Ούτε η ημίωρη καθυστέρηση στην αναχώρηση από την Θεσσαλονίκη για το Μόναχο, ούτε η τρίωρη αναμονή στην Βαυαρική πρωτεύουσα πτόησε το ηθικό των παικτών της Eθνικής ανδρών του βόλεϊ που ζουν το δικό τους όνειρο εδώ και λίγες ώρες.
του Δημήτρη Τυχάλα
[email protected]
«Σημασία δεν έχει ο προορισμός, αλλά το ταξίδι», συνηθίζεται να λένε κάποιοι ωστόσο στην προκειμένη περίπτωση όσο σημαντικό είναι το ταξίδι, εξίσου σημαντικός είναι και ο προορισμός. Όχι γιατί το Τέπικ είναι κάποια φημισμένη πόλη του Μεξικού, αλλά απλά γιατί φτάνοντας εκεί αύριο το απόγευμα (η αποστολή αναχωρεί στις 23.20 από το Μόναχο για την Πόλη του Μεξικού, κατόπιν πετάει για Γουαδαλαχάρα και μετά οδικώς άλλα 200 χιλιόμετρα) θα έχουν μπει για τα καλά σε ρυθμούς World League (Παρασκευή με Κυριακή το πρώτο τουρνουά του έβδομου ομίλου στον οποίο μετέχουν Ελλάδα, Κίνα, Σλοβακία, Μεξικό).
Κι αν μέχρι τώρα το ονειρευόταν, από δω και πέρα (κι όσο πιο βαθιά μπαίνουν στον Ατλαντικό) το όνειρο παίρνει σάρκα και οστά αφού πλέον από το πρώτο σερβίς (μετά από δέκα χρόνια) μας χωρίζουν παρά μόνο λίγες ώρες…