Η μητροπολιτική κυβέρνηση του Τόκιο κάνει τα πλάνα της για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2020. Στο θέμα των εγκαταστάσεων θα βαδίσει στα χνάρια του Λονδίνου.
του Άκη Ιωακείμογλου
[email protected]
Το θέμα της χρήσης των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων μετά το τέλος των Ολυμπιακών και των Παραολυμπιακών Αγώνων απασχολεί όλο και πιο έντονα τους διοργανωτές τα τελευταία χρόνια. Η Ελλάδα για παράδειγμα στο κομμάτι αυτό αποδείχτηκε ότι έκανε σημαντικά λάθη, με αποτέλεσμα Ολυμπιακές εγκαταστάσεις ειδικά στην περίοδο της κρίσης αλλά και πριν από αυτή ακόμα, να σαπίζουν και να διαλύονται από τη αχρηστία και από την αδυναμία της πολιτείας να τις συντηρήσει. Στο Τόκιο σκέφτονται λοιπόν να φτιάξουν εγκαταστάσεις με τέτοιο τρόπο, ώστε να μπορούν μετά το τέλος των Αγώνων να τις περιορίσουν, όπως έκαναν οι Λονδρέζοι το 2012. Το Ολυμπιακός κέντρο υγρού στίβου στην αγγλική πρωτεύουσα (φωτογραφία) έχει αυτή τη στιγμή χωρητικότητα 2.500 θεατών. Κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων η χωρητικότητά του ήταν 17.500 θεατές. Από την έναρξη της λειτουργίας του μέχρι σήμερα το έχουν επισκεφτεί περίπου 500.000 άνθρωποι και στην καθημερινότητά αν κάποιος περάσει από εκεί μπορεί να δει πλήθος κόσμου στην πισίνα και αρκετούς ακόμα στους καθιστικούς χώρους, αφού προσφέρει τη δυνατότητα κολύμβησης για το κοινό και καταδύσεων.
Για τους Άγγλους διοργανωτές το να είναι το κόστος συντήρησης των εγκαταστάσεων σε χαμηλό επίπεδο αποτελούσε προτεραιότητα στην αστική ανανέωση που έγινε στο Λονδίνο. Το Ολυμπιακό στάδιο, που φιλοξένησε τις τελετές έναρξης και λήξης και τα αγωνίσματα του στίβου, βρίσκεται υπό μία σημαντική ανακαίνιση η οποία θα μειώσει τη χωρητικότητά του από τις 80.000 στις 54.000. Η μητροπολιτική κυβέρνηση του Τόκιο επεσήμανε ότι το δικό της Ολυμπιακό κέντρο υγρού στίβου έχει σχεδιαστεί να φιλοξενήσει 20.000 θεατές κατά τη διάρκεια των αγώνων και μετά το τέλος τους θα μειωθεί στις 5.000. Αρχικά θα καλύπτει μία έκταση 57.850 τ.μ., η οποία θα περιοριστεί μετά στα 32.920 τ.μ. Η συγκεκριμένη εγκατάσταση θα επανασχεδιαστεί ώστε να μπορεί να φιλοξενήσει διεθνείς διοργανώσεις του υγρού στίβου και παράλληλα να εξυπηρετεί ως προπονητικό κέντρο αλλά και ως χώρος άθλησης για το κοινό. Το στάδιο για το αγώνισμα του χόκεϊ από τις 15.000 που θα είναι η αρχική του χωρητικότητα θα μειωθεί μετά τους Αγώνες στις 4.000. Το σκεπτικό φυσικά είναι ότι κάποιες εγκαταστάσεις μετά το τέλος των αγώνων δεν θα χρησιμοποιούνται τόσο πολύ και αν διατηρηθούν στην αρχική τους έκταση θα έχουν τεράστιο κόστος συντήρησης. Οι Γιαπωνέζοι είναι βέβαια και παθόντες, καθώς το παγοδρόμιο που κατασκευάστηκε για τους χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες στο Ναγκάνο το 1998 κόστισε 10.1 δις γιεν και το ρεύμα για να διατηρηθεί παγωμένη η πίστα στοιχίζει 200 εκ. γιεν, ενώ τα έσοδα που αποφέρει είναι μόλις 7 εκ. γιεν ετησίως.
