Τα εφόδια που μπορεί να αποκτήσει κάποιος από την κολύμβηση είναι τόσο σημαντικά που δεν έχουν αντίκρισμα μόνο στις πισίνες αλλά και στη ζωή.
του Στέφανου Σουλιώτη
[email protected]
Η κολύμβηση δεν είναι απλά ένα άθλημα, δεν είναι μόνο η πισίνα, οι ατέλειωτες ώρες προπόνησης, το γυμναστήριο, οι αγώνες, το βάθρο και τα μετάλλια. Είναι πολλά περισσότερα από αυτά. Είναι τα μαθήματα ζωής που παίρνουμε τα οποία δε μπορούν να αποτυπωθούν σε κανένα βιογραφικό, δεν αγοράζονται και δεν πωλούνται.
Η υπομονή είναι αρετή
Η πρόοδος θα έρθει αλλά αυτό θα γίνει σταδιακά. Σε όλους μας έχει τύχει κάτι που θέλουμε πάρα πολύ, να το θέλουμε εδώ και τώρα. Το αποτέλεσμα είναι να απογοητευόμαστε σε περίπτωση που δεν το έχουμε καταφέρει μέσα σε πέντε λεπτά. Όλοι ψάχνουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα στο συντομότερο χρονικό διάστημα. Δε γίνεται όμως έτσι. Πρέπει να βάζουμε ρεαλιστικούς στόχους ώστε βήμα βήμα να πάμε εκεί που θέλουμε. Μην σε παίρνει από κάτω όταν κάποια ημέρα δεν σου βγήκε η προπόνηση όσο τέλεια ήθελες και μη σκας που σήμερα δεν ήσουν πιο γρήγορος σε σχέση με χθες. Για να έλθει η πρόοδος προς το μέλλον απαιτείται η υπομονή προς το παρόν!
Όλα με τη σειρά τους
Έχοντας μεγάλους στόχους κατά νου είναι λογικό τα μυαλά μας να πάρουν αέρα. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως οι μεγάλοι στόχοι είναι που μας παρακινούν να γίνουμε καλύτεροι. Κανείς δε λέει να πάψεις να ονειρεύεσαι. Άλλωστε αν κάτι μπορείς να το ονειρευτείς μπορείς και να το κάνεις. Χρειάζεται όμως σωστή διαχείριση. Εύκολα μπορεί να παρασυρθείς από τον ενθουσιασμό και να παραλείψεις ή να αγνοήσεις τις συμβουλές του προπονητή γιατί νομίζεις πως είναι χάσιμο χρόνου να λέει τα αυτονόητα ή πράγματα που ακούς κάθε μέρα. Όσο ταλαντούχοι και αν είμαστε τα βήματα πρέπει να είναι τόσο μικρά όσο ενός μωρού. Ακούγεται εξοργιστικό και μοιάζει με αιωνιότητα αλλά η επιτυχία στην κολύμβηση και στη ζωή έρχεται βήμα με το βήμα, λάθος με το λάθος.
Να χαίρεσαι την ήττα
Ένας από τους πιο σύντομους και αλάνθαστους τρόπους για να αντιληφθείς τον χαρακτήρα κάποιου είναι το πως αντιμετωπίζει μία κακή κούρσα. Κατεβαίνει στα αποδυτήρια, κάνει μπάνιο, φοράει την αθλητική φόρμα και αποφασίζει να μη συνεχίσει στο υπόλοιπο της διοργάνωσης; Χτυπάει με μίσος την επιφάνεια του νερού, βγαίνει από την πισίνα, βγάζει χολωμένος τα γυαλάκια του και σηκώνει ψηλά τα χέρια αναθεματίζοντας την κακή του τύχη; Πηγαίνει στον προπονητή του, συζητάει για λίγα λεπτά κοιτάζοντας με εκδικητικό βλέμμα το νερό της πισίνας και αποφασίζει να κολυμπήσει στην επόμενη κούρσα; Θα υπάρξουν κακοί αγώνες. Θα «φας» άκυρο είτε σε μια εκκίνηση είτε στη ζωή. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Θα υπάρξουν φορές που η ζωή θα σου συμπεριφερθεί άδικα, που θα έπρεπε να είχες νικήσει αλλά δε νίκησες, που οι επιδόσεις σου δεν θα αντικατοπτρίζουν τα χαμένα σαββατοκύριακα, τα πρωινά ξυπνήματα, τον όγκο προπόνησης και την αφοσίωση που έχεις επιδείξει. Η ερώτηση όμως είναι ίδια είτε αφορά την κολύμβηση είτε τη ζωή: Πώς θα επιστρέψεις δυνατότερος; Τι θα κάνεις για να μετατρέψεις την πίκρα της ήττας στο καλύτερο πράγμα που σου έχει συμβεί; Να θυμάσαι πάντα: «Η επιτυχία δεν είναι οριστική, η αποτυχία δεν είναι μοιραία. Αυτό που μετράει είναι το κουράγιο να συνεχίζεις».
Καλύτερα στο 8 παρά στο 10
Τα αποτελέσματα έρχονται επειδή είμαστε καλοί πολλές φορές και όχι τέλειοι κάποιες φορές. Είναι καλύτερο οι επιδόσεις σου να αξιολογούνται συχνά κοντά στο οκτώ ή στο εννέα παρά αραιά και που στο δέκα. Το δέκα πολλές φορές μπορεί να είναι πλασματικό ή πρόσκαιρο. Σίγουρα κανείς δε θέλει να είναι σήμερα πρώτος και αύριο ουραγός. Η σταθερότητα σημαίνει πως ο,τι μαθαίνεις στην προπόνηση έχει γίνει κομμάτι του εαυτού σου. Είναι οι ιδέες σου, αυτές που σε αντιπροσωπεύουν και σε καθορίζουν. Παράλληλα το βήμα που χρειάζεσαι για να πας από το οκτώ στην τελειότητα είναι πιο στέρεο γιατί πίσω έχει υπόβαθρο. Η συνεπής επίτευξη μικρών στόχων μας εκτοξεύει όλο και πιο ψηλά.
Όλα είναι στο μυαλό
Η κολύμβηση και γενικά ο αθλητισμός δοκιμάζει τα πνευματικά μας όρια. Πόσες φορές χασκογέλασες όταν είδες τον προπονητή σου να γράφει στον πίνακα το σετ που πρέπει να κολυμπήσεις λέγοντας μέσα σου πως δεν υπάρχει περίπτωση ούτε μία στο εκατομμύριο να το καταφέρεις. Και όμως το έκανες τι και αν πριν λίγο έτρεμες μέσα στο νερό όχι από το κρύο αλλά από το φόβο πως δεν θα κάνεις ούτε το μισό. Έβγαλες όλο το σετ και ας ξεκίνησες δειλά στην αρχή. Η πραγματικότητα είναι πως ποτέ δεν ξέρουμε πόσο δυνατοί είμαστε αν δε βρεθεί μία αιτία να βγει αυτή η δύναμη από μέσα μας. Πολλές φορές θα πεις τη λέξη «αδύνατον» αλλά μόνο λίγες θα τις εννοείς πραγματικά γιατί σχεδόν πάντα θα τα έχεις καταφέρει· και στην τεράστια εργασία που σου ανέθεσαν στο πανεπιστήμιο και στο φιλόδοξο πρότζεκτ που ανέλαβες στη δουλειά και στη δημιουργία ευτυχισμένης οικογένειας που ονειρευόσουν.
