Ο ΣΕΓΑΣ κατά τη γνώμη μου, για να έχει προοπτικές ανάπτυξης ο αγωνιστικός αθλητισμός του στίβου, θα έπρεπε να πραγματοποιήσει θεσμικές αλλαγές στο επιτελικό του σχήμα, γεγονός που δεν έγινε.
του Πλούταρχου Σαρασλανίδη
Αναπληρωτή καθηγητή,
προπονητή στίβου
Οι ίδιοι θεσμικοί ρόλοι παρέμειναν και με βάση αυτή τη διάρθωση είναι πολύ δύσκολο να αλλάξουν τα πράγματα, στο άμεσο και μεσοπρόθεσμο μέλλον στον υψηλό αθλητισμό. Επιπλέον ο αριθμός των επιτελικών- τεχνικών συμβούλων παρέμεινε στο ίδιο επίπεδο, ενώ αντίθετα μειώθηκε ο αριθμός των ομοσπονδιακών προπονητών και ο αριθμός των αθλητών που αμοίβονται με οδοιπορικά.
Ακόμη, σύμφωνα με τις πρόσφατες αποφάσεις του ΣΕΓΑΣ, υπάρχουν:
α. επιτελικοί προπονητές που γυμνάζουν αθλητές, κατά παράβαση της δεοντολογίας, αφού τυπικά ελέγχουν άλλους προπονητές.
β. επιτελικοί και ομοσπονδιακοί προπονητές που προσλήφθηκαν ενώ οι αθλητές τους δεν πέτυχαν στους αγώνες στόχους της Ομοσπονδίας – που είναι το σημαντικότερο κριτήριο, σύμφωνα με τις αποφάσεις του ΣΕΓΑΣ.
γ. ομοσπονδιακοί που γυμνάζουν μόνο ένα αθλητή.
δ. αποσπασμένοι προπονητές από το υπουργείο Παιδείας που δεν προσλήφθηκαν ως ομοσπονδιακοί και οι αθλητές τους βρίσκονται στις κατηγορίες του σχεδιασμού.
Και ερχόμαστε στο σχεδιασμό και τις αξιολογήσεις των αθλητών. Ο αριθμός των αθλητών στις τρεις κατηγορίες του σχεδιασμού (19 άτομα) μειώθηκε πάνω από 50% σε σχέση με το 2013-2014! Αυτό το γεγονός αποδεικνύει ότι τα κριτήρια είναι πολύ αυστηρά για το σημερινό επίπεδο του αθλητισμού μας.
Για να «καλύψει» το πρόβλημα ο ΣΕΓΑΣ αποφάσισε να αυξήσει τον αριθμό των αθλητών που εντάσσονται στις κατηγορίες στήριξης, δηλαδή χωρίς θεσμοθετημένη οικονομική υποστήριξη με οδοιπορικά. Προφανώς οι κατηγορίες στήριξης (Α-Γ, Νέων, Ε-Ν, Π-Κ), που περιλαμβάνουν πάνω από 80 αθλητές(!), χωρίς, επαναλαμβάνω, τη θεσμοθετημένη οικονομική υποστήριξη με οδοιπορικά, δίδει το δικαίωμα για υποκειμενική αντιμετώπιση από τα τεχνικά – διοικητικά όργανα του ΣΕΓΑΣ, δηλαδή οι αθλητές υπόκεινται στο καθεστώς της πελατειακής σχέσης…για να καλύψουν, μόνο ορισμένοι από αυτούς, μέρος των έξοδων τους για την προετοιμασία τους.
Με βάση τις επιλογές των αθλητών από το προηγούμενο έτος (2013-2014), ειδικά στις μικρές αγωνιστικές κατηγορίες και για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος των κακών επιλογών, αναφέρω ενδεικτικά ότι στην κατηγορία Π-Κ είχαν προεπιλεγεί 12 αθλητές με στόχο την πρόκριση στους αγώνες επιλογής της Ευρώπης των Π-Κ. Στους αγώνες που έγιναν στο Μπακού συμμετείχε μεγάλος αριθμός αθλητών (23 άτομα), χάρις στην Ε.Ο.Ε. Από το σύνολο των αθλητών που αγωνίσθηκαν προκρίθηκαν 6 αθλητές στους Ο.Α. Π-Κ. Όμως με βάση τα στοιχεία των αθλητών που είχαν προεπιλεγεί από τον ΣΕΓΑΣ, ΔΕΝ συμμετείχαν στους αγώνες πρόκρισης στο Μπακού το 50% (6 αθλητές). Από τους υπόλοιπους 6 που συμμετείχαν προκρίθηκαν για τους Ο.Α. μόνο 2 αθλητές. Οι υπόλοιποι 4 που προκρίθηκαν προέρχονταν από αθλητές που ΔΕΝ βρισκότανε στις λίστες των επιλέκτων του ΣΕΓΑΣ το 2013.
Στα θετικά του νέου σχεδιασμού είναι η υλοποίηση του πριμ απόδοσης σε αθλητές και σε προσωπικούς – σωματειακούς προπονητές. Όμως το ποσό που έχει καθορισθεί, με βάση το σύστημα συγκέντρωσης βαθμών για διεθνείς συμμετοχές και διακρίσεις, είναι άγνωστο. Για παράδειγμα εάν η συμμετοχή στους αγώνες στόχους του ΣΕΓΑΣ, των αθλητών που δεν ήταν στο Σχεδιασμό, το οικονομικό αντάλλαγμα είναι μόνο 200-300 ευρώ τότε αυτό αποτελεί κοροϊδία…
Και αν κρίνουμε ειδικά το επιπλέον πριμ που αφορά τον αναπτυξιακό αθλητισμό (Π-Κ, Ε-Ν) που είναι 50.000 ευρώ, για τους 40 καλύτερους προπονητές, είναι πολύ μικρό ώστε να λειτουργήσει ως πραγματικό κίνητρο.
Κλείνοντας θα ήθελα να επισημάνω τα θετικά πλεονεκτήματα από τις υποτροφίες ιδιωτικής σχολής σε πρωταθλητές του στίβου και την συνέχιση – επέκταση των προπονητικών συγκεντρώσεων που θα οργανώσει ο ΣΕΓΑΣ ειδικά σε περιόδους μακρυά από την περίοδο των αγώνων. Το πρόβλημα είναι ότι οι προπονητικές συγκεντρώσεις των δύο (2) ημερών, όπως έχει ανακοινώσει ο ΣΕΓΑΣ, δεν προσφέρουν ουσιαστική βοήθεια και επιπλέον δεν υπάρχουν οι θεσμικοί τεχνικοί που μπορούν να βοηθήσουν ουσιαστικά σε συγκεκριμένες κατηγορίες αγωνισμάτων».
