο και τρία Ολυμπιακά ρεκόρ. Δίχως αμφιβολία ήταν ο MVP των Αμερικανών και αυτός που τους έσωσε την κολύμβηση καθώς οριακά άφησαν τους Αυστραλούς δεύτερους (11 έναντι 9).
Κάρστελ Βάρχολμ (Νορβηγία) – στίβος
Το 45.94 που έκανε στα 400μ εμπόδια είναι… εξωγήινο. Πρόκειται για επίδοση που δεν αναμένονταν τα επόμενα 5-10 χρόνια. Δεν υπάρχει άλλη επίδοση σε κανένα από τα υπόλοιπα αγωνίσματα του στίβου και τα υπόλοιπα αθλήματα των Ολυμπιακών που να μπορεί να σταθεί δίπλα σε αυτό 45.94.
Σιφάν Χασάν (Ολλανδία) – στίβος
Προσπάθησε για το ανεπανάληπτο 3/3 σε 1.500/5.000/10.000μ και τελικά έφυγε από το Τόκιο με δύο χρυσά και ένα χάλκινο μετάλλιο. Τι έκανε η Χασάν στο Τόκιο:
30 Ιουλίου – προκριματικός 5.000μ: νικήτρια με 14:47.89
2 Αυγούστου – προκριματικός 1.500μ: νικήτρια με 4:05.17
2 Αυγούστου – τελικός 5.000μ: νικήτρια με 14:36.79
4 Αυγούστου – ημιτελικός 1.500μ: νικήτρια με 4:00.23
6 Αυγούστου – τελικός 1.500μ: τρίτη με 3:55.86
7 Αυγούστου – τελικό 10.000μ: νικήτρια 29:55.32
Απλά απίθανη…
Βιταλίνα Μπατσαράσκινα (Ρωσία) – σκοποβολή
Η εικόνα της με το χέρι στην τσέπη όταν έριχνε της βολές, παρέπεμπε σε άτομο που δε φαινόταν και τόσο… σοβαρό με το άθλημα του. Και όμως η 25χρονη Ρωσίδα έκανε ένα πολύ δύσκολο νταμπλ σε 10 και 25 μέτρα και θα έπαιρνε και τρίτο χρυσό αν είχε καλό παρτενέρ στο μεικτό. Η Μπατσαράσκινα που το 2016 στο Ρίο κέρδισε μόνο το αργυρό στα 10μ, επανέλαβε το κατόρθωμα της επίσης Ρωσίδας, Μαρίνα Λογκβινένκο που το 1992 έκανε και αυτό το νταμπλ και μάλιστα και τότε όχι υπό τη ρωσική σημαία αλλά αυτή της ΔΟΕ.
Μίχαϊν Λόπεζ Νούνιεζ (Κούβα) – πάλη
Ότι δεν κατάφερε ο σπουδαίος Αλεξάντερ Καρέλιν το πέτυχε ο Μίχαϊν Λόπεζ Νούνιεζ. Ο Ρώσος είχε τρία χρυσά και ήταν άηττητος για… πάντα. Το 2000 στο Σίδνεϊ προσπάθησε για το τέταρτο χρυσό, αλλά ο απίθανος one hit wonder Ρούλον Γκάρντνερ του το χάλασε. Τον κέρδισε στον τελικό και τον άφησε με τρία χρυσά που κέρδισε σερί από το 1988 μέχρι το 1996 σην κατηγορία των +130 κιλών. Πέρασαν τέσσερα χρόνια, για να εμφανιστεί ο τρομερός Κουβανός στην Αθήνα το 2004 ο οποίος όμως έχασε στα προημιτελικά από το Ρώσο Χασάν Μπαρόγιεφ και έμεινε 5ος. Από το 2008 όμως μέχρι και το 2021 σάρωσε τα πάντα. Παρέμεινε αήττητος και σε ηλικία 39 ετών έχει τέσσερα χρυσά.
Άλισον Φίλιξ (ΗΠΑ) – στίβος
Κέρδισε το πρώτο της μετάλλιο το 2004 την Αθήνα. Ήταν στα 200μ με 22.18 χάνοντας από τη Βερόνικα Κάμπελ (22.05). Τότε ήταν παρά κάτι μήνες, 19 ετών. Το 2008 ήταν πιο γρήγορη (21.93) όμως έχασε πάλι από την Κάμπελ (21.74). Κέρδισε όμως το χρυσό μετάλλιο στα 4Χ400μ. Αυτό ήταν το πρώτο της. Το 2012 κέρδισε τρία χρυσά μετάλλια, αυτή τη φορά στα 200μ συν τις σκυταλοδρομίες. Το 2016 αν και δεν ήταν σε καλή κατάσταση κατάφερε να προσθέσει ακόμα ένα αργυρό μετάλλιο, αυτή τη φορά στα 400μ με 49.51 χάνοντας μόνο από την Σονάι Μίλερ Ουίμπο (49.51), αλλά πήρε πάλι δυο χρυσά με τις σκυταλοδρομίες. Ολοκληρώνει (μάλλον) την καριέρα της στους Ολυμπιακούς κερδίζοντας τρομερό χάλκινο (που ήταν σαν χρυσό) στα 400μ και χρυσό στα 4Χ400μ. Καμία άλλη αθλήτρια στον στίβο δεν έχει τα δικά της διαπιστευτήρια.
Έμα Μακιόν (Αυστραλία) – κολύμβηση
Είναι λίγο άδικο αυτό που συμβαίνει με την κολύμβηση καθώς ένας αθλητής ή αθλήτρια μπορεί πιο εύκολα από οποιοδήποτε άλλο άθλημα να κερδίσει περισσότερα από ένα μετάλλιο. Όπως και να έχει όμως, τα επτά που κέρδισε η Μακιόν (τρία ατομικά και τέσσερα σε σκυταλοδρομία) είναι επίτευγμα. Σημείωσε και δύο Ολυμπιακά ρεκόρ (50/100μ ελεύθερο 23.81/51.96).
Λάσα Ταλακάτζε (Γεωργία) – άρση βαρών
Ένα από τα πιο αναμενόμενα χρυσά μετάλλια ήταν αυτό του Λάσα Ταλακάτζε στα +109 κιλά. Το ίδιο σίγουρο ήταν ότι θα κάνει και παγκόσμιο ρεκόρ. Πριν πιάσει τη μπάρα στο Τόκιο, τα ρεκόρ ήταν 222 κιλά στο αρασέ, 264 κιλά στο ζετά και 485 κιλά στο σύνολο. Αφού αγωνίστηκε τα ρεκόρ πήγαν στα 223/265/488. Έτσι απλά. Μπορεί και παραπάνω και τα έχει κάνει στην προπόνηση όπως δείχνουν και τα βίντεο που ανεβάζει συχνά, αλλά όπως και ο Σεργκέι Μπούμπκα στο επί κοντώ το πήγαινε πόντο πόντο, έτσι και ο Γεωργιανός το πηγαίνει κιλό κιλό.
Ντάικι Χασιμότο (Ιαπωνία) – ενόργανη γυμναστική
Εξ ορισμού, ο νικητής το σύνθετο ατομικό των ανδρών (έξι όργανα) είναι πάντα από τα πρόσωπα που ξεχωρίζουν στους Ολυμπιακούς. Μόλις προχθές, ο Χασιμότο έγινε 20 ετών και 10 μέρες νωρίτερα, είχε διαδεχθεί τον μυθικό Κόχεϊ Ουτσιμούρα των δύο χρυσών στο σύνθετο ατομικό. Ο κορυφαίος (για πολλούς) γυμναστής όλων των εποχών, αφήνει σε καλά χέρια το αγώνισμα. Ο Χασιμότο κέρδισε τα τρία (ασκήσεις εδάφους, πλάγιο ίππο και μονόζγυ) από τα έξι όργανα, ήταν τρίτος στο άλμα και τέταρτος στο δίζυγο. Μόνος στους κρίκους υστέρησε όμως αύτο δεν του στοίχημα. Συγκέντρωσε 88.465 βαθμούς και άφησε δεύτερο τον Κινέζο Ρουοτένγκ Ξιάο με 80.065.
Μόλι Σάιντελ (ΗΠΑ) – στίβος
Έκανε δύο δουλειές για να πραγματοποιήσει το όνειρό της και να αγωνιστεί στους Ολυμπιακούς. Έφτιαχνε καφέδες σε ένα καφέ της Βοστόνης και παράλληλα έκανε μπέιμπι σίτινγκ. Κλασσική αθλήτρια ημιαντοχής αλλά με μέτριες επιδόσεις (4:18.88 στα 1.500μ, 15:52.41 στα 5.000μ) αποφάσισε να τρέξει πρώτη φορά σε μαραθώνιο, στα τράιαλς των ΗΠΑ. Έκανε 2:27:31, ολοκλήρωσε 2η και πήρε το εισιτήριο για το Τόκιο. Λίγους μήνες αργότερα, έτρεξε το δεύτερο μαραθώνιο της ζωής και ολοκλήρωσε στην 6η θέση τον μέιτζορ του Λονδίνου κάνοντας 2:25:13. Ένα χρόνο αργότερα ήρθε στο Τόκιο, έτρεξε τον τρίτο της μαραθώνιο (στο Σαπόρο) και με 2:27:46 κέρδισε το χάλκινο μετάλλιο. Το τρίτο των ΗΠΑ μετά το χρυσό της Τζόαν Μπενουά το 1984 και το χάλκινο το 2004 από την Ντίνα Κάστορ.
