Σε συνέντευξή του εφ’ όλης της ύλης με την ευρωπαϊκή ομοσπονδία, ο 24χρονος Νορβηγός αθλητής-φαινόμενο έκανε μία ανασκόπηση της πορείας του στις ευρωπαϊκές και διεθνείς διοργανώσεις μέχρι και το σήμερα.
Ο Κάρστεν Γουόρχολμ πριν καταπλήξει όλο τον κόσμο στα 400μ εμπόδια, με τα οποία ασχολείται από το 2016 και μετά, ήταν αθλητής δεκάθλου. Στο παγκόσμο Κ18 του Ντόνετσκ το 2013 είχε πάρει τον παγκόσμιο τίτλο του οκτάθλου, ενώ δύο χρόνια αργότερα πήρε δύο αργυρά μετάλλια στο ευρωπαϊκό Κ20, σε δέκαθλο και 400μ. Η αδυναμία του κυρίως στα ριπτικά αγωνίσματα ώθησε τον ίδιο και τον προπονητή του στα χαμηλά εμπόδια, στα οποία σύμφωνα με την εκτίμηση και του προπονητή του, Λέιφ Όλαβ Άλνες, είχε και πιθανότητες Ολυμπιακής πρόκρισης. Το σχέδιο πέτυχε. Αφού συμμετείχε πρώτα στον τελικό του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος του Άμστερνταμ, ταξίδεψε στο Ρίο και έφτασε μέχρι τον Ολυμπιακό ημιτελικό. Όλα αυτά στα 20 του χρόνια. Η συνέχεια είναι γνωστή: δις παγκόσμιος πρωταθλητής στο Λονδίνο το 2017 και στη Ντόχα το 2019 και τεράστια βελτίωση του ατομικού του ρεκόρ μέχρι και το ευρωπαϊκό ρεκόρ του 46.87 πριν από λίγες μέρες στη Στοκχόλμη. Ο 2ος καλύτερος αθλητής που έχει περάσει ποτέ από το άθλημα και Νο1 διεκδικητής του Ολυμπιακού τίτλου στο Τόκιο, δήλωσε τα εξής στη συνέντευξή του:
Για την αναβολή Ολυμπιακών του Πεκίνου:
«Το Ολυμπιακό πνεύμα αναφέρεται στη συγκέντρωση όλων των λαών του κόσμου και για να γίνει αυτό πρέπει να υπάρχει υγεία και ασφάλεια. Θα πρεσάρω και θα προπονούμαι μέχρι να επιστρέψουν».
Για τα 2 αργυρά σε 400μ/δέκαθλο που κατέκτησε στο ευρωπαϊκό Κ20 του 2015:
«Τότε ήμουν κατεξοχήν δεκαθλητής, αυτό ήταν το βασικό μου κίνητρο. Έτρεχα όμως καλά και στα 400μ. Ήθελα να αγωνιστώ και στα δύο και να κάνω το νταμπλ. Για να είμαι ειλικρινής πιστεύω ότι είμαι ακόμα κουρασμένος από αυτό το νταμπλ, ήταν τρελό. Εν τέλει ήμουν εκνευρισμένος που δεν κέρδισα κανένα από τα δύο. Θα προτιμούσα ένα χρυσό από δύο αργυρά. Το νταμπλ είναι κάτι για το οποίο είμαι περήφανος και κάτι που έφυγε από τη λίστα μου, αλλά ίσως έχασα την ευκαιρία να κερδίσω ένα χρυσό, και αυτό δεν πρέπει να το κάνει κανείς και ποτέ».
Για τις αδυναμίες του στο δέκαθλο:
Τα αγωνίσματα των ρίψεων ήταν η αχίλλειος πτέρνα μου. Είχα προπονηθεί αρκετά με τον Αντρέας Θόρκιλντσεν τότε αλλά ήταν προς το τέλος της καριέρας μου ως δεκαθλητής οπότε ποτέ δεν είδα τις πραγματικές μου δυνατότητες. Δεν ήμουν καθόλου καλός στη σφαιροβολία αλλά και στο επί κοντώ.
Για την 1η του συμμετοχή σε ευρωπαϊκό ανδρών το 2016 στο Άμστερνταμ:
«Ήταν μία καλή στιγμή, την οποία εκτιμώ μέχρι και σήμερα. Αγωνίστηκα στα 20 μου σε έναν ευρωπαϊκό τελικό στα 400μ εμπόδια, οπότε ήταν μία μεγάλη χρονιά για μένα. Είχα μόλις ξεκινήσει την επαγγελματική μου καριέρα και ένιωθα ότι ήμουν πολύ καλός σε αυτό που έκανα. Ήμουν τόσο χαρούμενος με τον ημιτελικό (48.84, ευρωπαϊκό ρεκόρ) που από μόνος του έμοιαζε νίκη στα μάτια μου. Είχα υπερένταση και το βράδυ δεν κοιμήθηκα καλά οπότε βγήκα 6ος με 49.82 στον τελικό. Μου έδωσε όμως στοιχεία στα οποία μπόρεσα να δουλέψω. Επίσης είδα που είναι το επίπεδο, κάτι πολύ σημαντικό για τους νέους αθλητές».
Για τους Ολυμπιακούς του Ρίο:
«Οι Ολυμπιακοί ήταν κάτι πολύ μεγάλο για εμένα. Ήταν ο βασικός λόγος για τον οποίο επέλεξα τα 400μ με εμπόδια, γιατί ήθλα να πάρω την πρόκριση για το Ρίο. Ο προκριματικός εκεί, όπου πήρα τη νίκη με 48.49, ήταν επίσης μία από τις μεγαλύτερες εμπειρίες μου. Μάλιστα το Γενάρη που προηγήθηκε ήμασταν σε προετοιμασία με τον προπονητή μου και μου είχε πει ότι μπορώ να τρέξω 48.50, έχασε το χρόνο μόνο για ένα εκατοστό».
Για το νταμπλ που επεχείρησε σε 400μ/400μ εμπόδια στο ευρωπαϊκό Κ23 του 2017:
Ήταν ένας πολύ πολύ δύσκολος αγώνας το Μπίντγκοτς. Είχα να τρέξω 6 αγώνες σε 3 ή 4 μέρες. Για εμένα ήταν καλή εμπειρία, πήρα το χρυσό στα 400μ εμπόδια και το αργυρό στα 400μ. Θεωρώ ότι ήταν αξιοπρεπές αποτέλεσμα και ήμουν χαρούμενος που το κατάφερα».
Για το ευρωπαϊκό του Βερολίνου το 2018:
«Ήταν ο βασικός μου στόχος για τη σεζόν, όλη τη χρονιά είχα ήττες και οι άλλοι αθλητές έτρεχαν πιο γρήγορα. Ένιωθα λοιπόν ότι ήθελα να κερδίσω το ευρωπαϊκό και να δυναμώσω τον εαυτό μου με την προσθήκη άλλου ενός χρυσού μεταλλίου στη συλλογή μου. Επέλεξα πάλι να κυνηγήσω το νταμπλ με τα 400μ, οπότε το έκανα ακόμα πιο ριψοκίνδυνο. Η νίκη στα 400μ εμπόδια ήταν μία μεγάλη στιγμή για μένα. Τα 400μ δεν πήγαν τόσο καλά αλλά ελπίζω στο μέλλον να έχω κι άλλη ευκαιρία».
Για το αν θα κυνηγούσε το ίδιο νταμπλ στο ευρωπαϊκό του Παρισιού που ακυρώθηκε:
«Ναι, κατά πάσα πιθανότητα θα το έκανα. Θα μου άρεσε πολύ και μάλλον θα συνεχίσω να το επιδιώκω στο μέλλον».
Για το ευρωπαϊκό κλειστού του 2019 στη Γλασκόβη:
«Η νίκη μου έδωσε ώθηση για το 2019. Απέδειξα στον εαυτό μου ότι είχα ένα καλό χρόνο μέσα μου, ότι ήμουν πιο γρήγορος και πιο δυνατός από την προηγούμενη χρονιά. Μου έδωσε αυτοπεποίθηση για τη σεζόν του ανοιχτού. Το είπα και στον προπονητή μου ότι ήταν ένα από τα αξιομνημόνευτα μετάλλια, ένιωσα ότι κάτι άλλαξε εκεί. Πιο πριν έχανα συνέχεια στους αγώνες, οπότε ένιωσα ότι μπήκα στη σωστή κατεύθυνση. Ήταν και μία επιβεβαίωση ότι μπορώ να τρέξω και τα 400μ εξίσου καλά με τα εμπόδια».
